به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ کنار آمدن با شیطنت سگ به ندرت خوشایند است. چه بعد از وقوع خطا از آن باخبر شویم و چه او را در حین عمل دستگیر کنیم، حفظ آرامش و واکنش مناسب آسان نیست. برای اطمینان از اینکه حیوان دوباره این کار را انجام نمی‌دهد، ممکن است وسوسه شویم که او را مجازات کنیم. اغلب این مجازات‌ها مناسب نیستند. با این حال، اقدامات سگ به واکنش صاحب آن بستگی دارد، به همین دلیل است که مهم است که ثابت باشد و از اشتباهات خاص جلوگیری شود. در اینجا هفت اشتباهی که بهتر است هنگام تنبیه سگ مرتکب نشوید را ذکر می‌کنیم.
1- انتخاب روش آموزشی نامناسب
در تربیت سگ دو گرایش یا روش اصلی با هم متفاوتند. در واقع، ما بین آموزش مثبت و آموزش سنتی تمایز قائل هستیم. این دو گرایش با هم تضاد دارند. متخصصان بیشتر صاحبان سگ را تشویق می‌کنند که به گرایش اول روی بیاورند که به سگ احترام بیشتری می‌گذارد و در طول زمان مؤثرتر است. بنابراین، اگرچه در نهایت به تعداد زوج‌های سگ/انسان، روش‌های آموزشی وجود دارد، انتخاب بهترین روش برای این زوج ضروری است.
آموزش سنتی
در این روش که صاحب سگ را در موقعیت غالب قرار می‌دهد سگ باید تسلیم شود و اطاعت کند. این روش که مدت‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفت به دلیل استفاده از اجبار فیزیکی به طور فزاینده‌ای مورد انتقاد قرار می‌گیرد. سگ باید اطاعت کند تا دچار محدودیت، ضربه، تحقیر و غیره نشود.
با این حال، در واقعیت، سگ واقعاً یاد نمی‌گیرد که کار درست را انجام دهد، او فقط می‌آموزد که از مجازات اجتناب کند. بنابراین این یک فرآیند یادگیری موثر و پایدار نیست، سگ چیزی به دست نمی‌آورد. برعکس، او بر اساس ترس، رابطه‌ای دورتر با انسان خود برقرار می‌کند.
آموزش مثبت
این روش که کارایی خود را به وضوح ثابت کرده است، سگ را به عنوان یک بازیگر در یادگیری خود شریک می‌کند. استاد به محدودیت فیزیکی تکیه نمی‌کند، بلکه صبر نشان می‌دهد، اقدامات درست را انجام می‌دهد، آنها را تکرار می‌کند و به سگی که موفق می‌شود پاداش می‌دهد. نه تنها یک رابطه بسیار سالم‌تر و قابل اعتمادتر بین انسان و حیوان شکل می‌گیرد، بلکه سگ با میل واقعی به رضایت ارباب خود می‌آموزد. آموزش معنا پیدا می‌کند و او می‌فهمد که چه کاری باید انجام دهد و چه کاری انجام ندهد.
با شروع به انتخاب روش آموزشی صحیح، از اشتباهات فاحش و ایجاد یک رابطه نامتعادل که فقط به یادگیری آسیب می‌رساند، جلوگیری می‌کنید.
2 - عدم ثبات
سگ شما از شما یاد می‌گیرد، یعنی شما معلم هستید. قوانین واضح، ساده و محکمی وضع کنید و به آنها پایبند باشید!
مثلاً اگر نمی‌خواهید سگتان وقتی بچه‌هایتان آنجا هستند روی کاناپه بنشیند، اصلاً اجازه ندهید روی کاناپه بنشیند...! در واقع، همسفر کوچک شما متوجه نمی‌شود که در زمان‌های خاصی حق این کار را دارد و در دیگر مواقع این کار برای او ممنوع است. پس با منع سیستماتیک او از مبل بدون استثنا واضح و محکم باشید! در غیر این صورت، اگر او را در زمان نادرست در آنجا گرفتار کنید، مجازات کردن او فایده‌ای ندارد، زیرا او قادر به شناسایی این رفتار نیست.
3 - عجله
سگ‌ها نیز مانند انسان‌ها برای یادگیری به زمان نیاز دارند. آنها حیوانات باهوشی هستند، اما، درست مانند ما، در برخی موارد آسان یاد می‌گیرند و در برخی موارد دیگر دشواری بیشتری دارند. تربیت سگ نیاز به صبر و حوصله و تکرار زیادی دارد، مانند یک کودک.
لازم است صبور و ثابت قدم باشید تا حیوان بفهمد و بیاموزد. با عجله زیاد، انسان و سگ تحت فشار قرار می‌گیرند و تربیت با شکست رو به رو می‌شود. پس از آن صاحب ناامید شده احتمال بیشتری دارد که بخواهد سگش را تنبیه کند که نتیجه معکوس دارد.
برعکس، ما وقت می‌گذاریم، صبور هستیم و خودمان یاد می‌گیریم که سازگار و فهمیده باشیم. اینگونه به نتایج خوبی می‌رسیم و از تنبیه دوری می‌کنیم.
4- تنبیه با تاخیر
بعد از یک روز کاری طولانی به خانه می‌آیید و متوجه می‌شوید که سگتان روی فرش اتاق نشیمن ادرار یا مدفوع کرده است. در تمایل خود برای اجتناب از این نوع "حماقت"، احتمالاً وسوسه می شوید که برای او سخنرانی کنید، اما این کار را نکنید! در واقع، تنبیه یک سگ به خاطر حماقتی که متعلق به گذشته است، کاملاً بی فایده است. چرا؟ کاملاً به این دلیل که حیوان شما قادر نیست یک عمل از گذشته را با واقعیت فعلی مرتبط کند.
او ازین که دوباره شما را می‌بیند خوشحال است و دلایل عصبانیت شما نسبت به او را نمی‌فهمد. نشان دادن ادرار یا مدفوع او که روی فرش است، فایده‌ای ندارد، زیرا آنها متعلق به گذشته هستند، به زمان دیگری از روز که دیگر وجود ندارد. از سوی دیگر، او دلیل نارضایتی فعلی شما از او را وقتی که بالاخره به خانه برگشته‌اید، نمی‌فهمد. بنابراین، سگ شما احتمالاً واکنش شما را ناعادلانه تلقی می‌کند، که می‌تواند به شدت به رابطه شما آسیب برساند. این بی‌ثباتی از سوی شما – به خصوص اگر بعد از اینکه او را در آغوش گرفتید هنگام ورود او را سرزنش کنید – ناسازگار است و می‌تواند باعث مشکوک شدن او شود.
قانون ساده است: اگر سگتان را در حال انجام کار احمقانه نگیرید، هیچ فایده‌ای ندارد که برای او سخنرانی کنید. از طرف دیگر، با احتیاط این تصادف کوچک را تمیز کنید تا شما را در حال انجام آن نبیند و این رفتار را بازی تلقی نکند.
5- فشار دادن سر او در مدفوعش
سگ شما به تازگی در جایی که نباید مدفوع کرده است. اما این بار او را در حین عمل می‌گیرید. بسیاری از صاحبان خشمگین می‌شوند و فکر می‌کنند برای جلوگیری از تکرار این کار، فکر خوبی است که بینی حیوان را در ادرار یا مدفوعش فرو ببرند. باز هم این یک خطا است.
برای سگ، این عمل تحقیرآمیز است. علاوه بر این، بدانید که سگ های خانگی ما از طریق تقلید چیزهای زیادی یاد می‌گیرند. اگر مدفوعش را به او نشان دهید، ممکن است در عوض فکر کند که دارید به او نشان می‌دهید که چه کاری باید انجام دهد. بنابراین او عجله خواهد کرد تا دفعه بعد دوباره در همان مکان شروع کند.
اگر او را در عمل گرفتار کردید، بهترین کار این است که فوراً او را به مکان مناسب ببرید تا بتواند کار خود را به پایان برساند. مکان را با اشاره به او و تکرار اینکه اینجا جایی است که باید کار خود را انجام دهد، تاکید کنید. صبر داشته باشید. بالاخره او یاد خواهد گرفت.
6-عذاب را ماندگار کنید
سگتان در حالی که خانه نبودید کفشتان را خراب کرد و حالا عصبانی هستید. این کاملا قابل درک است. با این حال، طولانی کردن مجازات با عبوس بودن یا محروم کردن او از اسباب بازی یا حتی خوردن غذا، فایده‌ای ندارد. اگر او را در حین ارتکاب نگرفتید، این واکنش شما برای او بی‌معنی است. و اگر او را در عمل گرفتار کردید، خود را به یک تحریم کوچک و کوتاه مدت محدود کنید.
در واقع، سگ‌ها مانند ما مفهوم زمان را درک نمی‌کنند. به جای اینکه او را از چیزی محروم کنید یا به او حمله کنید، با نادیده گرفتن او برای چند دقیقه ناراحتی خود را نشان دهید. برای این کار، به او نگاه نکنید، او را لمس نکنید و با او صحبت نکنید. وانمود کنید که ده دقیقه آنجا نبوده، می‌فهمد که اشتباه کرده است.
7- از اشتباهات خود درس نگیرید
درست است که تحمل عواقب برخی حماقت‌های همراهان کوچکمان ناخوشایند است. با این حال، ما نیز به عنوان انسان وظایف خود را داریم. تا جایی که تصمیم گرفته‌ایم با یک سگ زندگی کنیم، باید بپذیریم که زندگی روزمره خود را با در نظر گرفتن این پارامتر سازماندهی کنیم. بله، این به ما بستگی دارد که با حیوان خود، هر طور که باشد، سازگار شویم.
بنابراین، اگر سگ شما تمایل به خوردن کفش دارد، باید همیشه آنها را دور از دسترس او نگهداری کنید. اگر بالشتک‌های اتاق نشیمن را خراب کرد، آنها را برمی‌داریم. اگر در هر جای خانه دستشویی کرد، سعی می‌کنیم دلایل را بفهمیم. ممکن است او آموزش ندیده باشد، ممکن است به اندازه کافی بیرون نرفته باشد تا خودش را تسکین دهد، یا ممکن است مشکل ادراری داشته باشد.
در همه موارد بهتر است سعی کنید دلایل این رفتارها را درک کنید تا پاسخی درست ارائه شود. شما نباید از مشورت با دامپزشک خود یا یک رفتارشناس سگ که بتواند نکات خاصی را که احتمالاً این واکنش‌ها را توضیح می‌دهد دریغ کنید. در عین حال، برای اینکه همراه کوچک خود را وسوسه نکنیم، سازگار می‌شویم و مطمئن می‌شویم که قوانین ساده، منسجم و محکمی را وضع می‌کنیم.