به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ زندگی انسان بیش از چهارهزار سال است که به طور خاص با اسب پیوند خورده است و در این مدت هیچ اسبی مانند اسب تروبرد وجود نداشته است. اسب تروبرد علاوه بر این که یکی از اسب عای ممتاز مسابقهای در جهان میباشد نقش مهمی در اصلاح نژادهای مختلف اسب و پونیهای قدیمی و ایجاد نژادهای قدیمی ایفا کرده است.
هنری هشتم در طول قرن شانزدهم یعنی زمانی که میدان مشهور سوارکاری سلطنتی رویال پادوکس را در دربار همپتون بنا کرد برنامههایی را برای آمیزش این اسبها اجرا کرد. دختر وی یعنی الیزابت اول نیز در استافورد شایر مرکز پرورش اسب دیگری را پایهگذاری کرد. هردو پادشاه اسبهایی را از اسپانیا و ایتالیا وارد کردند تا با گله بومی آمیزش کنند. در زمان پادشاهان بعدی مانند جیمز اول، چارلز اول و دوم پرورش اسب و مسابقات جان تازهای گرفت. تا این که در ابتدای قرن هفدهم در نیومارکت چیتر و انکاستر و لینکن مسابقههای منظمی برگزار شد.
بسیاری از اشرافزادگان اسبها را برای مسابقه پرورش میدادند و برای یافتن اسبهای خوب کارگزارانی به کشورهای دیگر میفرستادند. اسناد تاریخی به صورت مکرر به اسبهای نژاد بارب، عربی، هابی و گالووی اشاره دارند. هابی ایرلندی و گالووی اسکاتلندی اسبهای دونده معروف در آن زمان بودند و اسب تروبرد را پایهگذاری کردند.
منشا این نژاد تروبرد و آمیزشهای انجام گرفته هنوز به طور دقیق مشخص نشده است. دلیل این امر تغییر نام اسبها به سبب تغییر مالکیت آنها بوده و واژههای عربی، بارب و ترک مکرر و به طور نادرستی استفاده شدهاند. ولی نکته مسلم این است که در طول ربع آخر قرن هفدهم و ربع اول قرن هجدهم انگلیسیها یا کارگزاران آنها تعدادی نریان شرقی خریداری کرده و آنها را با مادیان هیبرید انگلیسی آمیزش دادند و اسبهای مسابقهای بزرگی را به وجود آوردند. یقیناً اسب ترکمن در ایجاد نژاد تروبرد نقش مهمی داشته است. آنچه مسلم است نژاد تروبرد از چند اسب معروف دنیا به وجود آمده که یکی از آنها اسبی به نام بارلی ترک میباشد و شکی وجود ندارد که یک اسب ترکمن است. نریان دیگری دارلی عربیین میباشد که از اسبهای عرب ناموفق بوده و در اثر آمیزش با اسب آخال تکه پدید آمده است و دیگری اسب گدولفین عربی بود که به عنوان پدران پایهگذار اسب تروبرد شناخته شدهاند.
در کتاب افسانه سلطان باد که داستان به وجود آمدن اولین اسب تروبرد را ذکر میکند آمده است که یک مادیان سفید ترکمنی به نام رکسانا از ایران مادر اولین تروبرد بوده است. اصولاً در زمان هر اسبی با منشا شرقی را عرب مینامیدند لذا در تاریخچه اسبهای تروبرد از اسبهای عربی یاد شده که در اصل اسبهای شرقی به خصوص اسبهای ترکمنی بودهاند.
در پنجم آوریل 1764 میلادی در حالی که خسوف در آسمان انگلستان مشاهده میشد در اصطبل لرد کمبرلاند از یک اسب ترکمن کرهای متولد شد که آن را کلیپس (خسوف) نامیدند. از روزی که کلیپس وارد میادین مسابقه انگلستان شد تمام جوایز بزرگ کورس و داربیهای مهم لندن را کسب کرد و بیش از پانزده میلیون پوند جایزه برد. این رکورد تا کنون تکرار نشده است. این امر به حدی ترس و وحشت بین سوارکاران انگلیس ایجاد نموده بود که بیشتر سوارکاران از شغل خود و تربیت اسب دست کشیدند.
اسب کلیپس
آخرین نبرد این اسب چهارم اکتبر 1770 میلادی بود. در این روز که یکی از معروفترین روزهای مسابقه اسب دوانی کشور انگلستان بود رقبای کلیپس تا حدی وحشتزده بودند که هیچکدام در مسابقه حاضر نشدند و کلیپس به تنهایی دور میدان دویده و برنده جایزه شد. از آن پس این اسب را در مسابقات شرکت ندادند و تنها در امر تولیدمثل از آن استفاده کردند. پرورشدهندگان آن زمان حاضر بودند برای هر بار تلقیح با کلیپس صد لیره انگلیس پرداخت نمایند. به طور کل 420 راس کره از این اسب به وجود آمد و به این ترتیب کلیپس به عنوان یکی از اجداد اسبهای دونده کنونی در دنیا گردید.
Bernardini نمونه یک تروبرد تکامل یافته امروزی
یک اسب در صورتی جز نژاد تروبرد طبقهبندی میشود که هردو والد آن در دفتر انساب نژاد تروبرد ثبت شده باشند. این اسب بسیار قوی، هوشیار و شجاع است و از آن در موارد مختلف مانند مسابقات اسب سواری، شکار و مسابقات سه روزه استفاده میشود.
اسبان این نژاد تیزپاترین اسبهای دنیا هستند و از آنها در مسابقات اسبدوانی به خصوص مسابقات تاخت استفاده میشود. این اسبها معمولاً در مسابقات درساژ و پرش نیز موفق هستند. اسبهای اصیل انگلیسی نسبتاً حساس، زودشکن و عصبی هستند، که باتوجه به تقلا و ریسکی که حین مسابقات میکنند قابل توجیه است. رنگ بدن آنها نیز معمولاً کهر، کهر تیره، خاکستری و سیاه است. رنگهای ابرش و طلایی نیز در آنها دیده میشود. رنگ سفید بسیار نادر است. گردن و پاهای این نژاد بسیار کشیده میباشد.
منبع: اطلس رنگی نژادهای اسب های ایران و جهان نوشته دکتر علی نصیریان و همکاران