به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ قانون بازرسی فرآورده‌های حاصل از تخم‌مرغ که در دهه ۱۹۷۰ میلادی به مرحله تصویب و اجرا رسید (USDA، ۱۹۷۱)، اساساً عفونت‌های سالمونلایی ناشی از مصرف تخم‌مرغ‌های آلوده را در جوامع انسانی (دست‌کم برای یک دوره زمانی کوتاه) مدنظر قرار داده بود. در بندهای این قانون، عدم مقبولیت فروش مستقیم تخم‌مرغ‌های ترک‌دار و پوسته کثیف به‌صراحت بیان شده بود و این‌گونه تخم‌مرغ‌ها می‌بایست برای پاستوریزاسیون به کارخانجات تولید فرآورده‌های جانبی تخم‌مرغ ارسال می‌شدند.
این قانون، یکی از مهم‌ترین منابع انتقال سالمونلا به انسان را ازبین برده و درنتیجه، نرخ وقوع سالمونلوز ناشی از مصرف تخم‌مرغ‌های آلوده را در انسان کاهش داد.
تا قبل از انتشار گزارش اس‌تی لوئیس و همکاران (۱۹۸۸)، تخم‌مرغ‌های با پوسته سالم، محصولات غذایی ایمن و حتی استریل محسوب می‌شدند اس‌تی لوئیس و همکاران افزایش نرخ شیوع سالمونلا انتریتیدیس را در نواحی شمال شرقی ایالات متحده به تخم‌مرغ‌های آلوده به این میکروارگانیسم نسب دادند چرا که سالمونلا آنتریتیدیس، علاوه بر سطح خارجی تخم‌مرغ‌ها، در محتویات آنها نیز یافت شد.
مطالعات بعدی نشان داد که سالمونلا انتریتیدیس به دو طریق می‌تواند به محتویات تخم‌مرغ راه یابد:
1- ازطریق ورود به تخم‌مرغ در حین شکل‌گیری آن قبل از اضافه شدن پوسته در رحم (اوکامورا و همکاران، ۲۰۰۱) و
2- ازطریق منافذ موجود در پوسته در هنگام تخمگذاری (مسنز و همکاران، ۲۰۰۵) به همین ترتیب، عواملی که بروز عفونت را در بدن مرغ تحت تأثیر قرار می‌دهند و نیز شرایط محیطی که آلودگی پوسته تخم‌مرغ پس از تخمگذاری را افزایش می‌دهند، هریک نقشی را در ظهور مسأله سالمونلا انتریتیدیس ایفا می‌کنند، تولید تخم‌مرغ در گله‌های آلوده، به‌صورت پراکنده صورت گرفته و بر اساس گزارشات درصد تخم‌مرغ‌های آلوده به این باکتری پایین می‌باشد: 0/3 درصد تخم‌مرغ‌ها (2/28 مورد سالمونلا انتریتیدیس 4 PT به‌ازای هر ۱۰.۰۰۰۰ تخم‌مرغ.
1/1 درصد تخم‌مرغ‌ها از دو گله با آلودگی طبیعی در بریتانیا و 0/56 درصد تخم‌مرغ‌ها (از ۱۵ گله با آلودگی طبیعی).
برنامه‌های ارزیابی احتمال خطر در ایالات متحده نشان داده‌اند که تنها مورد در هر ۲۰.۰۰۰۰ تخم‌مرغ (0/005 درصد) به سالمونلا انتریتیدیس آلودگی دارد، اما باتوجه به اینکه سالانه بیش از ۷۰میلیارد عدد تخم‌مرغ در ایالات متحده تولید می‌شود، در هر سال احتمال ورود 3/5 میلیون عدد تخم‌مرغ آلوده به سالمونلا انتریتیدیس به بازار وجود دارد.
گزارشات مراکز کنترل بیماری نشان می‌دهد که سالمونلا انتریتیدیس یکی از سروارهای اصلی دخیل در بروز سالمونلوز در انسان می‌باشد و درمواردی که نقش مواد غذایی در شیوع این آلودگی محرز شده است، ۷۵ درصد این غذاها عمدتاً از مشتقات تخم‌مرغ یا فرآورده‌های آن بوده‌اند (برادن، ۲۰۰۶).
سالمونلا انتریتیدیس کماکان مهم‌ترین سروار آلاینده تخم‌مرغ به‌شمار می‌رود، اما این سروار تنها عامل مسبب این مشکل نیست. سروارهای سالمونلا نیفی‌موریوم و سالمونلا هیدلبرگ نیز در بروز سالمونلوز انسانی ناشی از مصرف تخم‌مرغ‌های آلوده نقش داشته و می‌بایست در بررسی کلی این معضل، موردتوجه قرار گیرند.