به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ بالا بردن سطح تغذیه میش‌ها 10 الى ۱۴ روز (Flushing) قبل از جفت‌گیرى تا دو هفته بعد از جفت‌گیرى سبب افزایش وزن سریع میش‌ها شده و در نتیجه، 10-20% بره بیشترى در گله تولید خواهد شد. افزایش سطح تغذیه فعالیت اندام‌هاى جنسى را تحریک مى‌کند، در نتیجه میش زودتر فحل مى‌شود و ممکن است در موقع تخمک‌گذارى بیش از یک تخمک آزاد شود. اگر میش‌ها قبل از جفت‌گیرى به‌اندازه کافى چاق هستند، از دادن غذاى فلاشینگ، جلوگیرى کنید در غیر این صورت تولید بره کاهش خواهد یافت.
تغذیه میش‌ها
بر اساس وضعیت تولیدمثلی و آبستنی، میش را به گروه‌های مختلف تغذیه‌ای می‌توان دسته‌بندی نمود.
خوراک‌دهی در فصل جفتگیری
دو هفته قبل از شروع جفتگیری، می‌توان عمل فلاشینگ را آغاز کرده و تا 4 هفته در فصل جفتگیری آنرا ادامه داد.
فلاشینگ در واقع افزایش کیفیت و کمیت خوراک و مواد مغذی در جیره گوسفند است که در قبل و در طول فصل جفتگیری انجام می‌شود. فلاشینگ باعث افزایش درصد اوولاسیون و در نتیجه باعث افزایش درصد بره و بزغاله‌زایی می‌شود. از طرفی فلاشینگ باعث کاهش درصد مرگ ومیر جنین و افزایش درصد لانه‌گزینی تخم در دیواره رحم می‌شود.
پاسخ به فلاشینگ تحت تاثیر عوامل زیر است:
1- سن میش
2- نژاد
3-شرایط بدنی
4-مرحله فصل جفتگیری
سن میش: با افزایش سن میش پاسخ به مناسب به فلاشینگ کاهش می‌یابد، میش‌های مسن نسبت به میش‌های بالغ پاسخ مناسب کمتری به فلاشینگ می‌دهند.
نژاد: درصد دوقلوزایی در بعضی از نژادهای بز و گوسفند نسبت به دیگر نژادها بیشتر است، بنابراین فلاشینگ در این نژادها اثر بیشتر و بهتری در افزایش توان تولیدی حیوان خواهد داشت.
بعضی از نژادهای ایرانی مثل نژاد شال و نژاد قزل.
شرایط بدنی میش: اندازه و وزن بدن میش بر اساس امتیاز بدنی آن می‌تواند روی پاسخ‌های داده شده به فالاشینگ موثر باشد. به همین دلیل میش‌های لاغر احتیاج به طول مدت فلاشینگ بالاتری دارند. طبق پژوهش‌ها مشخص شده که در میش‌ها با امتیاز بدنی 3/5 و بالاتر از آن به فلاشینگ جواب مناسبی نمی‌دهند.
مرحله فصل جفتگیری: بسته به اینکه در چه مرحله‌ای از فصل جفتگیری باشیم (اوایل ، اواسط و اواخر) پاسخ میش به فلاشینگ می‌تواند متفاوت باشد. فلاشینگ در قبل و اوایل فصل جفتگیری پاسخ‌های مناسب‌تری به همراه دارد نسبت به فلاشینگ در اواسط فصل جفتگیری. پاسخ میش به فلاشینگ در اواخر فصل جفتگیری در بسیار ناچیز خواهد بود. باید کاملاً توجه داشت که در فصل جفتگیری باید از چراء میش‌ها در مراتعی که 50درصد آن لگومینه است جلوگیری به عمل آید. دسترسی آزاد به مراتع یا در صورت عدم دسترسی می‌توان 2/5 الی 3 کیلوگرم علوفه باکیفیت بالا به میش خوراک‌دهی کرد.
2 الی 2/3 کیلوگرم غلات یا کنسانتره با کیفیت به ازای هر گوسفند روزانه می‌توان تغذیه نمود.
در طول آماده کردن میش‌ها برای جهت‌گیری، حیوان باید به دو مورد معاینه شود:
الف - برطرف کردن هرگونه اثر گندیدگى سم به‌وسیله آزمایش پاهاى هر میش و بریدن هرگونه رشد زیادى شاخ و قطع بافت‌هاى پوسیده و معالجه آنها.
ب - ازبین بردن انگل‌هاى داخلى که ممکن است گوسفندان را آلوده کرده باشد.
مى‌توان انگل‌هائى که گوسفند را آلوده کرده‌اند شناسائى و داروى مناسب آن را انتخاب کرد. در آخرین دوره کنترل میش‌ها، چیدن پشم‌هاى طویل روى دم و اطراف واژن مفید است، بریدن پشم‌هاى زیر دمبه میش مى‌تواند در جفت‌گیرى صحیح قوچ مفید باشد.
برای مطالعه کامل مقاله کلیک کنید:
تولیدمثل گوسفند
منابع:
بازار بزرگ کشاورزی ایران
تکنوژن