به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ آیا می‌دانستید که 50 درصد از 189 نفری که در یک مطالعه انجام شده در ایالات متحده مورد بررسی قرار گرفتند، معتقد بودند که رنگ گربه تا حدی رفتار آن را تعیین می‌کند؟ اگر با شما مشورت می‌شد جزئی از این گروه بودید؟ اگر چنین است، درک شما از رفتار با توجه به هر رنگ گربه ممکن است با آنچه این افراد پاسخ دادند مطابقت داشته باشد:
گربه دو رنگ: دوستانه، مهربان
گربه نارنجی: دوستانه، مهربان، تنبل
گربه سه رنگ: مستقل، کم تحمل
گربه سفید: مستقل، آرام، محجوب، نه چندان فعال، دوستانه
گربه سیاه: رفتار خاصی ندارد
برداشتی که با توجه به فرهنگ‌ها متفاوت است
با این حال، مطالعه دیگری روی صاحبان بریتانیایی نتایج کاملا متفاوتی را نشان داد. پاسخ‌ها حتی برای دو مورد از این رنگ‌ها متناقض بود. در انگلستان، این گربه‌های دو رنگ هستند که مستقل و کم تحمل به حساب می‌آیند، نه گربه‌های سه رنگ. گربه‌های سه رنگ بیشتر گربه‌های مهربان، فعال و با برخوردی دوستانه به شمار می‌روند.
فقط گربه‌های نارنجی نتایج یکسانی را از آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها دریافت کردند. پس چگونه می‌توانیم این تفاوت‌ها را توضیح دهیم؟ آیا روش صحیح‌تری برای ارزیابی رفتار گربه در رابطه با رنگ آن وجود نخواهد داشت تا ما به نظر صاحبش که تا حدود زیادی به فاکتورهای دیگر وابسته است اکتفا نکنیم؟ به عنوان مثال، آیا ممکن است تنها رنگی که آمریکایی‌ها و بریتانیایی‌ها بر سر آن توافق دارند (نارنجی) به این واقعیت مرتبط باشد که گارفیلد، گربه مشهور جهانی، نارنجی است؟
افسانه گربه سیاه: خرافات، باورها و تاریخ
در زمان مصر باستان، گربه مورد احترام مصری‌ها بود و شهرت آن برای چندین قرن مثبت بود. در آغاز عصر ما با ممنوعیت بت پرستی، احترام به گربه به تدریج کاهش یافت و گربه در قرون وسطی، در طول شکار جادوگران، مظهر شرارت شد. مطمئناً گربه از آن زمان تصویر محبوبتری پیدا کرده است، اما آیا امروزه یکی از نمادهای اصلی هالووین هنوز جادوگر و گربه سیاه او نیست؟ خلاص شدن از شر این خرافات سخت است!
ما در پناهگاه حیوانات رهاشده و آسیب دیده گربه‌های سیاه را به نسبت بسیار بیشتری می‌یابیم و این حیوانات دوست داشتنی بیشتر از همنوعان رنگی خود آنجا می‌مانند. اگرچه گربه سیاه اغلب با بدشانسی همراه است، اما در برخی فرهنگ‌ها گربه سیاه به عنوان تضمینی برای خوشبختی و سعادت دیده می‌شود. در حالی که برخی هنوز از او می‌ترسند، برخی دیگر او را دوست دارند. یک چیز مسلم است، او هیچ کس را بی‌تفاوت نمی‌گذارد!
حقایق اثبات شده توسط علم
ما می‌توانیم برای فهمیدن اینکه آیا رفتار گربه با رنگ آن مرتبط است یا خیر، به علم مراجعه کنیم. ما می‌دانیم که اگر یک ژن به ژن دیگری در همان کروموزوم متصل شود، آن دو ژن اغلب از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند. این یافته توضیح می‌دهد که چرا اکثر گربه‌های سفید با چشمان آبی ناشنوا هستند.
ژن مسئول رنگ سفید خالص، در همان کروموزوم یا بسیار نزدیک به کروموزوم ژن مسئول رنگ چشم و گوش رشد می‌کند. اگر بتوانیم تأیید کنیم که واقعاً کروموزومی وجود دارد که در آن یک ژن مسئول رنگ به ژنی که مسئول رشد مغز است پیوند می‌خورد، شاید بتوانیم بگوییم که بین رنگ و رفتار ارتباطی وجود دارد. برخی از دانشمندان اذعان کرده‌اند که چنین پیوندهایی وجود دارد، اما شواهد بسیار کمی تا به امروز ارائه شده است.
می‌توان بین رنگ و رفتار گربه‌های یک نژاد پیوند ایجاد کرد، چرا که رفتارهای مشابه بین گربه‌های همرنگ آزمایش شده است. با این حال، احتمالا این به دلیل رنگ نیست، بلکه این واقعیت است که این گربه‌ها از یک اصل و نسب هستند.
حتی امروزه، علم به ما اجازه نمی‌دهد که بین رنگ گربه و شخصیت آن پیوند روشنی برقرار کنیم. این بیشتر تلویزیون، شخصیت‌های کتاب‌های مصور و فیلم‌ها هستند که بر دید ما از رفتار گربه‌ها بر اساس رنگ آنها تأثیر می‌گذارند. آیا این تصادفی است که گربه‌های سفید به‌عنوان گربه‌هایی با شخصیت مستقل، آرام، محجوب و نه چندان فعال دیده می‌شوند و اینکه گربه‌های سفید در فیلم‌های دیزنی نیز همین نوع شخصیت را نشان می‌دهند؟
چیزی که مسلم است آن است که ما باید گربه خود را بر اساس شخصیت او انتخاب کنیم و نه رنگ.