لینکومایسین و اسپکتینومایسین یا اسپکتولین

به گزارش «سرویس اطلاعات دارویی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ هرمیلی‌لیتر حاوی 50 میلی گرم لینکومایسین فعال به صورت ملح هیدروکلراید و 100 میلی گرم اسپکتینومایسین فعال به صورت ملح سولفات می‌باشد.

مکانیسم اثر لینکوسول

لینکومایسین طیف اثری مشابه ماکرولیدها دارد، ولی از نظر ساختمانی با آنها تفاوت دارد. لینکومایسین معمولا فعالیت باکتریواستاتیکی دارد ولی در غلظت بالا فعالیت باکتریوسیدی نیز دارد. نحوه عمل لینکومایسین به این صورت است که به تحت واحد S 50 ریبوزوم باکتری متصل می‌شود و سنتز پروتئین را مهار می‌کند، درنتیجه تکثیر باکتری متوقف می‌شود.

با اینکه ماکرولیدها، لینکوزآمیدها و کلرامفنیکل ازنظر ساختمانی با هم متفاوتند ولی به نظر می‌رسد که نحوه عمل آنها یکسان است. مقاومت نسبت به لینکومایسین به دلیل عدم توانایی اتصال آن به ریبوزوم به وجود می‌آید و درصورت ایجاد مقاومت متقابل و کامل نسبت به کلیندامایسین نیزایجاد می‌شود که این مقاومت می‌تواند به ماکرولیدها گسترش یابد. درمواردی که حیوانات تایلوزین دریافت کرده باشند این مقاومت می‌تواند سریعا نسبت به لینکو مایسین ایجاد شود.

لینکومایسین علیه باکتری‌های گرم مثبت مانند استافیلوکوکوس، استرپتوکوکوس، کلستریدیوم، اکتینومایسز و گونه‌هایی از مایکوپلاسما موثر است. اسپکتینومایسین یک آنتی‌بیوتیک آمینوسیکلیتول (Aminocyclitol) است که از طریق متصل شدن به قسمت S 30 ریبوزوم باکتری از تولید پروتئین جلوگیری می‌کند. اسپیکتینومایسین عموما علیه ارگانیزم‌های گرم مثبت موثر است. همچنین علیه طیف وسیعی از باکتری‌های گرم منفی مانند اشرشیا کولی موثر است. ترکیب اسپکتینومایسین و لینکومایسین با هم باعث افزایش اثر علیه باکتری‌های گرم مثبت و مایکوپلاسما می‌شود.

فارماکوکینتیک لینکومایسین + اسپکتینومایسین

لینکومایسین پس از تجویز به روش عضلانی به خوبی جذب می‌شود و حداکثر غلظت پلاسمایی آن 1 تا 2 ساعت پس از تزریق  ایجاد می‌شود. لینکومایسین در بیشتر مایعات و بافت‌های بدن مانند استخوان توزیع می‌شود ولی توزیع آن در مایع CSF زیاد نمی‌باشد. لینکومایسین در کبد متابولیزه می‌شود. متابولیت‌های زیادی از طریق صفرا، ادرار و شیر دفع می‌شود.  نیمه عمر لینکو مایسین کمتر از 3 ساعت می‌باشد.

موارد مصرف لینکوسول

از این دارو برای درمان عفونت‌های ناشی از میکروارگانیسم‌های حساس به لینکومایسین و اسپکتینومایسین در گاو، گوساله، گوسفند و بز، سگ و گربه مانند موارد زیر استفاده می‌شود:

گوسفند وبز: درمان عفونت‌های ناشی از مایکوپلاسما مانند پنومونی و پلورو پنومونی واگیردار، درمان گندیدگی سم (Foot rot) ناشیاز باکتریو ئیدس نودوزوس .

گوساله: درمان عفونت‌های تنفسی و گوارشی (Enteritis) ناشی از میکروارگانیسم‌های حساس به دارو

سگ و گربه: درمان عفونت‌های تنفسی، ادراری -  تناسلی و پوستی ناشی از میکروارگانیسم‌های حساس به دارو

مقدار مصرف:

گاو، گوساله، گوسفند و بز: 1 تا 2 میلی‌لیتر به ازای هر 10 کیلوگرم وزن بدن، هر 12 تا 24 ساعت به مدت 3 تا 5 روز.

سگ و گربه: 1 میلی‌لیتر به ازای هر 5 کیلوگرم وزن بدن، هر 12 تا 24 ساعت به مدت 3 تا 5 روز.

روش مصرف:

دارو به شکل عضلانی  تزریق شود.

موارد منع مصرف

در دام‌های حساس به لینکومایسین و اسپکتینومایسین مصرف نشود. به دلیل بروز عوارض کشنده در اسب مصرف لینکومایسین ممنوع می‌باشد.

عوارض جانبی لینکوسول

مهار عصبی - عضلانی یکی از عوارض جانبی نادر می‌باشد که می‌تواند با تزریق پارنترال  کلسیم درمان شود.

احتمال بروز واکنش‌های افزایش حساسیت پس از مصرف این دارو وجود دارد. احتمال بروز درد و سفت شدن موضعی متعاقب تجویز به روش عضلانی وجود دارد.

تداخل دارویی: اگر دارو همزمان با تتراسایکلین یا کلرامفنیکل استفاده شود ممکن است آنتاگونیسم رخ دهد. مصرف همزمان لینکوزآمیدها با آمینو گلیکوزیدها، اسپکتینومایسین، مترونیدازول و متوپریم سولفامتوکسازول باعث افزایش اثر آنها می‌شود.

دوره پرهیز:

گوشت: 7 روز بعد از آخرین تزریق

شیر: 4 روز بعد از آخرین تزریق

شرایط نگهداری: در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد و دور از نور نگهداری شود. از یخ زدگی دارو جلو گیری شود.

بسته بندی: این دارو در ویال  50 و 100 میلی‌لیتری عرضه می‌گردد.

اسپکتولین
بسته بندی سابق اسپکتولین