نکروز غضروف مفصلی و التهاب موضعی استخوان BCO

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ نکروز غضروف مفصلی و التهاب موضعی استخوان bacterial chondronecrosis with osteomyelitis) BCO) به‌دلیل عفونت باکتریایی، شایع‌ترین دلیل لنگش در گله‌های تجاری جوجه‌های گوشتی است.

باکتری‌هایی که ازطریق سیستم تنفسی یا مجرای گوارشی وارد جریان خون می‌شوند، ازطریق جریان خون به غضروف پروگزیمال (انتهای نزدیک به مرکز بدن) اپیفیزیال-فیزیال استخوان‌های با رشد سریع مانند استخوان ران و درشت‌نی منتقل شده و موجب بروز BCO می‌شوند.

وایدمن و همکاران (۲۰۱۲) اقدام به آزمون فرضیه‌ای کردند که برمبنای آن، پرورش جوجه‌های گوشتی بر روی کفپوش‌های میله‌ای، به‌دلیل وارد کردن مداوم نیروی پیچشی و فشار برشی بالا بر مفاصل حساس پا احتمال وقوع BCO را افزایش می‌دهند.

در این پژوهش که در قالب ۴ آزمایش مجزا با استفاده از ۴ لاین تجاری انجام شد، جوجه‌های گوشتی پرورش‌یافته بر روی کفپوش‌های میله‌ای، عارضه لنگش را با مشخصاتی که تا حد زیادی با علائم BCO همخوانی داشت، بروز دادند.

نتایج نشان داد که فراوانی وقوع لنگش در پرندگانی که بالاترین سرعت رشد را دارند، الزاما بیشتر نیست. بعلاوه، بین دو جنس نر و ماده نیز تفاوتی از نظر حساسیت به BCO مشاهده نشد.

عارضه BCO به صورت آنی رخ نمی‌دهد و به‌همین دلیل، در اغلب جوجه‌های گوشتی علی‌رغم دارا بودن جراحات مفصلی در مراحل اولیه پرورش، لنگش مشاهده نشد.

این جراحات تحت بالینی در هر دو پای چپ و راست به‌طور تقریباً مساوی مشاهده شدند. وضعیت جراحات رأس نزدیک استخوان ران مستقل از وضعیت جراحات رأس مخالف یا مجاور استخوان درشت‌نی بود.

وقوع لنگش در جوجه‌های گوشتی پرورش یافته بر روی کفپوش‌های میله‌ای، مداوم‌تر و بیشتر از جوجه‌هایی بود که بر روی بستر تراشه چوب پرورش یافته بودند.

افزودن یک محصول پروبیوتیک حاوی انتروکوکوس فاسیوم، بیفیدوباکتریوم انیمالیس، پدیوکوکوس اسیدیلاکتیسی و لاکتوباسیلوس روتاری از روز نخست به جیره، با کاهش پایدار نرخ وقوع لنگش در جوجه‌های گوشتی پرورش یافته بر روی کفپوش‌های میله‌ای همراه بود.

بیشتر بدانیم:
اختلالات حرکتی پرندگان و راهکارهای کاهش آن
تأثیر پروبایوتیک‌ها روی رشد مرغ‌های گوشتی

این یافته‌ها نشان می‌دهند که شاید بتوان پروبیوتیک‌ها را به‌عنوان جایگزین آنتی‌بیوتیک‌ها با هدف کاهش نرخ وقوع لنگش ناشی از BCO در جوجه‌های گوشتی تجویز نمود.

احتمالاً پروبیوتیک‌ها با بهبود تعادل میکروبی دستگاه گوارش و ارتقای عملکرد سیستم ایمنی، انتقال باکتری‌های بیماری‌زا را از دستگاه گوارش و سیستم تنفسی به استخوان‌ها کاهش می‌دهند.

لاتوره و همکاران (۲۰۱۷) طی آزمایشی، ۱۰۶ اسپور باکتری‌های باسیلوس سابتیلیس (۱سویه) و باسیلوس آمیلولیکوفاسینس (دو سویه) را به هر کیلوگرم جیره حاوی ۸٪ پسماند خشک غلات تقطیری همراه با ترکیبات محلول (DDGS) اضافه نموده و از بهبود فراسنجه‌های کیفی استخوان (وزن لازم برای شکستن، قطر درشت‌نی، مقاومت دربرابر شکستن و محتوای کلسیم و فسفر استخوان) خبر دادند.

به‌علت بالا بودن مقدار پلی‌ساکاریدهای غیرنشاسته‌ای در DDGS، گرانروی مواد هضمی در روده و نرخ ورود باکتری‌ها از دستگاه گوارش به جریان خون افزایش یافته و صفات مورفولوژیکی روده، تولید و ترشح آنزیم‌های گوارشی و بازده هضم و جذب مواد مغذی به‌طرز سوئی تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

در مقابل، تولید ترکیبات ضدمیکروبی و آنتی‌اکسیدانی و کاهش سوبستراهای موجود در مجرای گوارشی توسط باکتری‌های جنس باسیلوس، موجب کاهش جمعیت باکتری‌های گرم منفی و باکتری‌های بی‌هوازی در روده شده و در نتیجه کاهش سطح التهاب در روده و بهبود سلامت اپی‌تلیوم، جذب مواد مغذی و ترکیب و استحکام استخوان را به‌دنبال خواهد داشت.

کلم بروکلی تخمیر شده با بیفیدوباکتریوم لانگوفرم نیز اثر قابل‌توجهی بر سلامت استخوان دارد (توموفوجی، ۲۰۱۲).

چهار گروه موش نر با جیره‌های متفاوت شامل جیره معمولی (شاهد منفی)، جیره با کلسترول بالا (HCD؛ شاهد مثبت)، HCD + کلم بروکلی و HCD + کلم تخمیرشده با بیفیدی باکتریوم، تغذیه شدند.

کلسترول تام سرم، سطح آنتی‌اکسیدان‌های بالقوه سرم (PAO) و نسبت GSH/GSSG  بافت‌های اطراف دندان‌ها در موش‌های دریافت‌کننده باکتری در قیاس با گروه‌های شاهد، به‌طور معنی‌داری افزایش یافت.

از سوی دیگر، شمار استئوکلاست‌های TRAP مثبت در گروه تغذیه‌شده با کلم بروکلی تخمیر شده در قیاس با گروه‌های شاهد کمتر بود، اما تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها ازنظر وزن بدن مشاهده نشد.
 

جدول ۲- مطالعات حیوانی دررابطه با اثر پروبیوتیک‌ها بر استخوان

برای مطالعه بخش‌های دیگر این مقاله کلیک کنید:
نقش پروبیوتیک ها در کاهش مشکلات حرکتی جوجه های گوشتی