به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ سگ سیلکن ویندهاند (Silken Windhound) نژادی بسیار دوستداشتنی، بازیگوش و بسیار مشتاق به خوشحال کردن صاحبش است. اندازهای متوسط و پوششی بلند، ابریشمی و زیبایی دارد که بهراحتی میتوان به آن رسیدگی کرد.
خلق و خوی سگ سیلکن ویندهاند
سگهای سیلکن ویندهاند بهراحتی آموزش میبینند و بسیار خانوادهدوست هستند، برای خانوادههایی که بچه یا حیوان خانگی دیگری دارند بسیار مناسبند.
طبیعت خونگرم و مهربان آنها باعث میشود که نژاد مناسبی برای نگهبانی نباشند، چراکه بجای واق زدن یا غرش کردن، با سلام و احوالپرسی گرمی به استقبال غریبهها میرود.
نژاد سیلکن ویندهاند میتواند برای مسابقات ورزشی، چابکی و اطاعت از فرامین، آموزش ببیند.
علاوه بر این تمایل زیادی برای یادگیری دارد، هوش و علاقه فراوانش به خوشحال کردن نزدیکان، باعث میشود که آموزشها را خیلی زود فرا گیرد.
غریزه قویای که این نژاد، برای شکار دارد باید به سمت رفتار مثبت هدایت شود وگرنه باعث درگیری او با حیوانات کوچکتر خواهد شد.
بااینکه سگهای نژاد سیلکن ویندهاند اغلب آرام هستند و از لمیدن برروی مبل لذت میبرند اما انرژی بسیار زیادی نیز داشته و یک پیادهروی طولانی در روز نیاز اور را برآورده میکند.
معمولاً با هر شرایط زندگی کنار میآید و اگر فعالیت مناسبی در بیرون خانه داشته باشد زندگی آپارتمانی را نیز بهراحتی قبول میکند.
اگر فعالیت کافی نداشته باشند مانند تمام نژادهای دیگر ممکن است رفتارهای ناخواستهای از آنها سرزده و دردسرساز شوند.
از آنجایی که بسیار احساساتی و وابسته هستند و از معاشرت با انسانها بسیار لذت میبرند، تنهایی را تحمل نمیکنند و اگر مدت طولانی تنها باشند ممکن است دچار مشکل شوند.
این سگها، حیوانات خانگی عالی هستند هم برای آنهایی که برای اولین بار سگی را به سرپرستی میگیرند هم برای افراد باتجربه.
نگهداری و آراستن سیلکن ویندهاند
پوشش بلند و ابریشمی آنها طرح و رنگهای مختلف دارد و علیرغم ظاهر بسیار مجللشان، نگهداری بسیار سادهای داشته و ریزش موی کمی دارند.
موی آنها در رنگهای مشکی، برنز، قهوهای، خاکستری، قرمز، نقرهای و سفید یا ترکیبی از چند رنگ، میباشد.
همچنین ممکن است پوششی یکدست، خالدار و راهراه داشته یا لکههایی مشخص برروی بدنشان دیده شود.
مسواک زدن هفتگی و حمام کردن ماهانه (درصورت لزوم) برای آنها کافی است.
قد و وزن
طول بدن این نژاد بین 45 تا 60 سانتیمتر و وزنی حدود 10 تا 25 کیلوگرم دارند.
طول عمر: 14 تا 20 سال
مشکلات سلامتی
سیلکن ویندهاندها معمولاً کاملاً سالم هستند، بااینکه مشکلات ژنتیکی در آنها نسبتاً وجود ندارد اما برخی عوارض هستند که صاحبان سگ باید به آنها توجه کنند.
سندرم لوتوس (Lotus syndrome) که اغلب در تولهسگها دیده شده و اغلب مبتلایان زیاد زنده نمیمانند.
برخی از سیلکن ویندهاندها حامل ژن MDR1 هستند که باعث حساسیت آنها به برخی داروهای خاص میشود و پیش از تجویز دارو باید واکنش آنها در برابر آن دارو تست گردد، چراکه ممکن است عوارض بسیار بدی داشته و حتی به مرگ حیوان منتهی شود.
از دیگر موارد فتق ناف (umbilical hernia) و کریپتورکیدیسم (cryptorchidism) است، و سگهای پیر این نژاد ممکن است از ناشنوایی و آب مروارید رنج ببرند.
تاریخچه نژاد سیلکن ویندهاند
تاریخچه این نژاد چندان طولانی نبوده و اغلب سرچشمه پیدایش این سگ را کنل کریستول (Kristull Kennel) دانسته که مربوط به فرانسی استول (Francie Stull) میباشد، پرورشدهندهی نژادهای برزوی (Borzoi) که میخواست سگی را بهوجود آورد با اندازهای متوسط و مویی بلند که بهراحتی بتوان از آن نگهداری کرد.
فرانسی استول از نژاد ویپت (Whippets) شروع کرد و اولین سیلکن ویندهاند در سال 1985 در ایالت متحده متولد شد. این نژاد در سال 2011 به رسمیت شناخته شده و امروزه محبوبیت زیادی مخصوصاً برای مسابقات نمایشی دارند.
گروه: سگهای شکاری
منبع: dogtime
ترجمه: مهسا احمدزاده