آب آشامیدنی مرغ ها (بخش دوم)

آب آشامیدنی مرغ‌ها (بخش نخست)

کیفیت آب مرغداری

هرچند آب از ترکیب اکسیژن و هیدروژن (H₂O) تشکیل شده است، اما یک حلال همگانی به شمار می‌رود و به سبب همین ویژگی، بسیاری از مواد معدنی و ترکیبات دیگر را نیز به همراه دارد.

تنها راه مطمئنی که برای به دست آوردن آب خالص (بدون اینکه این مواد اضافی در آن حل شده باشند) وجود دارد تقطیر آب است که با توجه به حجم بالایی که در مرغداری‌ها مصرف می‌شود بسیار هزینه‌بردار است.

بهبود کیفیت آب می‌باید با در نظر گرفتن نتایجی که از آزمایش نمونه آب مرغداری به دست می‌آید انجام شود.

هرچند آب نوشیدنی مرغ‌ها الزاماً نباید آب خالص باشد، اما اگر آلودگی آن بالا باشد برای مرغ‌ها نادلخواه خواهد بود.

ترکیب آب باتوجه به وضع جغرافیایی منطقه، متفاوت است زیرا طبیعت، اوضاع جغرافیایی منطقه را تغییر می‌دهد. آلودگی آب هنگامی بیشتر می‌شود که آب روی زمین به منبع آب زیرزمینی نفوذ کند.

به همین دلایل، مرغداری‌ها می‌باید نمونه آب مرغداری را برای آزمایش به آزمایشگاه معتبری بفرستند و نتایج را به عنوان پایه برای هر کاری که می‌باید در زمینه بهبود کیفیت آب مرغداری انجام شود به کار ببرند.

بیشتر بدانیم:
مدیریت آب در مرغداری‌ها
بایوفیلم چگونه تشکیل می‌شود؟

کیفیت آب، می‌باید در هر زمینه‌ای که از آن استفاده می‌شود، مورد نظر قرار گیرد. کیفیت آب می‌تواند روی هضم خوراک، و در نتیجه روی عملکرد مرغ‌ها اثر بگذارد. از اثرگذاری واکسن‌ها و داروهایی که همراه آب به گله می‌رسند، در اثر آلودگی آب می‌تواند کاسته شود.

آلودگی آب می‌تواند برای دستگاه‌ها گرفتاری‌ساز شود و یا رسیدن آب برای نوشیدن گله را محدود کند، و یا از کارآیی سیستم خنک‌کننده، و مه‌پاش‌ها بکاهد.

آب بی‌کیفیت می‌تواند چکه کردن آب از نیپل‌ها را پدید بیاورد که سبب خیس شدن بستر مرغداری می‌شود و به افزایش تولید آمونیاک در سالن می‌انجامد.

استاندارد کیفیت آب می‌باید دربرگیرنده عواملی باشد که تغییر مزه آب، انباشته شدن مواد جامد در درون سیستم آبرسانی، و مسمومیت‌زایی را پیش می‌آورند.

عواملی که باید در مرغداری‌ها درباره کیفیت آب زیر نظر قرار داده شوند در جدول زیر آمده است، اما به همین‌ها نیز محدود نمی‌شود:

بسیاری از استانداردهای کیفیت آب نوشیدنی مرغداری‌ها، بر پایه استانداردهایی تهیه شده‌اند که برای آب نوشیدنی انسان در نظر گرفته شده‌اند. چند استاندارد نیز بر پایه آزمایش‌های انجام شده برای استفاده در مرغداری‌های تخمگذار و گوشتی پیشنهاد شده‌اند.

به تازگی نیز یک سری پژوهش‌ها درباره تأثیر آهن، منگنز، نیترات‌ها، روی عملکرد مرغ‌ها انجام گرفته‌اند. نتایج این آزمایش‌ها نشان داده‌اند که سطح بالایی از آهن، منگنز و نیترات، روی سلامتی مرغ‌ها تأثیر منفی نمی‌گذارد. چنان که ppm 666 آهن، ppm 666 نیترات، 06ppm منگنز، تأثیری در عملکرد مرغ‌ها نخواهند داشت.

ضعف کیفیت آب می‌تواند رشد میکروب‌ها (مانند باکتری آهن bacteria Iron ) را افزایش دهد، و بایوفیلم پدید بیاورد.

جدول زیر را می‌توان به عنوان راهنمای کیفیت آب مرغداری به کار برد:

جدول 2

نکاتی برای مدیریت آب مرغداری

نمونه آب را به آزمایشگاه بفرستید.

هر مرغداری باید آب چاه خود را آزمایش کند. کیفیت آب می‌تواند پس از هر باران شدید، و یا خشکسالی تغییر کند، بنابراین در چنین پیشامدهایی باید کیفیت آب چاه را سنجید، و نیز باید اطمینان یافت که سیستم آبرسانی، آب کافی برای نوشیدن، و برای دستگاه‌های خنک‌کننده را می‌رساند.

فیلترها را مرتباً تعویض کنید

رسوبات آب و دیگر اجزا می‌توانند سبب چکه آب از نیپل‌ها شوند که روی کیفیت بستر اثر بد می‌گذارد. فیلترهایی که از رسوبات پر شده باشند، گذر آب را به سوی مرغ‌ها و سیستم خنک‌کننده محدود می‌کنند.

در برخی موارد، فیلترهای کارتریجی، نمی‌توانند کارآیی مؤثر داشته باشند، به ویژه اگر آب چاه مرغداری سطح بالایی از آهن به همراه داشته باشد. در این گونه موارد، می‌باید از روش‌های دیگری برای بالا بردن کیفیت آب استفاده کرد.

خطوط آبرسانی را همواره با فشار آب قوی پاکیزه نگه دارید.

در میانه هر بار جوجه‌ریزی، و پس از هر بار افزودن مواد افزودنی به آب نوشیدنی مرغ‌ها، می‌باید لوله‌های آبرسانی با آب فشار بالا به خوبی شستشو شود (واکسن، دارو، ویتامین‌ها، الکترولیت‌ها و...).

پیشاپیش برنامه‌ریزی کنید پیش از انجام هر کاری برای بهبود کیفیت آب مرغداری، و یا ضدعفونی کردن لوله‌ها، با نمایندگان مقامات مربوطه محلی مشورت کنید و مطمئن شوید که آب آلوده مرغداری روی سیستم آبرسانی منطقه اثر منفی نخواهد گذاشت و گذر آب را محدود نخواهد کرد.

منبع: نیکوتک

Brian D. Fairchild and Casey W. Ritz

Extension Poultry Scientists