گربه نژاد مین کوون (Maine Coon)

به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ گربه نژاد مین‌کوون (Maine Coon) با اندازه بزرگش شناخته شده است، به طوری که ماده‌ها به طور متوسط بیش از 7 کیلوگرم و نرها بیش از8 کیلوگرم و حتی برخی بالای9 کیلوگرم وزن دارند. این گربه بزرگ بدنی مثلثی شکل دارد و چشمان درشت، بادامی و زیبای او به طرف گوش های خزدارش متمایل شده است. گردن آنان بسیار کلفت و همان طور که گفته شد استخوان‌بندی درشتی دارند.

نژاد گربه موردنظر خود را بیابید.

این نژاد دارای موهای بلند و پشمالو که نزدیک به بدن قرار گرفته، یک دم بلند پرپشت، پنجه‌های پرزدار و گوش‌های بزرگی که با دسته‌های خز تزئین شده و لبه‌های بالایی گوش‌ها سیاه است، می‌باشد، این ویژگی‌ها خواستگاه این نژاد را که از مناطق سرد شمال شرق است، نشان می‌دهد. پنجه‌های مین‌کون، بزرگ (بسیار بزرگ!) و خزدار هستند که این ویژگی آنان را در راه رفتن روی برف‌ها یاری می‌کند. آنها با داشتن پنجه های گرد قادرند که بدون مشکل و مستقیم در برف راه بروند. این پنجه‌ها درست مانند کفش‌های مخصوص برف عمل می‌کنند. یکی دیگر از خصوصیات بارز این گربه‌ها، دم بزرگ و پرپشت آن‌هاست، به طوری که بلندی آن به اندازه طول خود گربه است. این نژاد برای محفوظ نگه داشتن گرمای بدن به هنگام استراحت، دم عضلانی و خزدارشان را دور خود جمع می‌کنند.

آراستن پوشش گربه مین‌کوون

طول پوشش مینکون در قسمت شکم بیشتر است و خزهای دور گردنش مانند شیر پرپشت است. ضخامت پوشش روی سر و شانه‌ها کمتر است. خزهای پوست این نژاد در زمستان ضخیم‌تر می‌شود و در تابستان برعکس است. رشد فصلی پوشش زیرین بیشتر در قسمت پایینی گردن و نواحی پایین‌تر از آن قابل مشاهده است. در این نواحی خزهای متراکم و مقاوم به آب برای محافظت بیشتر در برابر هوا، ضخیم‌تر و بیشتر هستند.

پوشش آن‌ها به تیمار کردن زیاد، احتیاجی ندارد. به منظور زدودن موهای مرده، دوبار در هفته موهای گربه را شانه کنید. با اینکه مین کون گربه‌ی صبوری است اما دوست ندارد موهایش هنگام شانه زدن کشیده شود. بنابراین موهای او را به خصوص در قسمت دم و شکم به آرامی شانه بزنید.

این گربه‌ها با جثه بزرگ خود از بزرگترین گربه‌های خانگی در دنیا به شمار می‌روند و  شهرت نژاد مین‌کون نیز به دلیل اندازه بزرگ و همچنین اجتماعی بودن آنان است. مین کون‌ها در سن ۳ تا ۵ سالگی به حداکثر اندازه خود می‌رسند. زمانی که بچه گربه مین کون بالغ می‌شود، سومین لایه (که بیرونی و ضخیم می‌باشد) رشد می‌کند و موی محافظتی نامیده می‌شود. آن‌ها در هر سنی بازیگوش هستند. البته در رفتار مین کون نر کمی سرسختی دیده می‌شود در حالی که مین‌کون ماده ملایم‌تر برخورد می‌کند. مهارت‌های ایجاد صدا در این گربه‌های مهربان نیز معروف است. بنابراین شنیدن صداهای مختلف از آنان امری طبیعی می‌باشد.

بعضی از این گربه‌ها علاقه خاصی به آب دارند. علت این امر ممکن است به دلیل شیوه زندگی اجداد آن‌ها باشد که بیشتر عمر خود را در کشتی و روی آب سپری می‌کرده‌اند.

رنگ

مین کون‌ها رنگ‌های متنوعی دارند از جمله: چند رنگی که شامل قرمز، مشکی یا سفید است، رنگ‌های موج‌دار و خطوط رنگی، خطوط دو رنگ که شامل رنگ کالیکو (ترکیبی از رنگ سفید با خطوط مشکی و نارنجی) یا تورتویس شل (ترکیبی از رنگ سفید زرد و مشکی) می‌باشد. با اینکه از تنوع رنگی بالایی برخوردار است و تقریباً با هر ترکیب رنگی یافت می‌شود، اما محبوب‌ترین رنگ در مین کون، قهوه‌ای موج دار کلاسیک می‌باشد.

خصوصیات اخلاقی گربه مین‌کون

مین‌کوون در بین گربه‌های فانتزی به عنوان "غول مهربان (gentle giant)" شناخته می‌شود، درست همان‌طور که "گریت‌دین" بین سگ‌های فانتزی با همین اسم مستعار شناخته می‌شود. این گربه نژادی برونگرا، اجتماعی، با طبیعتی دوست داشتنی، خوش اخلاق و تیزهوش است. از دیگر ویژگی‌های برجسته مینکون،  می‌توان به هوش بالا و طبع آرام آنان اشاره داشت. این گربه‌ها از همراهی با انسان‌ها لذت می‌برند و به خوبی می‌دانند چگونه آن‌ها را خوشحال و مجذوب خود کنند. اکثر آنها بسیار آموزش‌پذیر هستند و به راحتی می‌توان راه رفتن باقلاده و کمربند را به آنها آموزش داد. حیواناتی مهربان و شاداب هستند که معمولاً با بچه‌ها، گربه‌های دیگر و حتی سگ‌ها اخت می‌شوند.

مین کون‌های باهوش و بازیگوش خصوصیاتی شبیه سگ دارند. این نژاد به دوستانه بودن، داشتن شخصیت برون گرا و خونسردی مشهور هستند. مینکون گربه‌ای وفادار به صاحب خود بوده و نسبت به وضعیت و حال صاحبش آگاه است. این گربه دوست داشتنی سلامت سرپرست خود را متوجه می‌شود و در صورتی که مشکلی را حس کند، صاحب خود را تنها نخواهد گذاشت.

جای تعجب نیست اگر مشاهده کنید که مین کون شما برای فهمیدن مساله‌ای در حال فکر کردن است.

بیشتر بدانیم:

سگ گریت دین (Great Dane)

مشکلات سلامتی مینکون

به طور کلی مین کون نژادی سالم است که با بیشتر شرایط اب و هوایی سازگار می‌باشد. با این وجود، مینکون نر به علت داشتن جثه‌ی بزرگ، مستعد ابتلا به بیماری دیسپلازی لگن (Hip dysplasia) است.

یکی دیگر از بیماری‌هایی که برخی از مینکون‌ها به آن مبتلا می‌شوند کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (Feline hypertrophic cardiomyopathy) است که اساسا قلب گربه‌های میانسال تا پیر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

از دیگر بیماری‌های مربوط به نژاد مین کون، تحلیل نخاعی-عضله‌ای می‌باشد. این بیماری، ژنتیکی و ارثی بوده که بر نورون‌های ستون فقرات اثر منفی دارد.

سازگاری با سایر حیوانات خانگی

مین‌کوون‌های دوست داشتنی انتخابی مناسب برای خانواده‌های دارای کودک و سگ‌های گربه‌دوست است. توجه بچه‌هایی که با او مودبانه و با احترام رفتار می‌کنند را دوست دارند و از بازی کردن بچه‌ها با آنها ناراحت نمی‌شوند. او به لطف خلق و خوی مهربان و دوستانه‌اش از زندگی کردن با سگ‌های گربه‌دوست خوشحال می شود. فقط حیوانات خانگی جدید را به آرامی و در شرایط کنترل شده وارد خانه و با هم آشنا کنید تا اطمینان حاصل شود که آنها با هم درگیر نمی‌شوند.

تاریخچه و پیشینه گربه مین‌کون

مین کون‌ها نژادی طبیعی هستند، البته اطلاعات زیادی از تاریخچه‌ی آنان در دسترس نیست با این‌حال آنچه امروزه به عنوان نظریه‌ی کلی و قابل قبول درباره پیشینه و اصالت این گربه شناخته می‌شود این است که مینکون گربه‌ای دورگه و حاصل آمیزش گربه‌ی اهلی مو کوتاه و گربه خارجی موبلندی است که تاجران انگلیسی یا اسکاندیناوی در قرن یازده آن‌ها را آورده‌اند.

در سال ۱۸۶۱ برای اولین بار در «کتاب گربه ها» نوشته فرانسیس سیمپسون از نژاد مین‌کون نام برده شد. به طوری‌که یک فصل کامل به آن‌ها اختصاص داده شده است. سازمان CFA در سال ۱۹۷۵، به‌طور موقت نژاد مین‌کون را ثبت کرد. در سال بعد، این گربه‌ها رتبه‌ی اول را در میان سایر گربه‌ها کسب کردند. در سال ۱۹۸۵، نژاد مین کون، به عنوان گربه‌ی رسمی ایالت مین شناخته شد.

مشخصات گربه نژاد مین‌کوون

منبع: catbreedslist.com و سایت پت‌ها

ترجمه: دکتر مهسا دلشاد