به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ در خوزستان تا امروز غیر از مکان‌هایی که روش‌های غربی در آنها پیش گرفته شده، تعلیم اسب جوان بصورت زیر انجام می‌شود:
بار اول در 18 ماهگی، اسب جوان به‌طور مختصر و سبک سواری می‌دهد. معمولاً توسط بچه، لخت یا با یک نمد و بدون دهنه با یک افسار معمولی و طناب این سواری انجام می‌شود.
در بیشتر مواقع بیشتر از مسافتی که باید برای نوشیدن آب طی کنند، سواری نمی‌دهند. این عمل ممکن است روزی دو یا سه دفعه تکرار شود. معمولاً یک پسر بچه و گاهی دختر بچه‌ای عهده‌دار این کار می‌شود. اسب‌ها به علت دستی بودن و تماس نزدیک با انسان کمتر شیطنت می‌کنند.
کار جدی‌تر در سن 2 تا 2 و نیم سالگی آغاز می‌گردد. حتی در این سن نیز از دهنه و زین استفاده نمی‌شود. در عوض از افسار زنجیرداری استفاده می‌شود که دور آن نمدی برای جلوگیری از صدمه رسیدن به استخوان بینی می‌پیچند و به جای دسته جلو از نوار پشمی استفاده می‌شود. حتی در این قسمت سواری بسیار ساده و شامل قدم رفتن طولانی و طولانی‌تر می‌باشد. این ورزش هرروز زیادتر می‌شود و کم‌کم چهار نعل شروع می‌شود.
روش چهارنعل غیر از قدم، تنها چیزی است که از اسب عرب انتظار دارند چون او اصلاً با حرکت یورتمه آشنا نیست.
اسب‌های اصیل خوزستان مسیرهای طولانی را با چهارنعل نرم مداوم طی می‌کنند.
برای اینکه به اسب گردش به چپ و راست را آموزش دهند اغلب اوقات از یک چوب تقریباً قطور که کمی بیش از نیم‌قد درازا دارد استفاده می‌شود. سر این چوب را صلیب‌وار به اندازه 5 الی 10 سانت برش می‌دهند و آن را به دلیل صدایی که در حرکت دارد (تق تقه) می‌نامند.
در زمان استفاده از تق تقه، با چوب ضربه‌ای ملایم به گردن اسب وارد می‌آورند و از طرف مقابل با بند پشمی او را هدایت می‌کنند تا به سمت چپ یا راست بپیچد برای اینکه به اسب تمرکز حواس دهند و قدم‌های او را بلندتر کنند چوب را تکان می‌دهند. عرب‌ها کمتر از زین استفاده می‌کنند.
یک تولیدکننده باتجربه در صورتی‌که بداند اجداد سیلمی‌اش در شجره‌نامه جزو اسب‌های درجه یک بوده‌اند، حتی اگر سیلمی قدری زشت و بدتیپ باشد آن را نخواهد فروخت.
به روایت خانم بلانت در ابتدا در غرب قد صحیح اسب عرب را 146 سانتی‌متر می‌دانسته‌اند. در خوزستان اگر کمبود تغذیه بر اسب اثر نگذاشته باشد اندازه قد معمول بین 148 تا 152 سانتی‌متر است. البته بین تیره‌ها تفاوت قدی وجود دارد.
معمولاً بلندقدترین اسب‌های عرب از طایفه کهیلان هستند ولیکن حتی در یک طایفه نیز قدهای متفاوت یافت می‌شود.
منبع: دامپزشکان (مرجع مقالات و اخبار دامپزشکی)