به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور، آبزیان و حیوانات خانگی»؛ طاووس که اصالتاً اهل هند است، با ظاهر سلطنتی خود، به عنوان یک حیوان پرورشی در بین افراد محبوبیت فزایندهای دارد. این حیوان باشکوه با پرهای آبی، نزدیک به قرقاول و مرغ دریایی، عالی به نظر میرسد. چرخشی که این پرنده در زمان نمایش جفتگیری با دم خود انجام میدهد همیشه شگفت انگیز است. این حیوان به دلیل جنبه وحشیاش نیز دوست داشتنی است. از طرف دیگر طاووس برای زندگی به فضای زیادی نیاز دارد.
ویژگیهای طاووس
طاووس پرندهای گالی شکل از خانواده Phasianidae است. چندین گونه طاووس وجود دارد. شناختهشدهترین گونه، طاووس آبی است که پرهای آن به رنگ آبی متالیک در گردن، قهوهای رگهدار با مشکی در پشت و دارای دمی دراز است. ماده طاووس آبی کاملاً قهوهای رنگ است. برادر دوقلوی طاووس آبی، طاووس نیگریپه به دلیل پرهای سیاه ساده در پشت آن، کمی نادرتر است. یکی دیگر از گونههای طاووس، طاووس سفید است، پرندهای باشکوه، به ویژه هنگامی که دور خود میچرخد. طاووس سفید بسیار کمیابتر از طاووس آبی است.
زیستگاه طاووس
پرورش طاووس در درجه اول به فضایی که میتوانید به آنها اختصاص دهید بستگی دارد. اگر زمین بسیار بزرگی دارید، میتوانید برای طاووسها پرورش نیمه آزاد را انتخاب کنید. مزیت این نوع پرورش رشد بهتر طاووسهاست. آنها فضا و غذا دارند که رشد آنها را تا حد زیادی تسهیل میکند.
بسته به آب و هوای منطقه، طاووس میتواند در تمام طول سال بدون نیاز به پناهگاه در حالت نیمه آزاد بماند. از طرف دیگر، اگر زمستانها سرد است، بهتر است مکانهایی برای آنها فراهم شود که بتوانند در آن پناه بگیرند. پرورش نیمه آزاد برای طاووس در دوره دوره جوجهکشی خطرناک است. تخمهای پوشانده شده توسط ماده در واقع مورد علاقه شکارچیانی مانند روباه یا راکون هستند. به همین ترتیب، بهتر است اجازه ندهید طاووسهای شما وقتی هنوز کوچک هستند، آزادانه پرسه بزنند.
اگر زمینتان به شما اجازه نمیدهد طاووسهای خود را در حالت نیمه آزاد رها کنید، پرورش در مرغداریهای سازگار با این حیوان انجام میشود. این مرغداریها باید شامل محوطههایی باشند که در آن طاووسها در هوای بد میخوابند و پناه میگیرند. این محوطهها را میتوان با دری که حیوان میتواند باز کند یا به وسیله یک دیوار کوچک نیمه محصور بسته شود. طاووسها از سرما نمیترسند و مهمتر از همه نمیتوانند جاهایی را که هوا در آن محصور است را تحمل کنند. محوطهها باید بزرگ باشند تا با طاووسهای نر که دمهایشان بسیار بلند است مطابقت داشته باشد.
هر پرنده باید بتواند روی فضایی به مساحت تقریبی 7.5 متر مربع حساب کند. علاوه بر این، طاووسها روی تکیهگاههایی در حدود 5 فوت از زمین میخوابند. برای راحتی و سلامتی طاووسها، ترجیحاً این تکیهگاه ها از چوب ساخته شده باشد تا فولاد یا بتون، مصالحی که در زمستان بسیار سرد هستند.
برای اینکه به خوبی از سرما و رطوبت عایق باشد، کف محوطه را میتوان با چوب یا در غیر این صورت با یک لایه کاه، خاک اره یا شن پوشاند، البته به شرط تمیز کردن منظم. برای یک "خانواده" طاووس، سطح پرندگان باید 15 تا 20 متر مربع و حداقل ارتفاع 2 متر باشد. لزوماً نباید سقف داشته باشد. پوشش جزئی کافی است.
شرایط زندگی طاووس
طاووسها برای زندگی به فضای زیادی نیاز دارند. در حالت نیمه آزاد، آنها به یک قطعه زمین حداقل 10000 متر مربعی نیاز دارند. طاووسها معمولاً در خانواده زندگی میکنند، یعنی حداقل یک نر و 3 یا 4 ماده. هرگز نباید دو طاووس نر را در یک محفظه قرار دهید زیرا این خطر وجود دارد که آنها تا سر حد مرگ بجنگند.
طاووس پرندهای خجالتی و ترسو است که نباید او را ترساند. این حیوان هم روی زمین زندگی میکند و هم در درختانی که در هنگام پرواز در صورت خطر یا برای استراحت و خواب در آنجا نشسته است. برای جلوگیری از فرار طاووسها از مزرعه خود، میتوانید آنها را به هم متصل کنید، یعنی نوک بالهای آنها را ببرید تا از پرواز آنها جلوگیری شود. با این حال، این تکنیک به آنها اجازه میدهد که به نشستن خود ادامه دهند زیرا طاووسها میتوانند تا ارتفاع بیش از 1.70 متر بپرند.
تغذیه طاووس
رژیم غذایی طاووسها بسیار متنوع است زیرا آنها تقریباً همه چیز میخورند. آنها عمدتاً از غلات، گیاهان، میوهها و همچنین کرمها و حشرات تغذیه میکنند. غلات معمولاً از مخلوطی از دانههای ذرت، آفتابگردان، جو یا ارزن تهیه میشوند. در مورد گیاهان، طاووسها یونجه، شبدر قرمز و سفید، ترب کوهی، چغندر، گل کلم یا برگ کرفس، سالاد سبز یا حتی خار صحرایی.
طاووسها نیز میوههایی مانند سیب، گلابی، گوجه فرنگی، کدو تنبل، گیلاس، آلو و انگور را دوست دارند. آنها همچنین از مواد غذایی با منشاء حیوانی مانند کرمهای خاکی، لاروها و سایر حشرات مانند سوسکها تغذیه میکنند. در حالت نیمه آزاد، طاووسها به تنهایی تغذیه میکنند.
سلامتی طاووس
طاووس به عنوان حیوانی سرسخت، قوی است و به ندرت مشکلات سلامتی ایجاد میکند. اما میتواند به بیماریهای مشابه خروسها و جوجههای خانگی مبتلا شود، به ویژه بیماریهای انگلی. طاووسهایی که در مرغداریها پرورش مییابند باید حداقل سالی یک بار و آنهایی که در حالت نیمه آزاد هستند حداقل هر سه ماه یکبار در برابر کرمها درمان شوند.پ
همچنین باید مراقب انگلهای خارجی مانند شپش یا پروانه باشید. طول عمر طاووس بسیار طولانی و بین 15 تا 20 سال است. در ماه جولای، نرها پوست اندازی میکنند و پرهای رنگارنگ باشکوه خود را از دست میدهند که در بهار بعد دوباره رشد میکنند.