۱- از نظر موقعیت محل، کشتارگاه باید در محلی احداث شود، که از نظر راه‌های ارتباطی به آسانی بتوان دام‌های کشتاری یا نیمچه‌های گوشتی را به آن محل حمل کرد.
۲- کشتارگاه باید، در محیطی احداث شود که امکان دسترسی به آب سالم و بهداشتی وجود داشته باشد. ضمناً محل احداث کشتارگاه باید، دور از مراکز آلوده‌کننده، از قبیل: محل نگهداری یا دفع زباله و فضولات حیوانی باشد.
۳- کشتارگاه باید، به سیستم فاضلاب، مطابق معیارهای استاندارد مجهز باشد.
۴- آب مصرفی کشتارگاه باید، منطبق با ویژگی‌های آب آشامیدنی کشور و از نظر بهداشتی مورد تائید مراجع ذیصلاح باشد. جهت ذخیره‌‌سازی آب، وجود منابع هوایی الزامی است.
۵- برای تولید بخار، انجماد و عملیات آتش‌نشانی می‌توان، از آب غیرقابل شرب نیز استفاده کرد، مشروط بر اینکه لوله‌کشی آن، به صورت مجزا و علامت‌گذاری شده باشد.
۶- کشتارگاه باید دارای برق سه فاز صنعتی باشد و در سالن آن روشنایی به حد کافی وجود داشته باشد.
۷- وسایل و ابزار کار باید ضد رنگ و به آسانی قابل تمیز شدن باشند.
۸- سقف سالن‌ها باید نسبت به حرارت و رطوبت عایق باشد.
۹- دیوار سالن‌ها باید تا زیر سقف سیمانکاری و با سطح صاف و غیرقابل نفوذ پوشانیده شده و حتی المقدور رنگ آنها روشن باشد.
۱۰- کف سالن‌ها باید از جنس بتن ساخته شده و حالت لغزندگی نداشته باشد.
۱۱- جهت گرم یا خنک کردن و تهویه سالن‌ها، باید تجهیزات لازم نصب شده باشد.
۱۲- استفاده از مس و سرب و آلیاژهای آنها در محل‌هائی که امکان تماس این مواد با گوشت و چربی وجود دارد، مجاز نیست.
۱۳- تجهیزات و قسمت‌هائی از ماشین آلات که در تماس با گوشت و چربی هستند، باید به گونه‌ای ساخته شوند که بتوان به سهولت آنها را از هم جدا و تمیز کرد.
۱۴- سالن کشتارگاه باید دارای شیبی به میزان دو درصد به طرف آبروها باشد.
۱۵- وجود حمام و دوش و دستشویی به تعداد کافی در کشتارگاه ضروری است.
۱۶- کارگران باید دارای کارت بهداشتی باشند و در مواقع کار از روپوش مخصوص استفاده نمایند.
۱۷- تجهیزات و ساختمان سالن‌های کشتارگاه باید به نحوی باشد، که ورود پرندگان و حشرات، و جوندگان به داخل آن امکان‌پذیر نباشد.
۱۸- به منظور شستشو و ضدعفونی وسایل حمل و نقل باید محلی در نظر گرفته شود.
برای مطالعه کامل این مطلب به خبر نحوه راه اندازی گاوداری مراجعه کنید.