به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ بیماری سل تا سال‌های 1960 بیماری سل یکی از علل عمده مرگ ومیر شترمرغ در باغ وحش‌ها بود. در صنعت پرورش شترمرغ موارد بروز سل بصورت تک‌تک و بخصوص در پرندگان مسن‌تر دیده می‌شود باسیل سل در خاک، کود و بستر سال‌ها باقی می‌ماند. از آنجائی‌که هنوز درمان قاطعی برای این بیماری در شترمرغ وجود ندارد. لذا از این عفونت تهدید مزمنی برای شترمرغ‌ها محسوب می‌شود. استرس، سوءتغذیه و دیگر عوامل منفی خطر عفونت را افزایش می‌دهند. شترمرغ‌ها بایستی تنها از گله هایی که دارای گواهی عاری بودن از بیماری را دارند، تهیه شوند و پرندگان ییمار جدا شده و فورا معدوم گردند.
بیشتر بدانیم: معرفی بیماری سل (Tuberculosis)
مایکو باکتریوم آویوم (سل مرغی) از شترمرغ‌ها و از ایموها در امریکا و کانادا جدا شده است بیماری سل به دو شکل عمومی و موضعی وجود دارد .درشکل عمومی موجب بروز تلفات مزمن در پرندگان می‌شود. این مایکوباکتریوم را از مدفوع می‌توان جدا نمود. درشکل موضعی یک یا هردو چشم و گاهی مفاصل درگیر می‌شوند. از نظر بافت‌شناسی تورم گرانولوماتوزی همراه با باکتری‌های اسید – فست دیده می‌شوند.
درمان با داروی ایزونیازید توفیق‌هایی در درمان سل موضعی شترمرغ‌ها داشته است. پیشگویی بیماری محتاطانه بوده وحیوانات آلوده بایستی معدوم شوند. مایکوباکتریوم آویوم در طیور از طریق تخم منتقل نمی‌شود که درمورد شترمرغ‌ها نیز همین‌طور است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر خبر «شترمرغ، عفونت و بیماری‌ها» را مطالعه فرمایید.