به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ قرقاول گوش‌دار سفید (white eared pheasant) با نام علمی (crossoptilon Crossoptilon) از خانواده قرقاول‌های گوش‌دار: قرقاول گوش‌دار آبی(blue eared pheasant) و قرقاول گوش‌دار قهوه‌ای(brown eared pheasant) است.
قرقاول گوش‌دار سفید خود شامل زیر گونه‌های مختلفی دارد:
- گوش‌دار سفید (Drouynii) که در شرق تبت یافت می‌شود.
- گوش‌دار سفید (dolani) که در غرب چین (جنوب شانگهای) است.
- گوش‌دار سفید (crossoptilon) که در غرب چین (غرب سیچوان)، جنوب شرقی تبت و شمال شرق هند زندگی می‌کند.
- گوش‌دار سفید (lichiangense) که در جنوب و مرکز چین موجود است.
- گوش‌دار سفید (harmani) که برخی آن را گونه‌ای مجزا دانسته و در جنوب غرب و جنوب مرکزی تبت چین و شمال اروناچال پرادش هند پیدا می‌شوند.
خصوصیات ظاهری قرقاول گوش‌دار سفید
نر و ماده‌ی قرقاول‌های گوش‌دار سفید ازنظر ظاهر تفاوت چندانی باهم ندارد، این خصوصیت شاخص بین نژادهای مختلف قرقاول است. جنس ماده نسبت به جنس نر کمی کوچک‌تر و کمی تیره‌تر می‌باشد. طول دم در قرقاول گوش‌دار سفید نسبت به دیگر قرقاول‌های گوش‌دار کوتاه‌تر می‌باشد. اندازه بدن قرقاول گوش‌دار سفید حدود ۸۶ الی ۹۶ سانتی‌متر است که حدود ۴۶ الی ۵۸ سانتی‌متر از آن را طول دم پرنده تشکیل داده است. جنس نر بین ۲/۳۵۰ الی ۲/۷۵۰ کیلوگرم وزن داشته و جنس ماده در حدود ۱/۴۰۰ الی ۲/۰۵۰ کیلوگرم می‌باشد.
خصوصیات رفتاری
با اینکه تمام زیرگونه‌های مختلف قرقاول گوش‌دار سفید ازنظر ظاهر و فنوتیپ شباهت‌های بسیاری باهم دارند اما ازنقطه‌نظر اکولوژی و رفتاری با هم متفاوت هستند.
قرقاول‌های گوش‌دار سفید پرندگانی اجتماعی هستند که بیشتر به‌صورت گله‌ای و در دسته‌های بزرگ ۱۰ الی ۳۰ عددی و حتی بیشتر، زندگی می‌کنند. قرقاول گوش‌دار سفید پرنده‌ای تک همسر است.
تغذیه قرقاول گوش‌دار سفید
در زیستگاه طبیعتی خود از طیف وسیعی از گیاهان، ساقه گیاهان، پوست درختان، برگ‌ها و میوه‌ها همچنین حشرات تغذیه می‌کنند، معمولاً با منقار قوی خود مشغول به حفاری و کندن زمین بوده تا ریشه گیاهان و حشرات را برای خوردن پیدا کند.
در اسارت نیز می‌توان آنها را با انواع میوه‌ها و سبزیجات، حشرات، دانه غلات، دان صنعتی، پلیت قرقاول و کنسانتره تغذیه نمود.
زیستگاه
زیستگاه طبیعی آنها را مناطق کوهستانی و کوهپایه‌ای تشکیل داده و در کوه‌های هیمالیا و جنگل‌های درختان مخروطی بین ارتفاعات ۳۵۰۰ الی ۴۳۰۰ متر از سطح دریا زندگی می‌کنند و در فصل تولیدمثل به ارتفاع ۲۸۰۰ متر از سطح دریا منتقل می‌شوند.
محل نگهداری
برای نگهداری آنها می‌توان مکانی محصور و مسقف درنظر گرفته و آنرا با بستری از کاه و کلش و یا خاک دستی و شن و ماسه پوشاند، مساحت قفس باید حداقل ۱۰ مترمربع باشد.
زاد و ولد
این نژاد در سال دوم زندگی به بلوغ می‌رسند. قرقاول گوش‌دار سفید گونه‌ای تک همسری بوده و فصل تولیدمثل آنها ماه‌های آوریل تا ژوئن بوده که در این فصل نرها با حرکات نمایشی و گستراندن بال‌ها و دم خود سعی می‌کنند نظر جنس ماده را جلب کنند، قرقاول ماده پس از جفت‌گیری اقدام به لانه‌سازی کرده و حدود ۴ الی ۱۱ تخم می‌گذارد. حدود ۲۴ روز بعد جوجه‌ها سر از تخم بیرون می‌آورند.
وضعیت بقاء قرقاول گوش‌دار سفید
گرچه زیستگاه این نژاد در ارتفاعات و مناطق کوهستانی می‌باشد اما به‌خاطر ازدست رفتن زیستگاه‌ها، تخریب منابع طبیعی و جنگل‌ها و شکار بی‌رویه جزو گونه‌های در معرض خطر و در لیست قرمز گونه‌های در معرض انقراض قرار دارد.
گردآوری و تنظیم: پرنده جنگل