به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور، آبزیان و حیوانات خانگی»؛ اگر قفسه مرغ دارید و پرندگان شما در شرف به دنیا آوردن جوجه هستند، بدانید که تامین صحیح نیازهای غذایی این جوجه‌های کوچک بسیار مهم است. هنگامی که آنها از تخم در می‌آیند بسیار آسیب‌پذیر هستند و برای رشد خوب و سالم به رژیم غذایی خاصی نیاز دارند. ما در اینجا نکاتی برای تغذیه مناسب ساکنان کوچک شما و مراقبت از آنها تا زمانی که بزرگ شوند آورده شده است.
تغذیه جوجهها مهم است!
تغذیه خوب جوجهها ضروری است، زیرا رژیم غذایی نقش اساسی در رشد و تکامل مناسب این حیوان کوچک دارد. بنابراین جوجه‌ای که به خوبی تغذیه شده باشد، دارای بدن و پرهایی سالم‌تر و اندام‌های حیاتی رشد یافته‌ای خواهد داشت.
اما برای حمایت از جوجه‌های خود تا بزرگسالی با تغذیه خوب، رعایت نیازهای هر یک از گروه‌های سنی که از آنها عبور می‌کنند ضروری است. در واقع، در روزهای اول، هفته‌های اول و ماه‌های اول زندگی، نیازهای تغذیه‌ای آنها به سرعت تغییر می‌کند.
جوجه از 40 گرم غذا در روز هنگام خروج از تخم، به تدریج نیاز دارد تا به 100 گرم در روز در حدود 3 ماهگی و سپس به 150 گرم در روز و بیشتر از آن برسد.
برای اینکه همه بتوانند به میزان کافی غذا بخورند و حق ضعیف‌ترین‌ها ضایع نشود، مهم است که اقدامات خوبی را انجام دهید و به جوجه‌های خود رژیم غذایی خاصی ارائه دهید.
چگونه جوجه‌های خود را با توجه به سن آنها تغذیه کنیم؟
جوجه‌های شما برای رشد خوب و در بهترین شرایط ممکن به یک رژیم غذایی مناسب و متعادل نیاز دارند.
تولد جوجهها
جوجهها برای بیرون آمدن از پوسته خود باید کیسه زرده را ببلعند، به عبارت دیگر آنچه از زرده تخم مرغ در هنگام تولد باقی می‌ماند. بنابراین نیازی به غذا دادن به آنها به مدت 24 ساعت نیست، زیرا معده آنها پر است.
از 2 تا 10 روز زندگی
پس از گذشت 24 ساعت اول، جوجهها ذخایر خود را به پایان رسانده‌اند. بنابراین وقت آن رسیده است که رژیم غذایی متناسب با نیاز و اندازه آنها را به آنها بدهید.
برای انجام این کار، می‌توانید مخلوط‌های خاصی را برای شروع به آنها بدهید که به صورت تجاری فروخته می‌شوند. به کیفیت توجه کنید تا از ایجاد کمبود در اوایل زندگی آنها جلوگیری کنید. این مخلوط از خرده‌های غذای کامل با غلات، پروتئین‌ها، چربی‌ها و ویتامین‌ها تشکیل شده است.
همچنین می‌توانید غذای خانگی را انتخاب کنید، مخلوطی که خودتان می‌توانید آن را بپزید. برای این کار تخم‌مرغ‌ها را بجوشانید و ریز خرد کنید. برگ‌های کاهو یا اسفناج خرد شده، بلغور پخته شده و کمی خرده نان خرد شده را اضافه کنید. همه چیز را مخلوط کنید تا یک نوع خمیر تشکیل شود. این مخلوط را دو بار در روز به جوجه‌های خود در هفته اول زندگی آنها بدهید.
همچنین حتما به جوجه‌های خود آب شیرین بدهید. این آب باید تمیز و همیشه در دسترس آنها باشد.
از 10 روز تا 8 هفته زندگی
پس از 10 روز اول زندگی، جوجه‌های شما می‌توانند به خوردن پوره‌ای که تاکنون برای آنها آماده کرده‌اید، ادامه دهند. اما دیگر ریز ریز کردن آن فایده‌ای ندارد و می‌توانید مواد را تغییر دهید. به طور خاص، آرد ذرت یا بقایای گیاهی از وعده‌های غذایی خود را بگنجانید (فقط غذاهایی که برای جوجه غیرسمی هستند).
همچنین مطمئن شوید که برای جوجه‌های خود یک سینی از ماسه ریز یا شن مرغ تهیه کنید تا آنها بتوانند غذای خود را آسیاب کنند. این کار عملکرد سنگدان را آسان‌تر می‌کند و با غلتیدن در ماسه، از خطر مرگ و میر مرتبط با انگل‌های خاص، کوکسیدیا، جلوگیری می‌کند.
از 2 ماهگی تا 4 ماهگی
هنگامی که جوجه‌های شما دو ماهه شدند، می‌توانید مکمل‌های رشدی که پروتئین کمتری دارد اما حاوی مواد مغذی مورد نیاز آنها در این سن است به آنها بدهید. با این حال، مراقب باشید برای جلوگیری از مشکلات گوارشی، رژیم غذایی آنها را به طور ناگهانی تغییر ندهید. در چند روز اول، با کاهش تدریجی سهم غذاهای استارتر و افزایش تدریجی سهم غذاهای رشد، یک انتقال ملایم انجام دهید.
همچنین می‌توانید بدون محدودیت در مقدار، علف، گزنه یا حتی اسفناج را به جوجه‌های خود بدهید، اما مطمئن شوید که آنها را هر روز تجدید می‌کنید.
از 4 ماهگی
جوجه‌های شما اکنون می‌توانند مانند بزرگسالان تغذیه شوند. در 4 ماهگی آنها واقعاً مرغ و خروس شده‌اند. با این حال، این بار دیگر، برای جلوگیری از مشکلات گوارشی، یک انتقال ملایم انجام دهید.
آب
جوجه‌های شما همیشه و در تمام سنین به آب نیاز دارند. این موضوع حیاتی است، آب باید هر روز در ظرف‌های متناسب با اندازه آنها، بدون لبه‌های خیلی بلند برای جلوگیری از خطر غرق شدن، در بین آنها توزیع شود.
آب باید همیشه تمیز باشد. بنابراین باید همیشه آن را عوض کنید، آن را در سایه بگذارید و باید در دمای اتاق باشد. از آب سرد که می‌تواند باعث ناراحتی گوارشی شود اجتناب کنید.
توصیه‌هایی برای مراقبت خوب از جوجهها
جوجهها از بدو تولد تا 4 ماهگی بسیار شکننده هستند. آنها حیوانات آسیب‌پذیری هستند که نیاز به توجه زیادی دارند، متاسفانه خطر مرگ و میر بالاست. در اینجا نکاتی وجود دارد که به شما کمک می‌کند تا از ساکنین کوچک خود به خوبی مراقبت کنید تا آنها در بهترین شرایط ممکن رشد کنند.
فضای مناسبی در اختیار آنها قرار دهیم
حفاظت این موجودات کوچک که تازه به دنیا آمده‌اند بسیار مهم است. آنها بسیار شکننده هستند و باید با مادرشان در فضایی تمیز، گرم، بسته و راحت در تماس باشند.
در حالت ایده‌آل، مطمئن شوید که دمای محیط را در حدود 35 درجه سانتیگراد در طول هفته اول زندگی خود با استفاده از یک لامپ مادون قرمز حفظ کنید. سپس با دورتر کردن لامپ به تدریج دما را حدود 3 درجه سانتیگراد در هفته کاهش دهید تا در سن 5 هفتگی به میانگین 20 درجه سانتیگراد برسید. کم کم جوجهها پرهای خود را خواهند پوشاند.
در این مدت اجازه ندهید در هوای سرد یا در هوای بارانی بیرون بروند.
نظافت
برای حفظ سیستم تنفسی جوجهها، بستر با کیفیت و کم گرد و غبار را در اختیار جوجه‌های خود قرار دهید. برای این کار، تراشه‌های چوب، نی و روزنامه‌های گردگیری شده عالی هستند. این نوع بستر قادر به جذب فضولات و بو است در حالی که به راحتی قابل تعویض است.
ضخامت مناسبی از بستر برای عایق‌بندی مناسب جوجهها از زمین تهیه کنید و حداقل هفته‌ای دو بار آن را تجدید کنید تا از ایجاد باکتری‌ها و انگل‌ها و انتقال بیماری به ساکنین کوچک خود جلوگیری کنید.
از غذاهای خطرناک پرهیز کنیم
جوجهها مانند مرغ‌ها مشمول محدودیت‌های غذایی هستند. پس از دادن آنها خودداری کنید:
- پوست میوه؛
- سبزیجات خام و کامل (بهتر است به آنها پخته یا خرد شده داده شود)؛
- سیب زمینی؛
- کلم؛
- باقی مانده وعده‌های غذایی منقضی شده؛
- باقی مانده وعده‌های غذایی چاشنی شده؛
- برنج؛
- ماکارونی؛
- گوشت خام؛
- ماهی خام؛
- محصولات لبنی.
جوجهها را جدا نگه داریم
از سن 6 هفتگی جوجهها اولین پرهای خود را در می‌آورند. بنابراین آنها می‌توانند برای بازی در باغ بیرون بروند. از سوی دیگر، برای آنها یک مسیر جدا شده از مرغ‌ها فراهم کنید که توسط یک حصار محکم بسته شده است. در واقع، مرغان بالغ می‌توانند به این جوجه‌های جوان حمله کنند. پس صبر کنید تا این جوجهها به حضور دیگران عادت کنند تا بتوان همه را با هم مخلوط کرد.
هنگامی که جوجهها را در مرغدانی ادغام می‌کنید، ترجیحاً باید مادرشان آنها را همراهی کند که می‌تواند به آنها کمک کند تا با این محیط جدید آشنا شوند و مورد قبول دیگران قرار گیرند.