به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ گوسفند شکم سیاه باربادوس (Barbados Blackbelly) نژادی از گوسفندان بومی جزیره باربادوس در دریای کارائیپ است. با نام باربادوس باریگا نیگرا (Barbados Barriga Nigra) یا به همان نام ساده‌ی شکم سیاه نیز شناخته می‌شود.
امروزه این نژاد عمدتاً برای تولید گوشت پرورش داده می‌شود و در بیش از 25 کشور جهان، مخصوصاً کارائیپ و آمریکای جنوبی گسترش یافته است. در مناطق کارائیپ، پرو و مکزیک جمعیت زیادی از این نژاد پرورش می‌یابند.
نژاد شکم سیاه تلاقی است از گوسفندهای مودار آفریقایی و نژادهای پشمی اروپایی، که در اواسط دهه 1600 به جزیره آورده شد و توسعه یافت.
خصوصیات ظاهری گوسفند شکم سیاه باربادوس
گوسفندان شکم سیاه اندازه‌ای نسبتاً کوچک و بدنی کشیده دارد. آنها در تن‌های مختلفی از رنگ‌های قهوه‌ای یا قهوه‌ای مایل به زرد دیده می‌شوند. صورت آنها معمولاً به رنگ سیاه یا قهوه‌ای است و همان‌گونه که از نامش پیداست شکمی سیاه دارد.
نقاط سیاهی روی بینی، پیشانی و داخل گوش این نژاد به چشم می‌خورد. گردن قوچ‌های این نژاد دارای یالی از موهای ضخیم می‌باشد که از گردن تا سینه کشیده می‌شود، که در برخی ممکن است تا شانه ادامه داشته باشد.
اندازه سر متوسط و گوش‌هایی برافراشته دارند. طول گردن آنها متوسط و تناسب درستی با بدن دارد.
بطورکلی وزن قوچ‌ها بیشتر بوده و این وزن بخوبی برروی دست‌ها و پاها تقسیم شده است.
گوسفندان شکم سیاه باربادوس از دسته گوسفندان مودار هستند بدین معنی که بدن آنها بجای پشم از موهای ضخیمی پوشیده شده است. اگر در اقلیم‌های سردتر پرورش یابند، لایه زیرین پشمی روی بدنشان می‌روید که در بهار می‌ریزد.
وزن متوسط میش‌های بالغ بین 39 تا 45 کیلوگرم و قوچ‌های بالغ 45 تا 59 کیلوگرم می‌باشد.
موارد مصرف
گوسفند شکم سیاه باربادوس یک نژاد گوشتی است و عمدتاً برای تولید گوشت پرورش داده می‌شود. گوشت آنها دارای طعمی عالی و بسیار مطبوع‌تر از دیگر گوشت‌های موجود در بازار است. شاید به این دلیل که از چربی کمی برخوردارند و اصلی‌ترین طعم‌دهنده به گوشت میزان چربی آن است.
مشخصات گوسفند شکم سیاه
گوسفندان این نژاد حیواناتی بسیار مقاوم و قوی هستند. آنها می‌توانند در اقلیم‌ای گرم و مرطوب که اغلب برای نژادهای دیگر چالش‌برانگیز است، به‌خوبی زندگی و رشد کنند، با این‌حال عملکرد آنها در آب‌وهوای سردتر نیز مطلوب است.
آنها از خلق‌وخویی بسیار هوشیار و مطیع برخوردارند.
گوسفندان این نژاد بسیار بارور هستند و تولید غیرفصلی دارند. به این معنی که در تمام طول سال قابلیت باروری و بره‌زایی دارند و میش‌ها قدرت باروری را در تمام طول گرمای تابستان حفظ می‌کنند.
بطورکلی دوقلو یا سه‌قلو می‌زایند و درصورت فراهم بودن شرایط لازم می‌توانند سالانه دوبار بره‌زایی کنند.
گوسفندان شکم سیاه به‌خوبی می‌چرند و دربرابر بیماری‌ها بسیار مقاوم هستند. آنها قادرند بدون استفاده از داروهای شیمیایی از پس انگل‌های کرمی برآیند.
|
نام نژاد |
گوسفند شکم سیاه باربادوس (Barbados Blackbelly) |
|
هدف پرورش |
اغلب گوشت |
|
نکات ویژه |
حیواناتی بسیار سرسخت و مقاوم در محیط های گرم و مرطوبی
که برای دیگر نژادهای گوسفند غیرقابل تحمل است.
علاوه براین در اقلیم‌های سردتر نیز عملکرد خوبی دارند.
میش‌ها بسیار بارور بوده و تولیدات غیرفصلی دارند، معمولا
دوقلو یا سه قلو می‌زایند و تحت مدیریت صحیح
سالانه دوبار بره‌زایی دارند.
به‌خوبی می‌چرند، دربرابر بیماری‌ها بسیار مقاومند و می‌توانند
انگل‌های کرمی را بدون مداخله دارویی دفع کنند.
گوسفندی مناسب برای اصلاح نژاد، و بسیار مناسب برای تولید گوشت،
عطر و طعم گوشت بسیار بهتر از دیگر نژادها می‌باشد.
|
|
ابعاد |
کوچک تا متوسط |
|
وزن |
متوسط وزن قوچ بالغ 45 تا 59 کیلوگرم
و متوسط وزن میش بالغ 39 تا 45 کیلوگرم |
|
شاخ |
دارند |
|
سازگاری اقلیمی |
تقریبا تمام اقلیم‌ها |
|
رنگ |
تنالیته‌های مختلف از قهوه‌ای، کرمی و زرد |
|
گستردگی |
متداول |
|
منشا |
کارائیب |
منبع: roysfarm
ترجمه: مهسا احمدزاده