نژادهای بوقلمون

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ هریک از این نژادهای بوقلمون خود نیز به سویه‌های (زیر شاخه‌های) متفاوت تقسیم می‌شوند که این سویه‌ها خود عامل مهمی در رشد و نمو هستند، هریک ازین سویه‌ها با اصلاح نژاد و تغییرات ژنتیکی به‌وجود آمده‌اند تا قدرت رشد و ضریب تبدیل را بهبود بخشند.

بوقلمون اسلیت (Slate)

رنگ این گونه خاکستری متمایل به آبی بوده و هرگز به عنوان یک گونه معمولی پایدار وجود نداشته است. در حال حاضر نیز نسل آن منقرض شده است. بر روی بدن این گونه گاهی اوقات نقاط و لکه‌هایی به رنگ سیاه دیده می‌شود. اندازه جثه این گونه مشابه گونه سیاه (Black) است.

بوقلمون سیاه (Black)

در این گونه رنگ بدن سیاه بوده و رنگ بال و پر آن سیاه متمایل به سبز می‌باشد. این نژاد در آمریکا غالب نیست. در حالی که در کشورهای اروپایی از اهمیت خاصی برخوردار بوده و مورد توجه مصرف کنندگان است. این گونه در قسمت‌های شرق انگلیس و فرانسه با موفقیت پرورش داده می‌شود. وزن مطلوب این گونه در آمریکا برای جنس نر یک ساله ۲۲ پوند، جنس نر بالغ ۲۷ پوند و جنس ماده بالغ ۱۸ پوند و نیمچه تخم‌گذار ۱۲ پوند گزارش شده است.

بوقلمون رویال پالم (Royal Palm Turkey)

تنها نژادی است که برای صفت تولد گوشت و سنگینی وزن بلوغ انتخاب نشده است. به طوری که وزن بوقلمون‌های جوان این نژاد در جنس نر ۱۶ پوند و در جنس ماده ۱۰ پوند است و وزن بوقلمون‌های بالغ آن حداکثر در جنس نر ۲۲ پوند و در جنس ماده به ۱۶ پوند می‌رسد. این نژاد به عنوان پرنده‌های زینتی به شمار می‌رود. رنگ استاندارد آن سیاه و سفید می‌باشد که البته در صورت تلاقی آن با سایر نژادهای رنگ خطوط نیز تغییر خواهد نمود. به نظر می‌رسد به علت تشابهات زیاد از نظر خصوصیات ظاهری، بین این نژاد و نارنگنست رابطه خویشاوندی وجود داشته باشد.

بوقلمون بوربون قرمز (Bourbon Red)

این نژاد از انتخاب در واریته جرسی باف در ایالت پنسیلوانیای آمریکا برای داشتن رنگ تیره‌تر به وجود آمده است. سپس در ایالت کنتاکی اصلاح نژاد شده و توسعه یافته است. به طوری که حتی به نام نژاد کنتاکی قرمز نیز خوانده می‌شود. همه ادعاها در مورد این که این نژاد ابتدا به صورت وحشی وجود داشته است، مردود است. این نژاد در سال ۱۹۰۹ در آمریکا به ثبت رسیده و استاندارد انجمن طیور را دریافت نمود. وزن سن بلوغ جنس نر این نژاد ۳۳ پوند و جنس ماده آن ۱۸ پوند است. از فراوان‌ترین بوقلمون‌های مانده از قدیم به شمار می‌رود. به طوری که ۳۳درصد از مزارع حفظ و نگهداری بوقلمون‌های تاریخی آمریکا را به خود اختصاص می‌دهد.

بیشتر بدانیم:

بوقلمون هلندی سفید (White Holand)

بوقلمون ناراگنست (Narragansett Turkeys)

بوقلمون برنز سینه پهن (Broad-breasted Bronze Turkeys)

بوقلمون بلتس ویله (Beltsville flock)

در سال ۱۹۳۴ میلادی دپارتمان کشاورزی ایالات متحده برای تولید نژاد بلتس ویله، از تلاقی نژادهای مختلف بوقلمون پروژه‌ای را شروع کرد و پس از گذشت ۷ سال یعنی در سال ۱۹۴۱ میلادی این نژاد را معرفی نمود. این نژاد در سال ۱۹۵۱ به ثبت رسید. وزن بالغ این نژاد در نرها ۲۳ پوند و در ماده‌ها ۱۳ پوند گزارش شده است. این نژاد از نظر داشتن سینه پهن در درجه دوم اهمیت پس از نژاد برنز سینه پهن قرار می‌گیرد. این نژاد از فراوان‌ترین نژاد دارای رنگ سفید به شمار می‌رفت. در حال حاضر این نژاد فقط در دانشگاه ویسکانسین آمریکا و در یک مرکز پرورش حفاظت شده در کشور کانادا نگهداری می‌شود.

دیگر نژادهای بوقلمون: