به گزارش «سرویس اطلاعات دارویی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ فوروزماید یک دیورتیک قوی است که در کاهش ادم ریوی در دام‌های دچار نارسایی احتقانی قلب و نارسایی ریوی مؤثر است.
شکل دارویی
محلول استریل تزریقی
گروه دارویی
مدر (ادرار آور)
ترکیب دارو
هر میلی لیتر دارو حاوی ۵۰ میلی گرم فوروزماید دامی می‌باشد.
مکانیسم اثر فوروزیکس
فوروزماید دامی اساسا بوسیله مهار باز جذب فعال سدیم و آب در پخش بالارونده قوس هنله عمل می‌کند و در نتیجه باعث افزایش دفع آب و نمک می‌گردد. همچنین باعث افزایش میزان انتقال توبولی الکترولیت‌ها به محل‌های ترشح یون‌های پتاسیم و هیدروژن در لوله دیستال می‌شود. علاوه بر این با کاهش حجم پلاسما باعث افزایش تولید آلدسترون می‌گردد. این افزایش انتقال مایع توبولی و از طرف دیگر میزان بالای آلدسترون، بازجذب یون سدیم در لوله‌های دیستال را تحریک کرده و در نتیجه باعث افزایش دفع یون‌های هیدروژن و پتاسیم می‌گردد.
فارماکوکینتیک
پس از تجویز فوروزماید بصورت خوراکی حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد آن جذب می‌شود. طول مدت اثر ادرارآوری فوروزماید دامی بصورت وریدی ۲ ساعت است. %۸۸ دفع آن کلیوی و ۱۲% صفراوی می‌باشد. مدت زمان لازم برای شروع اثر مدری فوروزماید در صورت تجویز به روش وریدی ۵ دقیقه و زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر آن ۲۰ تا ۶۰ دقیقه است. نیمه عمر دارو در دام‌های عادی ۳۰ تا ۶۰ دقیقه و در دام‌های مبتلا به قطع ادرار حدود ۷۵ تا ۱۵۵ دقیقه می‌باشد. در دام‌های نابالغی که مبتلا به بی‌ادراری هستند نیمه عمر دارو طولانی‌تر می‌شود که احتمالا به دلیل کاهش کلیرانس کلیوی و کبدی در این گروه از حیوانات است.
موارد مصرف فوروزیکس
خیز احتقانی یا پرخونی وریدی ناشی از نارسایی قلبی انسداد جریان وریدی یا جریان لنفاتیک در اثر ترومبوز درمان ادم ناشی از کمبود پروتئین که باعث بروز ادم سرتاسری پوست و آسیت می‌شود، درمان ادم فیزیولوژیک پستان و پرینه در گاو و مادیان، ادم غلاف قضیب و کیسه بیضه در حیوانات نر، درمان حمایتی به منظور دفع مایعات جمع شده در حفره‌های بدن (قفسه سینه، شکم و مغز) و درمان حمایتی لنگش، میوگلوبینوری و پارالیتیک در اسب و آبستنی‌های کاذب در سگ.
مقدار روش مصرف
سگ و گربه: ۲/۵ تا ۵/۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یک تا ۲ بار در روز به روش آهسته وریدی یا عضلانی
نشخوارکنندگان: ۰/۵ تا ۱ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن ۲ بار در روز به روش آهسته وریدی یا عضلانی
اسب: ۰/۵ تا ۱ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن ۲ بار در روز به روش آهسته وریدی یا عضلانی
موارد منع مصرف فوروزیکس
تجویز فوروزماید در موارد نارسایی کلیوی همراه با قطع ادرار، ضایعات شدید کبدی، گلومرولونفریت حاد، نارسایی کبدی، احتمال بروز هیپوکلسمی، کم‌ادراری با حضور حالت دهیدراتاسیون قابل توجه، در سگ‌ها و مادیان‌های آبستن و نریان‌هایی که به منظور اصلاح نژاد نگهداری می‌شوند و نیز در زمان کاهش غلظت پتاسیم خون ممنوع است.
تجویز فوروزماید در طول سه ماهه دوم آبستنی توصیه نمی‌گردد.
عوارض جانبی فوروزیکس
ممکن است بعد از مصرف این دارو دهیدراتاسیون، هیپو کالمی، کاهش سدیم و کلر خون و آلکالوز اتفاق بیفتد. اتوتوکسیسیتی ممکن است بعد از مصرف این دارو در گربه‌ها بخصوص در زمان تجویز دوز بالا به روش وریدی اتفاق بیفتد.
موارد احتیاط
دارو حتما بایستی توسط دامپزشک و با رعایت نکات ایمنی و بهداشتی لازم تجویز شود.
تداخل دارویی
تجویز همزمان فوروزماید با آمینوگلیکوزیدها سبب افزایش اثرات مخرب آنها بر شنوایی می‌شود. تجویز همزمان فوروزماید با سفالوسپرین‌ها سبب افزایش اثرات سمی آنها بر روی کلیه‌ها می‌شود.
زمان پرهیز از مصرف
شیر و گوشت ۲ روز بعد از آخرین درمان
شرایط نگهداری
در دمای کمتر از ۲۵ درجه سانتیگراد و دور از نور نگهداری شود. از یخ زدگی دارو جلوگیری شود.
بسته بندی فوروزیکس
این دارو در ویالهای ۱۰، ۲۰، ۵۰ و ۱۰۰ میلی لیتری عرضه می گردد.