به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ قرقاول نژاد کالیج (Kalij Pheasant) با نام علمی (Lophura leucomelanos)، پرنده‌ای بومی کوهپایه‌های هیمالیا است و کشورهایی که درگیر مناطق جغرافیایی حوزه زیستی نژاد کالیج هستند شامل: نپال، بوتان، غرب تایلند، شمال برمه، شمال هند، جنوب بنگلادش و پاکستان می‌باشند.
زیستگاه طبیعی این نژاد قرقاول بیشه‌زارها، تپه‌ها و جنگل‌های متراکم می‌باشد.
قرقاول‌های کالیج زیرگونه‌های بسیاری داشته و به‌طور کلی آنها را می‌توان به دو گروه اصلی تقسیم کرد گروه اول شامل گونه‌های(leucomelanos) ،(lathami) ،(melanotan) و (moffitti hamiltoni) می‌باشد که معمولاً در مناطق مرکزی و غربی زیست می‌کنند و دسته دوم شامل گونه‌های (lineata) (oatesi) (williamsi) و (crawfurd) است.
مشخصات ظاهری قرقاول نژاد کالیج
جنس نر زیرگونه‌های قرقاول کالیج که در دسته اول قرار می‌گیرند و بیشتر در مناطق غربی پراکنده هستند، به رنگ آبی تیره و سیاه براق که در ناحیه کپل با پرهای سفید ترکیب می شود، دیده می‌شوند و تاج به رنگ آبی تیره و سیاه براق است.
جنس نر زیرگونه‌های قرقاول کالیج که در دسته دوم قرار می‌گیرند و بیشتر در نواحی و مناطق شرقی زندگی می‌کنند، اغلب بدنی به رنگ سیاه براق و در نواحی دم خاکستری کمرنگ یا مایل به سفید و تاج به رنگ آبی براق و سیاه و سفید می‌باشد.
جنس ماده قرقاول‌های نژاد کالیج بیشتر به رنگ قهوه‌ای تیره به‌چشم می‌خورند.
پوست صورت بدون مو و به رنگ سرخ و قرمز می‌باشد.
اندازه در جنس نر در حدود ۶۳ الی ۷۴ سانتی‌متر و در جنس ماده ۵۰ الی ۶۰ سانتی‌متر است.
محل نگهداری
برای نگهداری از یک جفت قرقاول کالیج به فضایی محصور، فنس کشیده شده و مسقف با بستری پوشیده شده از موادی که عایق طبیعی هستند، مانند: کاه و کلش، خاک دستی، شن و ماسه، سبوس و... به مساحت حداقل ۱۰ مترمربع نیاز است.
نکته:
قرقاول‌های کالیج پرندگانی مقاوم می‌باشند. پیشنهاد می‌شود در نگهداری این نژاد ماده‌ها از ماده‌های دیگر و نرها از نرهای دیگر به‌صورت مجزا نگهداری گردند چراکه ممکن است بین همجنس‌ها تنش و درگیری به وجود آید.
تغذیه قرقاول کالیج
این پرندگان در طبیعت بیشتر از حشرات، دانه گیاهان و میوه‌های وحشی تغذیه می‌کنند و در اسارت نیز می‌توان با انواع دانه غلات، دان صنعتی ماکیان، کنسانتره، پلت قرقاول، سبزیجات تازه و… آنها را تغذیه کرد.
سن بلوغ
حدود ۱ سالگی
تاریخچه
گری سال ۱۸۲۹ میلادی.
زاد و ولد
اگر در زیستگاه طبیعی و محیط‌های باز زاد و ولد و تخمگذاری صورت گیرد و در فصول گرم سال و با شروع بهار آغاز می‌گردد اما در محیط‌های محصور و بسته با شرایط زیستی و دمایی مناسب در تمام طول سال امکان زاد و ولد وجود خواهد داشت.
تعداد تخم‌ها در طول یک سال ۱۲ الی ۲۴ عدد است و زمان درآمدن جوجه‌ها از تخم در حدود ۲۵ روز بعد از خوابیدن ماده بر روی آنها است.
گردآوری و تنظیم: پرنده جنگ