به گزارش سرویس اقتصادی آریا، طرح اعطای کد رهگیری به کلیه محصولات شیلاتی در راستای تفکیک محصولات مجاز از غیرمجاز از سال ۸۹ در دستور کار سازمان دامپزشکی قرار گرفت و بنا بود پس از میگو سایر آبزیان نیز از پاییز سال ۹۱ شناسنامه‌دار شوند.
پیش از این نیز طرح شناسنامه‌دار کردن مرغ با همین هدف آغاز شد اما عملیاتی شدن آن در سراسر کشور ۹سال به طول انجامید. حال اگرچه مسوولان با امید به اجرای طرح کنترل کیفی آبزیان می‌نگرند اما بیم مبتلا شدن این طرح به سرنوشت طرح بسته‌بندی مرغ، تحلیلگران را به انتقاد وا می‌دارد.
عیسی گلشاهی مدیرکل دفتر بهبود کیفیت، فرآوری و توسعه بازار شیلات ایران درخصوص این طرح می‌گوید: اقدامات طرح از سه سال پیش در دست انجام قرار گرفت. طرح از سه ماه آخر سال ۸۹ به صورت آزمایشی در استان بوشهر به اجرا گذاشته شد و در استان‌های جنوبی ادامه پیدا کرد. این طرح در سال ۹۰ برای کلیه استان‌هایی که پرورش‌دهنده میگو بودند عملیاتی شد. از آنجایی که صدور کد رهگیری از الزامات بین‌المللی است؛ کشور، نیز خود را ملزم کرده است تا شناسنامه محصول را برای محصولات خود صادر کند. با صدور این شناسنامه، محصول از محل تولید تا عرضه قابلیت شناسایی و کنترل را خواهد داشت.
اما با وجود آنکه سه سال از برنامه‌ریزی برای اجرای این طرح می‌گذرد همچنان آبزیان بدون بسته‌بندی و کد رهگیری عرضه می‌شود. در صورتی که بسته‌بندی آبزیان نیز روند بسته‌بندی مرغ را طی کند باید سال ۹۸ منتظر دیدن ماهی‌های بسته‌بندی شده باشیم.