به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ سگ نژاد کووزا سگی است نترس و شجاع. در صحنههای نمایش جمجمه، زیباترین بخش بدن این سگ میباشد. ماهیچه در تناسب کامل حیوان قرار دارد. پیشانی دارای زاویه کاملاً مشخص است و شیبدار نمیباشد. بینی سیاه رنگ و دارای سوراخهای بزرگ است. لبها سیاه رنگ، گوشها ضخیم و به سمت عقب خوابیده است. نوک گوشها در انتهای گردن قرار دارد. چشمها بادامی شکل و با فاصله، نسبت به یکدیگر به رنگ قهوهای تیره میباشند.
دارای جثه متوسط است و طول بدن او بیش از ارتفاعش میباشد. دم افتاده در انتها قلاب مانند است، در هنگام هیجان دمش را کمی بالا میآورد. پاها دارای پدهای خوبی هستند و معمولاً ناخنهای جلویی جراحی نمیشوند و تنها ناخن پاهای عقب را میکشند (بیرون آوردن ناخنها طی عمل جراحی در اکثر کشورها خصوصاً در نژادهایی همانند شیتزو مرسوم است) گردن عضلانی تا بخش سینه ادامه دارد. مو در قسمت پاها و سر حیوان کوتاهتر است کما اینکه بر روی سطح بدن و رانها حالت موجدار داشته و میتواند 10 تا 15 سانتیمتر طول داشته باشد. پوشش خارجی متوسط و دولایه میتواند در رنگهای سفید و عاجی یافت بشود. پوست دارای رنگدانه است. پوشش زیری ضخیم میباشد.
خلق و خوی سگ نژاد کوواز
نژاد کوواز سگ بسیار باهوشی است و اگر صاحبی داشته باشد که وی را به خوبی آموزش دهد میتواند تبدیل به یک سگ خانواده خوب شود. آنها را باید از تولگی به خوبی اجتماعی نمود و آموزش داد و به کودکان معرفی کرد. اما در مجموع برای اکثر خانوادهها پیشنهاد نمیشود.
این نژاد ذاتاً جهت چوپانی و نگهبانی از گله پرورش داده شده لذا غریزه حفظ قلمرو و محافظت در آنها شدید است. کوواز سگی است برای خارج از منزل و محافظت از گله در برابر حملات گرگها. نژاد ایدهآلی جهت نگهبانی میباشد، اما با توجه به جثه غولپیکر و قدرت فیزیکیاش نیاز به رهبری یک صاحب مسئول دارد. این نژاد از قلمرو و اطرافیانش بدون هیچ ترسی محافظت خواهد کرد.
کوواز جانسپار افراد خانواده است اما اگر در خانواده به او نفهمانید که رئیس کیست، به زودی تلاش خود را جهت رسیدن به آن مقام خواهد نمود. اگر در خانواده خود کودک دارید، بهتر است که کوواز را از تولگی به خانه آورده و در کنار کودکان بزرگ کنید. بهتر است به کودکان بیاموزیم چگونه در رفتار با کوواز رهبر بودن خود را نشان دهند و این را بخاطر بسپارید، در زمانی که کوواز با کودکان خانواده اخت شود، حالت محافظ در برابر رابطه با کودکان خواهد داشت، لذا بازی کودکان با یکدیگر در مکانی که سگ خانواده نیز حضور دارد باید زیر نظر گرفته شود و هرگز بدون حضور بزرگسال، کودکان را با او تنها رها نکنید.
همانند تمام اعضای خانواده گوشتخواران، سلطهگری از سگ به سگ دیگری متغیر است حتی در میان تولههای همزمان متولد شده. به هر حال این نژاد به دلیل اصلاح نژاد شدن در طی قرنها جهت حفاظت از گله، به صورت ذاتی سلطهجو میباشد. بنابراین میتواند برای افرد غریبه بسیار خطرناک باشد و همین مسئله است که اجتماعی نمودن این سگ را از تولگی حائز اهمیت میکند. هرگز اجازه ندهید در تولگی بر روی انسانها بپرد و یا دست آنها را در بازی گاز بگیرد حتی از سنین پایین به این نکته توجه کنید که حتی در هنگام ورود و خروج از هر دری، کوواز باید بعد از شما وارد شود.
برخلاف بالغین، تولهها به سادگی افراد غریبه و سایر حیوانات را میپذیرند. حال آنکه بعد از بلوغ این برخورد میتواند با خشونت همراه باشد. مجدداً خاطر نشان مینمایم که لزوم اجتماعی کردن این نژاد را از سنین پایین مد نظر قرار دهید تا در آینده با حملات سگ خود نسبت به سایر حیوانات و افراد مواجه نشوید!
نگهبانی در خون کوواز است، آنها از منزل شما نگهبانی خواهند داد و این وظیفه شماست که حریم خود را به آنها نشان دهید. کوواز نترس، شجاع، جسور است. این نژاد به منظور این پرورش داده شده تا بتواند به صورت مستقل وظیفه خود را انجام دهد. بنابراین آموزش و فرمانبرداری وی میتواند با مشکل مواجه باشد. آموزش نباید با خشونت انجام شود، بلکه باید به آرامی و ملاعت توأم با بردباری و اعتماد بنفس صورت پذیرد. همیشه کمک گرفتن از یک فرد با تجربه و سلطهگر میتواند موثر باشد. کوواز سگی است که بیش از کنترل فیزیکی نیاز به کنترل افکار دارد. این سگ در پی صاحبی است که افکار قدرتمندتری در مقایسه با او داشته باشد.
بزرگترین کلید موفقیت در آموزش کوواز این است که طبیعت و خلقت نگهبانی او را درک کنید. سگهایی که جهت نگهبانی خریداری میشوند نیاز به آموزشهای مخصوص دارند و در این مواقع حتماً باید از کمکهای یک فرد با تجربه بهره گرفت. این تولهها نباید بعد از سن 6 هفتگی در منزل و در کنار انسان زندگی کنند و باید به محل نگهداری احشام منتقل شوند. یک مربی مخصوص سگهای پلیس میتواند نامناسبترین شخص برای آموزش کوواز باشد چراکه این نژاد به دلیل حس استقلالطلبی بیش از حد هرگز نمیتواند تبدیل به یک سگ پلیس مناسب شود. این کوواز است که در شرایط مختلف و با توجه به آنچه آموخته تصمیم میگیرد، نه شما!
این نکته را بدانید که همان کووازی که یک خرس و یا یاک گرگ وحشی را بدون هیچ دلهره و تردیدی فرار میدهد میتواند در هنگام به دنیا آمدن یک بره آرام در کنار او قرار بگیرد و حتی وی را در پیدا کردن پستان مادرش یاری نماید.
وزن و ارتفاع
وزن در نرها: (52-45) ک.گ ، در مادهها: (41-32) ک.گ
ارتفاع در نرها (76-71) س.م ، در مادهها (71-66) س.م
مشکلات سلامتی
مستعد ابتلا به دیسپلازیای پا. عفونت مفصلهای شانه، آلرژی و مشکلات پوسی قابل ذکر میباشد. ریزش آب دهان در این نژاد شایع است.
شرایط نگهداری سگ کوواز
برای نگهداری در آپارتمان پیشنهاد نمیشود. داخل منزل کم فعالیت است و یک حیاط بزرگ یک مکان ایدهآل را برای وی فراهم میکند. فعالیت بدنی برای آرام کردن روحیه سرکش کوواز ضروری است. هرگز کوواز را برای مدت طولانی با زنجیر رها نکنید چراکه این عمل میتواند از او یک سگ شرور بسازد. آب و هوای گرم و مرطوب برایش مناسب نیست. در این شرایط وجود سایه بان و آب خنک ضروری میباشد.
فعالیت بدنی
به فعالیت بدنی روزانه به صورت پیادهروی و کوهنوردی و حفاری نیاز دارد تا بتواند انرژی خود را تخلیه کند. به خاطر داشته باشید در هنگام پیادهروی، شما باید همیشه در جلو حرکت کنید چراکه از نظر کوواز همیشه رهبر راه را نشان میدهد و این رهبر باید همیشه انسان باشد.
طول عمر
حدود 10 تا 12 سال.
آراستن
پوشش خارجی متوسط و ضخیم کوواز به برس کشیدن هفتگی نیاز دارد. از شستشوی این نژاد پرهیز کنید چراکه موهای کوواز به صورت طبیعی آلودگی را دفع میکند و شستشو، روغن طبیعی پوست را که این قابلیت را فراهم میکند، ازبین میبرد. هرچه این نژاد را بیشتر بشویید، بیشتر به شستشو نیاز پیدا میکند! در ازای شستشو میتوانید موها را مرتباً برس کشیده و یا از شامپوی خشک استفاده نمایید. در مناطق سردسیر ریزش موی فصلی دارد حال آنکه در آب و هوای گرم ریزش مو در تمام سال ادامه دارد.
تاریخچه سگ نژاد کوواز
موطن او تبت میباشد اما درهانگاری تبدیل به کوواز امروزی شد. برخی محققان بر این باورند که این سگها از قرن پنجم میلادی وجود داشتهاند. برخی دیگر بر این باورند که این سگ گله، مردم ترک زبان مهاجر را بعد از فرار مغولها به سرزمین مجارستان همراهی میکرده است.
کوواز در زبان ترکی به معنای «محافظ» میباشد. در قرن 15 میلادی این نژاد مورد علاقه شاه ماتیاس اول بود که قدمت وی از 1458 تا 1490 ادامه داشت. روایت است که امین شاه، تنها سگهای کوواز وی بودند و نه مردم. کوواز را به عنوان هدایای سلطنتی، اهدا مینمودند. بعد از مرگ شاه ماتیاس، کوواز مجدداً به یک سگ گله تبدیل شد.
برای مدت کوتاهی نیز برای شکار خرس و گراز از آن بهره گرفته میشد. همزمان با مهاجرت گلهداران مجارستانی به سراسر دنیا. کوواز باعث پیدایش نژادهایی همچون ماراما شیپ داگ، گریت پایرنیز، پولیش تاترا شیپ داگ و آناتولین شفرد شد که همگی سگ گله میباشند. بعد از جگ جهانی دوم این نژاد رو به انقراض رفت و تنها تلاش مستمر برخی پرورشدهندگان توانست شمار آنها را به حالت اولیه باز گرداند.
گروه
سگهای گله، سگهای کار.
گردآوری و ترجمه: تانیا مهرآرا