به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ قرقاول گوش‌دار آبی با نام علمی (auritum Crossoptilon) بومی جنگل‌های کوهستانی مناطق مرکزی کشور چین است. قرقاول گوش‌دار آبی از دسته قرقاول‌های گوش‌دار شبیه به قرقاول گوش‌دار سفید (white eared pheasant) و گوش‌دار قهوه‌ای (brown eared pheasant) می‌باشد. از خصوصیات منحصربه فرد خانواده قرقاول‌های گوش‌دار شباهت بین دو جنس نر و ماده آنهاست.
مشخصات ظاهری قرقاول گوش‌دار آبی
در قرقاول‌های گوش‌دار آبی از لحاظ ظاهری شباهت زیادی بین دو جنس نر و ماده وجود دارد، قرقاول گوش‌دار آبی ماده کمی کوچک‌تر از نوع نر آن است. گوش‌دار آبی دارای جثه بزرگ بوده و اندازه آنها در حدود ۹۶ سانتی‌متر است که ۳۸ سانتی‌متر از طول پرنده را دم تشکیل می‌دهد.
رنگ پرهای بدن آنها خاکستری تیره مایل به آبی است. تاجی سیاه و سفید داشته و رنگ چشم زرد است، پوست صورت لخت و به رنگ قرمز (سرخ) بوده، پوشش پرهای گوش به رنگ سفید می‌باشد. دمی بلند و سیاه رنگ دارد. پاهای این قرقاول‌ها به رنگ قرمزمی‌باشد.
خصوصیات رفتاری
قرقاول‌های گوش‌دار آبی پرندگانی اجتماعی هستند و معمولاً در دسته‌ها و گله‌های بزرگ متشکل از ۵۰ الی ۶۰ عدد قرقاول زندگی می‌کنند. در اسارت نیز آنها پرندگانی آرام هستند.
زیستگاه و پراکندگی
قرقاول گوش‌دار آبی بیشتر در سراسر جنگل‌های مناطق مرکزی چین در ارتفاع ۱۱۵۰۰ پا از سطح دریا یافت می‌شوند.
وضعیت بقا
قرقاول گوش‌دار آبی نسبتاً از جمعیت مناسبی برخوردار است و در لیست گونه‌های کمتر در معرض تهدید قرار دارد. در بین دسته قرقاول‌های گوش‌دار، این قرقاول‌ها یکی رایج‌ترین و پرجمعیت‌ترین نژادها می‌باشد.
تغذیه قرقاول گوش‌دار آبی
قرقاول‌ها معمولاً توسط منقار خود به حفاری و جستجوی زمین برای یافتن ریشه‌ها و غدد گیاهان و حشرات می‌پردازند. رژیم غذایی آنها شامل انواع گیاهان، ساقه‌ها و توت‌ها است.
تغذیه در اسارت
در اسارت می‌توان آنها را از انواع دانه غلات، دان صنعتی طیور، پلیت قرقاول، کنسانتره و میوه‌ها و سبزیجات تغذیه کرد.
محل نگهداری
در اسارت مناسب‌ترین مکان جهت نگهداری از یک جفت از این قرقاول‌ها، مکانی مسقف و محصور به مساحت حداقل ۱۰ مترمربع با بستری پوشیده شده از کاه و کلش (خاک دستی)، شن و ماسه، علوفه خشک و غیره می‌باشد.
نکته
از آنجایی که قرقاول‌ها معمولاً عادت دارند که زمین را برای یافتن غدد گیاهان، ریشه‌ها و حشرات حفاری کنند، بهتر است بستر محل نگهداری آنها از خاک دستی و شن و ماسه به قطر چند اینچ پوشیده شود.
زاد و ولد
سن بلوغ معمولاً در سال اول است ولی بهترین نتیجه نسل‌کشی در پرندگان بالغ دو ساله می‌باشد. فصل تولیدمثل در این نژاد با شروع بهار و بین ماه‌های آوریل تا ژوئن است. قرقاول ماده در هر دوره حدود ۶ الی ۱۲ عدد تخم می‌گذارد و زمان جوجه‌درآوری در حدود ۲۶ روز بعد از خوابیدن ماده بر روی تخم‌ها می‌باشد.
منبع: پرنده جنگل