-
شترمرغها پرندگانی با قابلیت سازگاری بسیار بالا میباشند، به همین جهت امکان پرورش آنها در طیف جغرافیایی وسیعی وجود دارد، بطوری که در حال حاضر این پرنده از مناطق گرم آفریقای جنوبی تا مناطق سرد آمریکای شمالی پراکنده بوده و به راحتی پرورش مییابد.
-
آنچه در مورد تغذیه شترمرغها مهم است این موضوع است که شترمرغها توانایی ژنتیکی دارند که آنها را قادر میسازد با بکارگیری سطح کمی از خوراکی مصرفی به ماکزیمم حد رشد خود در طول مراحل گوناگون زندگی دست یابند.
-
شترمرغ، بزرگترین پرنده موجود در کره زمین است و دارای بزرگترین تخم نیز است. درصورتی که شترمرغها در شرایط مناسب و با سلامتی کامل نگهداری شوند قادرند تا بیش از40 سال بارور بمانند.
-
تغذیه نقش مهمی در تولید گوشت و سایر محصولات مربوط به شترمرغ ایفا میکند چرا که مخارج غذای جوجهها از روزهای آغازین تا سن کشتار، بزرگترین هزینه (حدود %80 کل هزینهها) را تشکیل میدهد.
-
مواد خوراکی پایه برای تغذیه شترمرغ عبارتند از: ذرت، سویا، روغن سویا و پودر ماهی که ماده اخیر فقط برای جوجههای کوچک و خیلی کم برای مولدها مصرف میشود.
-
معمولاً در طی پرورش جوجههای شترمرغ مشکلات متعدد تغذیهای از قبیل مصرف کم خوراک ،کاهش میزان رشد،ناهنجاری پاها،رشد ضعیف پرها و مصونیت کم در مقابل بیماریها اتفاق میافتد. دلایل احتمالی چنین مسائلی میتواند ناش از جیره غذائی نامتعادل،تغذیه نادرست،کمبود موادمعدنی و ویتامینها در مواد غذائی و کاهش ارزش غذائی خوراکهای کامل به علت افزدن مواد خام مانند ذرت یا یونجه باشد.