به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ در چند سال گذشته، به سبب امکان ایجاد مقاومت آنتیبیوتیکی در انسان، فشار روز افزونی برای ممنوع کردن مصرف دوز پیشگیریکننده آنتیبیوتیکها در خوراک دام و طیور، وارد شده است.
به گفته (Fuller 1988)، پروبایوتیکها هیچ باقیماندهای در فرآوردههای دامی برجای نمینهند، بنابراین مقاومتی در برابر داروها از آنها پدید نمیآید.
به دلیل اهمیت جانشین کردن آنتیبیوتیکهای محرک رشد، با پروبایوتیکها در خوراک مرغها، این آزمایش فارمی، با هدف مقایسه: وزنگیری، مقدار مصرف خوراک، مرگ ومیر، بیماری، pH محتویات چینهدان، اندازهگیری پرزهای ایلیوم و شمار انتروباکتریای سیکوم مرغهایی که مکمل پروبایوتیکی دریافت میکردند با آنهایی که پروبایوتیک دریافت نمیکردند (گروه شاهد) انجام شد.
مواد و روشها
از 120 جوجه مورد آزمایش، 60 جوجه در گروه درمانی و 60 جوجه در گروه شاهد (کنترل) جاداده شدند. در روزهای 1، 7، 12، 18، 23 و 28 عمر جوجهها، وزن و جیره آنها اندازهگیری شد و مرگ ومیر و بیماری آنها مشخص گردید. آنگاه مرغها کشتار شدند و pH محتویات چینهدان اندازهگیری گردید، نمونه ایلیوم برای آنالیز مورفومتریک برداشت شد، و شمار سلولها انتروباکتر در محتویات روده کور معین گردید. سپس، فرآورده پروبایوتیکی، وزن و با دقت با سهمیه جیره آمیخته شد تا یکدست بودن جیره تضمین شود.
گروههای زیر آزمایش
جوجههای این گروه، جیرهشان را همراه با مکمل پروبایوتیکی (پروتکسین- ساخت شرکت Novartis)، با دوز 1 گرم در 6/8 گرم جیره دریافت کردند. جیره گروه شاهد با پروبایوتیک همراه نبود.
نتایج
مقایسه میان pH، چینهدان مرغهای گروه زیر درمان (پروبایوتیک) با گروه شاهد در روزهای 1، 7 و 18 اختلاف معنیداری (0.05>p) را نشان داد. (جدول1)
جدول 1- میانگین pH محتویات چینهدان جوجههای گروه پروبایوتیک و گروه شاهد در سنین مختلف
b,a- حروف متفاوت در هر ردیف نشاندهنده معنیدار بودن اختلاف با ردیفهای دیگر است (0.05>p)
در این آزمایش، میان تعداد انتروباکترها در گروه شاهد و گروه پروبایوتیک تفاوت وجود داشت. گروه پروبایوتیک در روزهای 7، 18 و 28 جمعیت کمتری (0.05>p) از انتروباکتریا همراه داشت (جدول 2).
جدول 2- میانگین شمار انتروباکتریا (g/cfu) در محتویات روده کور گروه پروبایوتیک و گروه شاهد در سنین مختلف
-b,a حروف متفاوت در هر ردیف نشاندهنده معنیدار بودن اختلاف با ردیفهای دیگر است.
در همه سنین، مگر در نخستین روز زندگی، میانگین آزمایش همه گروهها بالاتر از میانگین گروه شاهد بود (0.05>p) (جدول 1).
بسیار مهم است که ویلیهای ایلیوم را اندازهگیری کنیم زیرا در جوجهها، بسیاری از انتقال دهندههای غشاء سلولی در ایلیوم مستقر هستند که ایلیوم را به منطقه عمده جذب اسیدآمینهها تبدیل میکنند و این، در دودنوم برعکس است زیرا هیدرولیز اسیدآمینه در آنجا هنوز کامل نشده است و به همین سبب جذب آنها در دودنوم محدود است (Rutz 2002)
شکل 1- وضع ویلیها در ایلیوم در سنین مختلف در گروه شاهد و گروه پروبایوتیک
نتیجه
نتیجهای که از این آزمایش به دست آمد نشان داد که مصرف پروبایوتیکها، pH محتویات چینهدان در روزهای 1، 7 و 18 را کاهش میدهد و سبب کاهش تعداد انتروباکتریومها در سکوم میگردد و نشان داده شد که در ازای ویلیها افزایش یافتهاند که احتمالاً به جذب بیشتر خوراک میانجامد.
منبع: نیکوتک
Belchiolina Beatriz Fonseca, Marcelo Emilio Beletti, Max Siqueira da Silva, Paula
Lourenco da Silva, Ivamario Nahas Duarte, Daise Aparecida Rossi-Brasill