به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ چیزی که بسیاری از نگهدارندگان ماهی‌ها یا سگ‌ها از آن آگاه هستند، دمای مناسب محیط نگهداری این حیوانات است. در مقالات بسیاری مستند شده که انواع ماهی‌ها به دمای خاصی نیاز داشته و سگ‌ها در دمای بالا مستعد گرمازدگی هستند. (از همین‌رو نباید آنها را در اتومبیل در بسته رها کنیم)
با این‌حال، چیزی که همه‌ی نگهدارندگان حیوانات مستلزم دانستن، هستند این است که چه دمایی برای محیط نگهداری حیوانات مناسب می‌باشد، مخصوصاً پرنده‌ها و مرغ‌عشق‌ها.
دمای اتاق در سطح آسایش خود ما تنظیم شده و برای فراهم کردن شرایط مناسب برای پرندگان باید اصلاحاتی در لانه و قفس آنها صورت گیرد.
مرغ‌عشق‌ها متعلق به اقلیم گرمسیری استرالیا بوده و ایده‌آل‌ترین دما برای آسایش آنها 21-24 درجه سانتی‌گراد است. ازآنجاکه آنها پرندگان گرمسیری هستند اصلا با شرایط سرما سازگار نبوده و هرگز نباید در معرض دمای زیر 16 درجه سانتی‌گراد قرار گیرند، یا هرگز تغییرات دمایی ناگهانی در محیط زندگی آنها ایجاد نکنید.
مرغ‌عشق‌ها نشانه‌های ظریف و کوچکی از خود بروز داده که مشخص می‌کند آنها بیش‌ازحد گرم یا سردشان است. حال به تنظیم دمای مناسب برای آسایش و زندگی مرغ‌عشق‌ها در طول سال می‌پردازیم.
بازه دمایی مناسب برای نگهداری مرغ عشق ها
بطورکلی مرغ‌عشق‌ها برای دماهای متوسط که نوسان کمی دارند مناسب هستند. دمای 22 درجه سانتی‌گراد بهترین دمای پذیرفته شده برای اغلب آن‌هاست.
این پرنده‌ها تاحدی انعطاف‌پذیر بوده و می‌توانند در دمای بین 16 – 27 درجه نیز زنده بمانند اما باید علائم آسایش آنها را کنترل کنید.
همانطور که گفته شد مرغ‌عشق‌ها پرندگانی متعلق به اقلیم گرمسیری می‌باشند، بنابراین قطعا برای زندگی آنها، آب و هوای گرم بهتر از هوای سرد می‌باشد.
نکته کلیدی که باید به آن توجه داشه باشید اینست که مرغ‌عشق‌ها تغییرات شدید دمایی را تاب نمی‌آورند و رفتن از دمای 22 به 5 بطور ناگهانی می‌تواند پرنده را با خطرات جدی مواجه کند. علاوه بر این، تغییرات شدید در دماهای گرم نیز می‌تواند مشکل‌ساز باشد.
علائمی که نشان می‌دهند مرغ‌عشق نیاز به تنظیم دما دارد
هنگام کنترل دما، به‌ویژه وقتی که با محدوده‌ی آسایش فاصله زیادی دارد، توجه به برخی از علائم واضح (و نه چندان واضح) که پرنده در سرما و گرمای بیش‌ازحد از خود نشان می‌دهد، از اهمیت بالایی برخوردار است.
پرنده‌هایی که با شرایط خاص آب‌وهوایی سازگار شده‌اند دارای ویژگی‌های خاصی هستند که تاب و تحمل آنها را افزایش می‌دهد، مثلا در آب‌وهوای سرد پرهای بیشتر و در آب‌و هوای گرم پر کمتری در بدن آنها رشد می‌کند، بنابراین در دوره‌های زمانی کوتاه می‌توانند شرایط دمایی نامناسب را طاقت بیاورند.
از آنجا که مرغ‌عشق‌ها بطور ذاتی پرهای مناسبی برای حفاظت دربرابر گرما و همچنین غدد عرقی برای خنک شدن ندارند، علائم در آنها یکسان است. برخی از این نشانه‌ها عبارتند از:
• گرمای بیش‌از حد؛ مرغ‌عشقی که در معرض گرمای بیش‌ازحد قرار گرفته است منقار خود را باز کرده و برای آزاد کردن گرمای بدنش بال‌هایش را با فاصله از بدن نگه می‌دارد.
همچنین باتوجه به اینکه که قابلیت‌های بیشتری برای خنک شدن در بدن آنها وجود ندارد، بنابراین ممکن است تمایل زیادی به آب‌بازی و شنا در ظرف آب داشته باشند یا این‌سو و آن‌سو پریده تا سایه‌ای پیدا کرده و از تابش مستقیم آفتاب محفوظ باشند (که اغلب این سایه را در قفس پیدا نخواهند کرد).
• هوای خیلی سرد؛ مرغ‌عشقی که احساس سرما می‌کند برای حفظ گرمای بدنش، پرهای خود را پف می‌کند، همچنین با دقت بیشتری می‌توانید لرزیدن پرنده را مشاهده کنید.
پرنده‌هایی که با اقلیم گرم سازگار شده‌اند و پرهای کمتری دارند، دربرابر سرما آسیب‌پذیرتر هستند. آنها هنگام سرما به‌دنبال پناه‌گاهی کوچک می‌گردند و اگر آلونکی در قفس قرار داده باشید به درون آن پناه می‌برند.
برخی از علائمی که در طولانی‌مدت به‌وجود آمده و باید مراقب آن بود شامل پرریزی یا تولک رفتن بی‌موقع که نشانه‌ی گرمای بیش‌ازحد محیط زندگی‌شان می‌باشد، به این‌صورت که برای خنک کردن خود شروع به ریختن پرها می‌کنند. همچنین نفس‌نفس زدن که این رفتار نیز بر اثر گرما بروز می‌کند.
منبع: hutchandcage
ترجمه: مهسا احمدزاده