به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ در آزمایشی ارزش تغذیه‌ای ال - متیونین در مقایسه با دی‌ال - متیونین در جوجه‌های نر نژاد راس ۷۰۸ از ۰ تا ۳۰ روزگی تعیین شد، که نتایج ازین قرار بود.
باتوجه به عوامل کارایی رشد، هیچ تفاوتی از نظر کارایی دو منبع متیونین یافت نشد.
مقدمه
در جیره جوجه‌های گوشتی اسیدهای آمینه گوگرددار صرف‌نظر از نوع مواد اولیه خوراک، اولین عامل محدودکننده است.
به‌طور معمول مکمل‌سازی جیره جوجه گوشتی با یک منبع متیونین انجام می‌گیرد تا تضمین‌کننده رشد سودآور و مسیرهای متابولیسم ضروری و سایر عملکردهای فیزیولوژیک مائند سیستم ایمنی و سلامت باشد.
دی ال - متیونین ( ترکیب ۵۰: ۵۰ ایزومرهای D و L متیونین) شناخته‌شده‌ترین منبع متیونین در جیره جوجه گوشتی است.
به‌طور معمول ارزش تغذیه‌ای محصولات متیونین معرفی شده به بازار با دی‌ال - متیونین مقایسه می‌شود. ال - متیونین منبع طبیعی متیونین بوده و تمام منابع دیگر متیونین باید به ال - متیونین تبدیل شوند تا قابل متابولیسم شوند.
به‌دلیل لزوم تبدیل ایزومر D به ایزومر L در برخی مقالات به زیست‌فراهمی بالاتر ال - متیونین اشاره شده است.
اگرچه، در اکثر قریب به اتفاق تحقیقاتی که در سال‌های اخیر در زمینه مقایسه ال و دی‌ال متیونین صورت گرفته هیچ تفاوتی بین این دو منبع متیونین گزارش نشده است [۱، ۲، 3، 4، 5، 6، ۷، ۸ و۹].
برای گسترش اطلاعات کارایی حیاتی ال - متیونین در مقابل دی‌ال - متیونین، این تحقیق در مرکز تحقیقاتی Nutreco Canada Agresearch , Ontario انجام شده است.
مواد و روش‌ها
۳۶۹۵ جوجه نر نژاد راس ۷۰۸ به‌طور تصادفی به ۹ تیمار اختصاص داده شد. هر تیمار دارای ۷ تکرار با 55 جوجه در هر واحد آزمایشی بود.
جوجه‌های تیمار ۱ با جیره پایه بر مبنای ذرت و سویا تغذیه شدند که از لحاظ اسیدهای آمینه گوگرددار دارای کمبود بوده و از هیچ منبع متیونین مکمل در آن استفاده نشده بود. دیگر مواد مغذی و انرژی به اندازه یا بالاتر از نیاز مطابق توصیه سویه مربوطه تأمین شدند (۲۰۱۲ ,Aviagen).
از جیره پایه یکسان برای ساخت تیمارهای دیگر با مکمل‌سازی سطوح 0/04، 0/08، 0/16 و 0/24% دی‌ال - متیونین با ال - متیونین استفاده شد.
جوجه‌ها در سه فاز تغذیه شدند: آغازین (روز 14-0)، میانی (روز ۲۸-۱4) و پایانی (روز ۳5-۲۸). مواد مغذی و انرژی مطابق آن تنظیم شدند و سطوح مختلف دو منبع متیونین در تمامی فازها به‌طور یکسان مکمل‌سازی شد.
در دوره آغازین، خوراک به شکل کرامبل و در دوره میانی و پایانی به شکل پلت بود و به طور آزاد در اختیار جوجه‌ها قرار گرفت. جوجه‌ها در کل دوره آزمایش به‌طور آزاد به آب دسترسی داشتند. نور و دما مطابق توصیه‌های سویه مربوطه تنظیم شدند.
وزن بدن و میزان خوراک مصرفی پس از هر فاز ثبت شد و به‌دنبال آن افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک محاسبه شد. داده‌ها با استفاده از مدل رگرسیون نمایی همزمان (Simultaneous Exponential Regression) به‌منظور تعیین کارایی حیاتی ال - متیونین در مقایسه با دی‌ال – متیونین مورد تجزیه قرار گرفتند.
بحث و نتیجه‌گیری
آنالیز خوراک تاییدکننده درستی میزان اسیدهای آمینه خوراک و متیونین مکمل بود. پاسخ پرندگان به سطوح مختلف متیونین مکمل معنی‌دار بود.
جوجه‌هایی که جیره پایه را دریافت کرده بودند (0/05>p) دارای کمترین وزن (1/858 کیلوگرم) ، متوسط افزایش وزن روزانه (51/72 گرم در روز) و بالاترین ضریب تبدیل خوراک (1/765) بودند.
این نتیجه مشخص کرد که جیره پایه دچار کمبود اسیدهای آمینه گوگرددار بوده و این کمبود اولین عامل محدودکننده عملکرد پرنده است.
داده‌های فاز آغازین، بخصوص درمورد تیمارهای ال - متیونین دارای پراکندگی زیادی بود و بنابراین نتایج قابل تفسیر نبود. بنابراین، فقط داده‌های کل دوره آزمایش برای بررسی توسط مدل رگرسیون نمایی همزمان مورد استفاده قرار گرفتند.
رگرسیون نمایی در دوره ۰ تا ۳۵ روزگی نشان‌دهنده کارایی حیاتی ال - متیونین به‌ترتیب ۸۸، ۸۱ و 86 درصد برای وزن بدن، متوسط افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک است (شکل 1).
شکل 1- نتایج رگرسیو‌نمایی همزمان محاسبه‌شده برای وزن بدن (a)، متوسط افزایش وزن (b) و شریب تبدیل خوراک (c)
نتایج تیمار دارای بالاترین سطح ال - متیونین پرت به‌نظر می‌رسد. اگرچه، هیچ دلیلی مدیریتی مرتبط با سلامت پرنده برای کاهش رشد مشاهده نشد، بنابراین، برازش رگرسیون دوم بدون در نظر گرفتن آخرین سطح متیونین 0/24% انجام گرفت.
نتیجه آنالیز داده‌ها، نشان‌دهنده کارایی حیاتی بالاتری به میزان ۹۲، ۸۷ و 94 درصد به‌ترتیب برای وزن بدن، متوسط روزانه افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک است (شکل ۲).
شکل 2- نتایج رگرسیون‌نمایی همزمان محاسبه‌شده برای وزن بدن (a)، افزایش وزن بدن (b) و شریب تبدیل خوراک (c) وقتی سطح آخر میتونین مکمل (0/24%) از مدل خارج شد.
برای وزن بدن و متوسط افزایش وزن روزانه ضریب تبیین (r2) بهبود یافته بود و برای تمام پارامترها فاصله اطمینان کوچک‌تر شد. هردو نشان‌دهنده برازش بهتر داده‌ها به منحنی‌های رگرسیون محاسبه شده است.
اگرچه مقادیر کارایی حیاتی نشان‌دهنده کارایی حیاتی کمتر برای ال - متیونین در مقایسه با دی‌ال - متیونین است ولی مانند قبل تمام فاصله‌های اطمینان ٪۱۰۰ را دربرمی‌گیرد که به روشنی نشان می‌دهد هیچ تفاوتی بین ال - متیونین و دی‌ال - متیونین قابل مشاهده نیست.
مترجمین: مهندس على افسر و مهندس شیما قندیلی (شرکت ایوانیک ایران)