به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ مهمترین نکته در مراحل استفاده از آزمایشگاه تشخیصی، دقت در هنگام نمونهبرداری و جمعآوری نمونهها است. نمونهها باید صحیح و با کیفیت مناسب به آزمایشگاه ارسال گردند.
دربرابر ارسال نمونه مناسب وصحیح از لاشه برای آزمایشگاه، همچنین جمعبندی وتفسیر نتایج بدست آمده ازقبیل نتایج بالینی و آزمایشگاهی در جهت رسیدن به تشخیص نهایی بیماری، مسئولیت با دامپزشک است، چراکه درصورت ارسال و ارائه اطلاعات بیارزش و نادرست، نتایج بیفایده بدست خواهد آمد.
تشخیصهای آزمایشگاهی در تعیین علت بروز بیماریهای مختلف بسیار کمککننده است، بنابراین علائم بالینی و تکنیکهای آزمایشگاهی لازم و ملزوم یکدیگرند.
گسترش خون و نمونه خون، سرم خون، همچنین چرک، خلط، ترشحات، اکسودا، ادرار، شیر و غیره زمانی جمعآوری میشوند که احتمال حضور عامل بیماریزا و یا بررسی آزمایشگاهی آنها در تشخیص بیماری مفید باشد.
دامپزشکانی که در نقاط دوردست و یا در مناطقی که آزمایشگاههای پیشرفته ندارند، اشتغال دارند باید از روشهای آزمایشگاهی ساده و معمولی که برای تشخیص بیماریها بهکار میرود، کاملا آگاهی داشته باشند.