به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ سگ حیوانی است که می‌تواند طیف وسیعی از احساسات را درک کند. در روابطش با انسان‌ها و همسالانش، احتمالاً رفتارهایی از خود بروز می‌دهد که نشان می‌دهد عاشق است. با این حال، آیا واقعاً می‌توانیم از عشق در میان دوستان سگ خود صحبت کنیم؟ آیا احساس عشق وجود دارد یا این یک تعبیر نادرست از انسانی است که به این ترتیب این اعمال را تحت پوشش انسان گرایی درک می‌کند؟ بیایید این موضوع را بررسی کنیم.
احساسات و عواطف در سگ‌ها
سگ حیوانی است که مانند ما انسان‌ها احساسات را درک می‌کند. شادی، ترس، استرس، اضطراب، خشم، هیجان و ... او طیف وسیعی از احساسات را در طول زندگی خود تجربه می‌کند. سگ در واقع دارای حساسیت خاصی است که به او اجازه می‌دهد تا احساسات خاصی را تجربه کند و با واکنش‌های نزدیکان خود، محیط اطرافش و همه کسانی که با آنها برخورد می‌کند، یا با آنها ارتباط برقرار می‌کند، سازگار شود. او این حالت‌ها را به‌ویژه از طریق رفتار، حالت‌های بدنی، حالات چهره‌اش و غیره نشان می‌دهد.
اما آیا می‌توانیم از احساسات در سگ‌ها صحبت کنیم؟ درک یک احساس مستلزم آگاهی نسبتاً عمیقی از عواطف، محیط آنها و کسانی است که آن را می‌سازند، و بهره‌برداری از آنها با توجه به این پارامترهای مختلف الزامیست. سگ‌ها در واقع دارای احساسات خاصی هستند که مربوط به محیط اطرافشان است، اما احساسات سگ به وضوح با احساسات انسان متفاوت است. بنابراین ما نباید این دو را با هم اشتباه بگیریم و "احساسات" اشتباه را به دوستان سگ خود نسبت دهیم.
آیا می‌توانیم در مورد احساس عشق در سگ‌ها صحبت کنیم؟
سگ احتمالاً نیاز یا تمایل خود را برای دیدن یکی از همسالان خود از جنس مخالف ابراز می‌کند. با این حال، ما نمی‌توانیم از یک احساس عاشقانه صحبت کنیم. در واقع، مسئله احساس نیست، بلکه نیاز طبیعی به تولید مثل است.
در سگ‌های نر، تماس ساده با ماده در دوره فحلی احتمالاً باعث واکنش می‌شود. حیوان سپس با جست‌وجوی این نزدیکی با سگ، با پارس کردن، ناله کردن یا حتی تحریک شدن، تمایل خود را به تولیدمثل نشان می‌دهد، اما در این مورد به دنبال ارضای یک احساس عاشقانه نیست.
ماده به نوبه خود تنها زمانی که در دوره فحلی است نیاز به تولید را نشان می‌دهد. او سپس به دنبال جفتگیری با سگ‌های نر برای لقاح خواهد بود. در اینجا دوباره بحث یک احساس عاشقانه نیست، بلکه یک نیاز طبیعی برای تولیدمثل است که ارضای آن برای حیوان مهم به نظر می‌رسد.
به عنوان دلیلی که نشان می‌دهد این یک نیاز طبیعی برای تولیدمثل است، سگ‌ها پس از عقیم شدن دیگر به یک شکل واکنش نشان نمی‌دهند. بنابراین عدم تماس موقت بین دو حیوان از جنس مخالف که یکدیگر را می‌شناسند به دلیل فقدان عزیز توضیح داده نمی‌شود، بلکه با عدم امکان تولیدمثل توضیح داده می‌شود. این "فقدان" پس از چنین مداخله جراحی ناپدید می‌شود تا جایی که حیوانات دیگر توسط نیازهای هورمونی خود "هدایت" نمی‌شوند.
عشق نیاز به درک خاصی از احساسات و آگاهی واقعی از این احساس دارد. بنابراین صحبت در مورد عشق در سگ‌ها که به نظر می‌رسد این نوع احساس را ندارند دشوار است. گفتن اینکه سگ عاشق است بیشتر به انسان‌گرایی منجر می‌شود تا نشان دادن حقیقت.
همانطور که متوجه شده‌اید، در سگ‌ها، ما باید بیشتر در مورد دلبستگی صحبت کنیم تا احساس عشق. بنابراین، هنگامی که این علاقه به حیوانی از جنس مخالف فراتر از دوره تولیدمثل و نیاز شدید تولیدمثلی ادامه یابد، اساساً یک دلبستگی خاص است.
دوستی چطور؟
اگرچه نتوانیم از یک احساس عاشقانه صحبت کنیم، باز هم می‌توانیم ببینیم که دو سگ می‌توانند به طور خاص به یکدیگر نزدیک و وابسته باشند. این امر به ویژه در مورد سگ‌هایی که با هم در یک خانواده یا در یک مجاورت جغرافیایی زندگی می‌کنند که به آنها اجازه می‌دهد زمان زیادی را با هم بگذرانند صادق است. بنابراین، این حیوانات به طور دائم یا بسیار منظم با یکدیگر رفت و آمد می‌کنند، عمدتاً به دلیل تأثیر انسان، که می‌تواند یک دلبستگی ایجاد کند که طبیعی نیست، اما بسیار ملموس است.
با این حال، صحبت واقعی از دوستی دشوار است، زیرا نمی‌توان گفت که این نوع احساس به خوبی توسط سگ درک می‌شود. با این حال، دلبستگی بین این حیوانات بسیار آشکار و واقعی است، تا جایی که یک رابطه قوی بین دو فرد ایجاد می‌کند.
احساسات، عواطف: سگ چگونه آنها را نشان می‌دهد؟
احساساتی که سگ درک می‌کند و احساسات احتمالی که به آن نسبت داده می‌شود نمی‌تواند مانند انسان ظاهر شود. بیش از هر چیز این کلمات ما هستند که به ما اجازه می‌دهند آنچه را که احساس می‌کنیم بیان کنیم. سگ به نوبه خود مانند ما صحبت نمی‌کند. او برای بیان احساسات خود از ابزارهای دیگری مانند حالات چهره، حالات صوتی یا حتی حالت بدن استفاده می‌کند.
به عنوان مثال، صاحبان سگ مطمئناً قبلاً توانسته‌اند همدم کوچک خود را مشاهده کنند:
- لرزیدن یا ناله در هنگام ترس.
- غرغر کردن در مواجهه با خطر، موقعیت ناشناخته یا استرس زا؛
- چرخاندن سر خود برای نشان دادن امتناع.
- گریه یا ناله برای نشان دادن درد؛
- پریدن برای نشان دادن شادی یا هیجان؛
- تکان دادن دم با خوشحالی؛
- مالیدن یا لیس زدن برای نشان دادن دلبستگی.
از این طریق است که سگ خود را ابراز می‌کند و وضعیت ذهنی و احساسات خود را به اطرافیان خود منتقل می‌کند. سپس تفسیر این علائم به ما اجازه می‌دهد تا پاسخ مناسبی ارائه دهیم.
سگ به انسان: آیا در این مورد می‌توان از عشق صحبت کرد؟
گفتیم که احساس عشق به معنایی که در انسان می‌بینیم نمی‌تواند مربوط به سگ باشد. در واقع، سگ جدا از احساس وابستگی صمیمانه واقعی، نمی‌تواند عاشق یکی از همسالان خود شود. اما در مورد احساسات او نسبت به انسان‌ها و به ویژه نسبت به اربابش چطور؟
در اینجا نیز نمی‌توان گفت که سگ عاشق سرپرست خود است. با این وجود، می‌توانیم تأیید کنیم که او پیوند قدرتمندی برای خود و همچنین برای گونه‌های جانوری که متعلق به خودش نیستند، احساس کند.
سگ دلبستگی خود را به ارباب خود به طرق مختلف نشان می‌دهد. این ممکن است شامل پارس کردن، ناله‌های کوچک، لیسیدن، پریدن هیجان زده، خیره شدن شدید، نوازش و مالیدن و غیره باشد. برخی از سگ‌ها انسان را همه جا دنبال می‌کنند! ما نمی‌توانیم از عشق صحبت کنیم، بلکه از یک وابستگی قوی که سگ را به احساس نیاز به چنین نزدیکی و چنین تجلی وادار می‌کند.
با این حال مراقب باشید، زیرا اگر این نزدیکی لمسی باشد، نباید باعث ایجاد وابستگی بیش از حد حیوان به اربابش شود. در واقع، دلبستگی بیش از حد باعث می‌شود که سگ به دنبال حضور دائمی انسان خود باشد، تا جایی که دیگر کوچکترین غیبت را نیز نمی‌تواند تحمل کند. اجازه ندهید که تحت تأثیر این "نیاز به شما" قرار بگیرید، زیرا حیوان خانگی شما درد می‌کشد.
در واقع، دلبستگی بیش از حد منجر به اختلالات رفتاری می‌شود که منجر به مشکلات مختلف جسمی و روانی در سگ می‌شود. از آنجایی که او نمی‌تواند این واقعیت را تحمل کند که نمی‌تواند صاحبش را ببیند، می‌تواند رفتارهای مخرب، دستشویی نابه‌جا، پرخاشگری و غیره اتخاذ کند. این وضعیت می‌تواند به سرعت برای صاحب سگ و سگ غیرقابل تحمل شود. بنابراین، همراهی یک متخصص مانند رفتارشناس سگ برای اجرای راه‌حل‌های مناسب ضروری است.