بتائین هیدروکلراید

به گزارش «سرویس اطلاعات دارویی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور، آبزیان و حیوانات خانگی»؛ بتائین هیدروکلرید یک مکمل غذایی است که از ترکیب بتائین و هیدروکلریک اسید به دست آمده است. تری متیل گالیسین یا بتایین یک مولکول طبیعی دو قطبی است که از یک آمینواسید گالیسین و سه گروه متیل تشکیل شده است. بتائین در غذاهای خاصی یافت می‌شود و همچنین محصول متابولیسم کولین نیز می‌باشد. این ماده سفید رنگ و گرانوله اولین بار از چغندر قند کشف شد. اسید کلریدریک (HCl) یک اسید بسیار قوی است که به طور طبیعی توسط معده تولید می شود و هم در گوارش و هم در ایمنی بدن بسیار کارایی دارد.

منابع بتائین:

به طور طبیعی در بدن تمام موجودات زنده سنتز می‌شود ولی به مقدار زیادی در بی‌مهرگان و میکروارگانیسم‌های دریایی یافت می‌شود و درنتیجه جزئی از غذای طبیعی آبزیان محسوب می‌شود. درطبیعت در چغندر قند، گندم، محصولات جانبی گندم و یونجه یافت می‌شود. در جانوران مهره‌دار در کبد و کلیه از کولین ساخته می‌شود.

ویژگی‌های بتائین هیدروکلراید:

- این ماده برای پایداری بیشتر با هیدروکلراید ترکیب شده است.

- مقاوم به دما تا 222 درجه سانتی‌گراد است.

- محلول در آب می‌باشد.

- برخلاف کولین کلراید باعث تخریب ویتامین‌ها و عناصر معدنی در پریمیکس نمی‌شود.

نقش متیل در بدن آبزیان:

- موثر در ساختن DNA , RNA

- جزئی از ساختمان اسیدهای آمینه برای سنتز پروتئین‌ها

- موثر در طویل شدن زنجیره اسیدهای چرب غیراشباع

- مورد نیاز برای ساخت کارنتین، کراتین و..

- شایان ذکر است که متیل در بدن موجودات زنده ساخته نمی‌شود و باید ازطریق منابع دیگری همچون بتایین، کولین و متیونین تامین گردد.

- کولین برای ایفای نقش متیل‌دهندگی خود باید به بتائین تبدیل شود.

- متیونین هم برای ایفای این نقش در ابتدا به اس آدنوزیل متیونین تبدیل می‌شود که این ترکیبمتیل‌دهنده است و در این پروسه بتایین نقش مثبتی اجرا می کند.

- در نتیجه بتائین بهترین متیل دهنده می‌باشد که به صورت مستقیم، سریع و با کمترین صرف انرژی ریشه متیل مسیرهای متابولیکی را تامین می‌نماید. لازم به ذکر است تبدیل کولین به بتائین در مواقع تنش گرمایی و همچنین استفاده از ضدکوکسیدیوزها در جیره بتائین مقادیر سمی هوموسیستئین را از جریان خون آبزیان کاهش می‌دهد.

بتائین در تغذیه طیور گوشتی:

به عنوان یک متیل‌دهنده بخشی از وظایف کولین و متیونین را انجام می‌دهد، در نتیجه متیونین مازاد صرف پروتئین سازی گردیده و باعث بهبود عملکرد پرنده می‌شود. همچنین کولین مازاد نیز با شرکت در فسفولیپیدها باعث بهبود وضعیت ایمنی روده می‌شود. شرکت در متابولیسم انرژی، چربی و پروتئین و در نتیجه موثر بر ضریب تبدیل خوراک با خاصیت اسمولاریته بالا باعث حفظ آب در سلول شده در نتیجه باعث عملکرد بهتر آنزیم‌های سلول می‌شود. بنابراین به هنگام تنش گرمایی محصولی بسیار کارآمد است. در مواقع درگیری با عفونت‌های روده‌ای بخصوص کوکسیدیوزیس باعث تآثیر بهتر داروهای ضد کوکسیدیوز و همچنین حفظ یکپارچگی روده می‌شود. بتائین با افزایش تولید ال کارنتین، باعث افزایش سوخت‌و‌ساز چربی در نتیجه کاهش چربی بطنی در لاشه تولیدی می‌شود.

اثر افزودن بتائین به جیره جوجه گوشتی بر افزایش وزن (1-44 روزگی)

اثر افزودن بتائین به جیره جوجه گوشتی بر ضریب تبدیل غذایی (1-44 روزگی)

نقش بتائین در طیور تخمگذار و مرغان مادر:

- استفاده از بتائین در جیره طیور تخمگذار و مادر علاوه بر آن چه در طیور گوشتی ذکر شد مزایایی برای طیور تخمگذار و مرغان مادر دارد. از آن جمله: افزایش بهره‌وری از انرژی و در نتیجه افزایش تولید تخم مرغ.

- بهبود کیفیت پوسته به خصوص در مواقع تنش گرمایی از طریق مقابله با اثرات تنش گرمایی

- جلوگیری از ابتلا به بیماری سندرم کبد چرب خونریزی‌دهنده از طریق انتقال چربی‌ها از کبد به سمت بافت‌ها (لیپوتروپیک)

- بهبود وضعیت آلبومین و واحد هاف از طریق افزایش تولید کارنتین

- کاهش تعداد تخم مرغ‌های آلوده در مرغان مادر به خاطر بهبود وضعیت بستر و دفع کمتر آب

- افزایش باروری و جوجه درآوری گله از طریق تولید کارنتین و اثر کارنتین در افزایش تولید و کیفیت اسپرم در خروس‌های گله مرغ مادر

مقادیر پیشنهادی برای استفاده در جیره:

- مقدار پیشنهادی مصرف بتائین در جیره مرغ گوشتی نیم تا یک کیلوگرم در تن خوراک می‌باشد.

- مقدارپیشنهادی مصرف بتائین برای بوقلمون گوشتی هشتصد گرم تا یک کیلوگرم در تن خوراک می‌باشد.

- مقادیرپیشنهادی مصرف بتائین برای مرغان تخمگذار و مرغان مادر یک تا دو کیلوگرم در تن خوراک می‌باشد.

مزایای اقتصادی:

در صورت جایگزینی بخشی از کولین در مکمل ویتامینه و یا جیره نهایی با توجه به کارایی بهتر بتائین (3 برابر) نسبت به کولین و مصرف کمتر بتائین نسبت به کولین، هزینه تولید مکمل و جیره نهایی بطور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد و همچنین از آثار زیان بار کولین در تخریب ویتامین‌ها نیز کاسته می‌شود.