به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ علت اصلی آلودگی‌های باکتریایی بهداشت ضعیف در اتاق گرمخانه، بستر و هچری و جایگاه نگهداری جوجه‌ها می‌باشد و معمولاً درمان بعدی کمتر موفقیت‌آمیز می‌باشد درنتیجه رعایت اکید بهداشت نقش کلیدی در پرورش شترمرغ دارد.
عفونت‌های باکتریایی در شترمرغ بدنبال استرس مزمن، مدیریت ضعیف یا برخی از عفونت‌های ویروسی اولیه رخ می‌دهند این عوامل اولیه اغلب منجر به عفونت‌های باکتریایی ثانویه می‌گردند که توسط ارگانیسم‌هایی مانند گونه‌های E.coli ، کلبسیلا، گونه‌های سودوموناس و دیگر ارگانیسم‌هایی که درهمه جا حضور دارند، ایجاد می‌شود.
باکتری‌ها را می‌توان به دوگروه تقسیم نمود. باکتری‌های گرم مثبت وگرم منفی. این طبقه‌بندی براساس خاصیت رنگ‌پذیری باکتری‌ها است. همچنین باکتری‌ها را می‌توان به باکتری‌های هوازی (وابسته به اکسیژن) و بی‌هوازی (وابسته به CO2) تقسیم نمود.
عفونت‌های بند ناف و کیسه زرده
این یک مشکل متداول گله‌های شترمرغ می‌باشد که همواره در ارتباط با مدیریت ضعیف است. پس از خارج شدن جوجه شترمرغ‌ها از تخم بایستی بندناف آنها به یک ژل یا اسپری آنتی‌بیوتیکی آغشته گردد. در آمریکا بتادین مورداستفاده قرار می‌گیرد ضدعفونی صحیح سترها، هچری و تخم شترمرغ‌ها نقش ویژه‌ای در پیشگیری از وقوع آلودگی دارد. کف جایگاه نگهداری جوجه‌ها در روزهای اول بعد ازخروج از تخم بایستی گرم باشد. سرما از طریق پوست شکم به روده‌ها و کیسه زرده رسیده منجر به کاهش فعالیت میکروبی فلور روده‌ها و به تعویق افتادن متابولیسم کیسه زرده می‌شود. بایستی توجه خاص نسبت به بهداشت و گرمای کف جایگاه جوجه‌ها مبذول داشت.
پنومونی در شترمرغ
ممکن است مانند عفونت بند ناف پنومونی هم در طی مدت انکوباسیون تخم‌ها رخ دهد این آلودگی موجب مرگ ومیر جنین‌ها شده یا راندمان از تخم در آمدن جوجه‌ها را کاهش می‌دهد. بایستی تمهیداتی اتخاذ شود تا پیشگیری از طریق بهداشت اکید و احتمالاً درمان توسط آنتی‌بیوتیک‌های وسیع‌الطیف انجام گیرد.
عفونت کمپیلو باکتریایی
اخیراً مشخص شده است که کمپیلوباکتر ژوژنی ممکن است موجب ایجاد عفونت‌های نیمه حاد تا مزمن در جوجه شترمرغ‌ها در سن 10 روز تا 4 ماه شده و درعرض 5 روز باعث ایجاد تلفات شدید در گله شود. در شترمرغ‌های مسن‌تر این مرگ ومیر کمتر می‌باشد. باکتری از طریق غذا و آب آشامیدنی منتقل شده. همچنین ممکن است در اثر دستکاری غیربهداشتی تخم‌ها، جنین را آلوده کند. جوجه‌های مبتلا بایستی از بقیه گله جدا شده و در قرنطینه مورد درمان آنتی‌بیوتیکی مناسب قرار گیرند.
عفونت باسلیوس آنتراسیس
در حالی‌که تقریباً تمامی پرندگان به دلیل درجه حرارت بالای بدنشان یک ایمنی طبیعی در برابر باسلیوس آنتراسیس دارند، شترمرغ‌ها نسبت به این بیماری حساس می‌باشند. این باکتری وهاگ‌های آن بسیار مقاوم بوده و ممکن است سال‌ها در خاک‌های آلوده باقی بمانند. معمولاً عفونت از طریق گوارشی و عمدتاً از طریق پودر استخوان حیوانات آلوده که در تغذیه شتر مرغ‌ها مورد استفاده قرار گرفته رخ می‌دهد جهت پیشگیری از وقوع بیماری استفاده از واکسن شاربن موثر وموفقیت‌آمیز می‌باشد.
سالمونلا
بیش از ۲۱۰۰ سروتیپ سالمونلا وجود دارد. تنها تعداد کمی از آنها مهم می‌باشند. در طیور سالمونلا پولوروم، سالمونلا تیفوئید و سالونلا آریزونا عوامل مهم بیماری‌زا محسوب می‌شوند. سالمونلا پولوروم و سالمونلا تیفوئید از بیماری‌های قابل گزارش طیور می‌باشند. در امریکا اغلب کشت‌های سالمونلا مثبت مورد تشخیص سروتیپ قرار نمی‌گیرند مگر اینکه این روش مورد درخواست دامپزشک قرار گیرد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر خبر «شترمرغ، عفونت و بیماری‌ها» را مطالعه فرمایید.