به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ هیپوکالمی حاد (Hypokalemia) در گاوها ممکن است بدنبال عواملی چون: بیاشتهایی، اسهال، انسداد قسمت فوقانی دستگاه گوارش، جابجایی شیردان به راست و پیچخوردگی آن و انباشتگی شیردان رخ دهد. هیپوکالمی شدید منجر به ضعف شدید و زمینگیری در آن دسته از گاوهای شیری میشود که به منظور درمان کتوز به آنها ایزوفلوپردون استات تزریق شده است.
در این دامها غلظت پتاسیم سرم به کمتر از ۲.۳ میلیاکیوالان افت میکند. دامنه سنی مبتلایان ۲ تا ۷ سال است، همه این گاوها در ۳۰ روز اخیر زایش داشتهاند و در پیشینه آنها ابتلا به بیماری کتوز وجود دارد. بیشتر اینها انسولین، گلوکز داخل عروقی و پروپیلنگلیکول خوراکی برای درمان کتوز دریافت کردهاند. ولی درمان با کورتیکواستروئیدها در تاریخچه همه موارد وجود ندارد. این بیماری در همه گروههای سنی رخ میدهد. تب یا بیماری عفونی در تاریخچه این دامها دیده میشود. عامل بالقوه هایپوکالمی در گاوهایی که به طور مزمن به کتوز مبتلایند کاهش مصرف پتاسیم، آلکالوز متابولیک و هیپرگلیسمی میباشد. هیپرگلیسمی سبب دیورز و دفع مقادیر زیاد پتاسیم از طریق ادرار میگردد. از دست دادن پتاسیم بدنبال تزریق کورتیکواستروئیدها و اثرات مینرالوکورتیکوئیدی این داروها نیز نقش دارد. در گاوهای مبتلا به تورم پستان استفاده بیش از حد از کورتیکواستروئیدهای با فعالیت مینرالوکورتیکوئیدی در ایجاد هیپوکالمی مورد ظن است.
علایم بالینی هایپوکالمی در دام
گاوهای مبتلا زمینگیر بوده، ضعف شدیدی دارند و شل بهنظر میرسند. این دامها در وضعیت جناغی یا جانبی زمینگیر هستند. توانایی تحمل وزن سر خود را نداشته و قادر به بلند کردن آن از زمین نمیباشند و معمولاً آنرا روی شانه خود قرار میدهند. ضعف شدید عضلات جانبی گردن ممکن است وجود داشته باشد. بیاشتهایی در این گاوها معمول است. در گوش دادن به ناحیه سینه آریتمیهای قلبی قابل تشخیص بوده و در الکتروکاردیوگرافی فیبریلاسیون دهلیزی مشاهده میشود.
علایم کالبدگشایی
در کالبدگشایی، نکروز عضلانی در اندامهای حرکتی خلفی قابل ردیابی است. همچنین در بررسی بافتشناسی عضلات تحت فشار نکروز عضلانی چند کانونی همراه با نفوذ میکروفاژها و ایجاد حفره در میوفیبرها که مشخصه میوپاتی هیپوکالمیک در انسان و سگهاست، مشاهده میشود. نکته مهم این است که میوپاتی در عضلاتی که ارتباطی به ایسکمی ناشی از زمینگیری ندارند نیز قابل تشخیص است.
بیشتر بدانیم:
پیشگیری از جابهجایی شیردان در گاوهای شیری
بیماری کتوز (Pregnancy Toxemia یا Ketosis)
درمان اختلالات هضمی گاوهای شیرده با استفاده از انتقال مایع شکمبه
درمان هایپوکالمی
درمان شامل تجویز داخل رگی و خوراکی کلرید پتاسیم و مایعدرمانی است اما اغلب پاسخ مبتلایان نسبت به درمانهای انجام شده دلخواه نیست. افزودن کلرید پتاسیم به محلول نمکی ۰.۹ درصد سالین و تزریق داخل رگی آن با یک سرعت ۳۰۰ میلیمول پتاسیم در هر ساعت (حدود ۰.۴ میلیمول بر کیلوگرم در هر ساعت) در گاوهای ۳ ساله شدنی است. همزمانی این درمان با روزانه ۲ تا ۳ بار درمان خوراکی با ۲۳۰ گرم نمک کلرید پتاسیم برای ۳ روز نتایج مطلوبی در پی داشته است. در برخی منابع علوفه خشک و خوش خوراک و پروپیلنگلیکول خوراکی توصیه شدهاند.
منبع: vetmd.ir