به گزارش «سرویس اطلاعات دارویی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور، آبزیان و حیوانات خانگی»؛ یکی از مسائل مهم در پرورش حیوانات، محل نگهداری آن‌ها می‌باشد که با رعایت برخی موارد مهم نه تنها سلامتی حیوان به خطر نمی‌افتد بلکه از عوامل مهم در اقتصادی بودن پرورش حیوانات می‌باشد. اسب نیز از‌این مسئله مستثنی نبوده و از آنجایی که اسب بیشتر اوقات شبانه روز را در اصطبل به سر می‌برد محل نگهداری آن باید دارای شرایط خاصی باشد که در متن ذیل به برخی نکات مهم اشاره شده است.
جایگاه اسب:
- آفتابگیر باشد تا هم خود اسب و هم محیط اطراف در معرض تابش نور خورشید بوده و در برابر امراض ناشی از عدم تابش نور قرار نگیرد. اسب بطور مداوم خود را تخلیه می‌کند و محیطی مناسب برای رشد و نمو میکروب‌ها به وجود می‌آورد . میکروب امراضی از قبیل کزاز در محیط آلوده اصطبلی بدون نور آفتاب، به راحتی زندگی می‌کنند.
- دارای فضای کافی بوده تا اسب به راحتی در آن گردش کرده، بخوابد و بلند شود. اسب‌ها در صورت احساس امنیت و داشتن فضای کافی به راحتی می‌خوابند.
- حرارت ثابتی داشته باشد.
- دیوارهای آن از مصالحی ساخته شده باشد که در اثر سایش اندام‌های اسب با آن‌ها، او را زخمی نکند.
- آخورها و کف آن قابل شستشو باشد و هر چند روز یکبار بخصوص آخورها، تمیز شوند. بستر نرم و پوشیده از کلش یا خاک اره باشد تا به راحتی قابل حمل و نقل بوده و هرچند روز یکبار تعویض شود.
- درب و یا درب‌ها به اندازه کافی فضا برای ورود و خروج اسب داشته باشند.
- حصارهای بین اتاقک‌ها طوری تعبیه شوند که اسب‌ها به راحتی یکدیگر را دیده و از مصاحبت با یکدیگر لذت ببرند.
مزرعه، پادوک یا مرتع:
اسب‌ها باید مدتی آزادانه در مرتع، مزرعه و پادوک‌ها رها باشند. گذشته از علف که غذای طبیعی اسب است، وقتگذرانی در محوطه باز به او آرامش می‌دهد. بعضی از اسب‌ها به طور دایم آزاد هستند و برخی به تناوب، هفته‌ای یا ماهی را آزادانه سر می‌کنند. اسب‌های درون اصطبلی که تمام مدت هم زیر فشار کار هستند، معمولا تعطیلات خود را در محوطه آزاد می‌گذرانند. مهم نیست اسب چه مدت آزاد باشد، مهم این است که اطمینان داشته باشیم حصار محوطه‌ای که در آن رهاشده، ایمن است. قبل از رها کردن اسب در محیط آزاد رعایت نکات ذیل حایز اهمیت است:
حصار:
دو نکته اساسی در رابطه با حصار وجود دارد؛ اول اینکه به اسب آسیب نرساند، دوم امکان فرار نداشته باشد. حصاری که به درستی تعبیه نشده استپ، اسب را به مخاطره انداخته، به او آسیب هم می‌زند. هر حصار ناامنی ممکن است باعث شود تا اسب با پریدن از روی آن، شکستن آن پافشار و پایین کشیدن آن، فرار کند.
حصارهایی که پایه‌های عمودی و اتصال‌های افقی چوبی دارند:
این نوع حصارها گرانترین و بهترین نوع حصار محسوب می‌شوند. در‌این نوع حصارها دو یا سه نرده روی دو پایه نصب می‌شوند. این نوع حصارها پس از نصب باید به درستی نگهداری شده و هر پایه یا نرده شکسته بلافاصله ترمیم و یا جایگزین شود. چوب‌های‌این نوع حصار باید ایزوله شوند تا در مقابل هوا و جویدن اسب مقاومت کنند.
پایه‌های چوبی و سیم:
هزینه این نوع حصارها کمتر است. ممکن است ردیف بالا را نرده چوبی استفاده کرد و یا سه یا چهار ردیف سیم از روی هر پایه عبور داد. سیم‌ها باید به خوبی کشیده شده و روی هریک از پایه‌ها محکم شوند. ارتفاع سیم ردیف زیرین از زمین در حدود ۴۵ سانتیمتر است تا اسب نتواند دست و پای خود را از زیر رد کرده و گیر بیفتد. اگر ارتفاع سیم زیرین بیش از حد باشد، ممکن است اسب سر خود را هم از زیر آن رد کند.
حصارهای الکتریکی:
این نوع حصارها بیشتر برای تفکیک استفاده می‌شود و زمانی کاربرد دارد که اسب از وجود آن آگاه بوده و به عملکرد آن پی ببرد. در این نوع حصارها احتمال خطر برای انسان و بخصوص اطفال وجود دارد. بهترین روش نمایان کردن چشم‌انداز آن است که در فواصلی علامتی از پارچه یا پلاستیک به آن وصل می‌کنند.
درختچه:
این نوع حصار باید به اندازه کافی انبوه باشد تا امکان فرار را از اسب بگیرد و در عین حال باید در تعبیه درختچه‌هایی استفاده کرد که سمی نبوده و تیغ و خار آن‌ها اسب را به خطر بیندازد. از این نوع حصارها به عنوان سرپناه هم می‌توان استفاده کرد.
دیوار:
عرض و ارتفاع این دیوارها باید طوری باشد که هم جلوی پریدن اسب از روی آن‌ها را گرفته و هم در اثر لگد زدن نریزد.
حصارهای نامناسب شامل:
حصارهای توری:
این نوع حصارها اسب را ترغیب می‌کنند که دست یا پای خود را داخل آن فرو کرده و گیر بیفتد و یا حصارهایی که پایه‌های نرده مانند نوک تیز دارند و نرده‌های آن هم سیمی است، سرهای نوک تیز پایه‌های این نوع حصارها اسب را زخمی می‌کنند.
سیم خاردار:
از این نوع حصارها در اغلب مراتع استفاده می‌شود. اگر اسب خود را برای خاراندن به خارهای این سیم بمالد، زخمی می‌شود. اگر از این نوع حصار استفاده کردید باید از استحکام سیم‌ها به طور دائم اطمینان داشته باشید. سیم‌ها باید محکم و کاملا کشیده شده باشند. اگر سیم از جای خود رها و آزاد شود، به دو دست و پای اسب پیچیده و آن را به شدت زخمی می‌کند. اطراف خارجی حصار هم باید مداوم مراقبت شود تا علوفه در دسترس اسب سمی نباشد. هر نوع نارسایی در حصار باید فورا برطرف شود.
دروازه:
دروازه باید به اندازه کافی عریض باشد تا اسب‌ها و خودروها به راحتی از آن عبور کنند. دروازه باید طوری تعبیه شود که انسان‌ها به عبور از روی آن تشویق نشوند. این گونه دروازه‌ها گاهی از لولا و یا از جا در رفته غیر قابل استفاده می‌شوند. چفت‌ها باید بالا و پایین تعبیه شود تا در لنگر نیاندازد. موقعیت قرارگرفتن درب ورودی برای دسترسی بسیار اهمیت دارد. درب ورودی که رو به جاده‌ای پر رفت و آمد تعبیه شده چندان قابل توجه نیست. برای عبور و مرور اسب‌ها ایجاد خطر کرده و دزدی اسب را هم ساده‌تر می‌کند. دسترسی به درب ورودی باید راحت، ساده و دارای امنیت کافی باشد.