به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ گاو از جمله نشخوارکنندگان چهارمعدهای بوده و نشخوار جزو خصوصیات طبیعی این حیوان است لذا درصورتی که حیوان با اشتها غذای خود را نخورد، باید نسبت به بیماری او مشکوک گردید ودرجه حرارت طبیعی گاو سالم در حدود 39-38 درجه سانتیگراد میباشد و فقط درحالت کسالت است که درجه حرارت صعود مینماید در این موقع باید گاو بیمار را از گله جدا کرد ودر صدد درمان آن برآیید.
نیازهای پرورش دام خود را بیابید.
علائم عمومی بیماری عبارتند: از خشک بودن پوزه - پوست خشک وسخت - عدم انعکاس نسبت به صداها، میباشد.
بهداشت دام
یک دامپرور مجرب باید به نظافت و پاکیزگی پستانها وشیر حاصله توجه کافی نماید و نیز پستانهای متورم را از پستانهای سالم به خوبی تشخیص دهد، بطوریکه قبل از آنکه پستانها از کار بیفتد معالجه گردد، ضدعفونی کردن مرتب جایگاه گاوها و احداث حوضچههای ضدعفونی درجلوی درب ورودی حیوان وسایر ورودیهای تاسیسات گاوداری تاحدودی میتواند از شیوع بعضی از آلودگیها جلوگیری نماید، یک دامپرور موفق هرگز نباید از آزمایشات تست توبرکولین (سل) وتست بروسلوز (بچهاندازی مسری) گاوهای خود غافل بماند زیرا این دوبیماری مانند موریانه پایه واساس گاوداری را متزلزل مینماید.
بیشتر بدانیم:
بیماری بروسلوز (brucellosis) (بخش اول)
معرفی بیماری سل (Tuberculosis)
تغذیه دام
خوراک دادن دامها از مهمترین فعالیت دامپروری است (بطوریکه 70% هزینههای دامپروری مربوط به این بخش است) ودر نتیجه موفقیت وعدم موفقیت در کار دامپروری به درایت و برنامهریزی ودقت دراین بخش برمیگردد، لذا هرنوع دامی با هر مرحلهای از رشد فیزیولوژیک، نیازمندیهای غذایی ویژه خود را دارد. از جمله جیرههای نگهداری، جیرههای تولید (زمان شیردهی)، جیره آبستنی وجیره زمان خشکی گاو بصورت بالانس شده تنظیم نمود.
برای گاوشیری نسبت علوفه به کنسانتره 60به 40 است (60% علوفه و40% کنسانتره) اما برای گاو پرواری یا گوشتی این نسبت برعکس است یعنی 40به 60بوده (40% علوفه و60% کنسانتره) پس، از دومطلب مشروحه بالا میتوان نتیجه گرفت: افزایش تولیدات دامی در یک گله از دوطریق امکانپذیر است:
1- افزایش تعداد واحد دامی در گله (گسترش ظرفیت دامی): که این روش نیازمند سرمایهگذاری بیشتر برای تاسیسات، خرید تجهیزات ومنابع خوراکی بیشتر میباشد لذا باتوجه به کمبود زمین برای کاشت علوفه و رقابت دام با انسان برسر محصولات غلهای، در نتیجه افزایش تعداد دام در گله منطقی به نظر نمیآید.
2 – افزایش تولید به ازای هر راس دام (افزایش عملکرد تولیدات دام): این طریق مستلزم سه عامل مهم از جمله: 1- بهداشت دام 2- تغذیه دام 3- عوامل ژنتیکی واصلاح نژاد دام بوده که هرسه عامل به نوعی به مدیریت دامداری برمیگردد.
ژنتیک و اصلاح نژاد دام
موفقیت در برنامه ژنتیکی واصلاح نژادی منوط به داشتن اطلاعات بسیار دقیق مربوط به هر راس دام میباشد لذا سیستم تشخیص هویت گاو میتواند یکی از مهمترین عوامل این زمینه (ژنتیک واصلاح نژاد) باشد ونیز تشخیص هویت دامها یکی از ضروریات مدیریت روزانه در گله بوده وتشخیص هویت در رکوردگیری گاوها، ثبت نتاج، تشخیص فحلی، شیردوشی، تغذیه و برنامههای بهداشتی و... ضروری میباشد.
بیشتر بدانیم:
تلقیح مصنوعی و سوپر اوولاسیون در گاو
منبع: vaf.blogfa