به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ رفتار سگ پکینیز (Pekingese) تلفیقی است از وقار و لجاجت که آنرا نزد صاحبش عزیز می‌سازد. رفتار آرام و مطیع بودن آن باعث گشته که در سراسر جهان بعنوان یک موجود صمیمی مطرح گردد. اما به دور از اعضای خانه از هیچ چیزی بیشتر از بازیگوشی و سر و صدا لذت نمی‌برد. حالت تهاجمی ندارد ، سگی است صبور که نگهداری از آن آسان است. سینه پهن و پشتی صاف دارد. پوزه کوتاه و پهن دارای چین خوردگی می‌باشد. موها بلند و صاف است و حالت فر خورده و پشمی ندارد. به انواع رنگ‌ها از قبیل قرمز، حنایی، سیاه، سفید و قهوه‌ای وجود دارد. اصولاً یک سگ آپارتمانی است و اندازه متوسط آن ترجیح دارد.
خلق و خوی سگ پکینیز
پیکینیزها سگ‌های کوچک و شجاعی هستند که رفتاری شبیه به شیر دارند. آنها حساس، استقلال طلب، مبارزه طلب و بسیار احساساتی نسبت به صاحبشان هستند در عوض با غریبه‌ها خو نمی‌گیرند. سگی است مشتاق برای جلب توجه تا آن حد که اگر بفهمد غذا نخوردن او باعث جلب توجه صاحبش می‌شود، از خوردن غذا اجتناب خواهد کرد! اگر بیش از اندازه به آن غذا داده شود استعداد خوبی در فربه شده دارد. اصولاً سگ حسودی است. پر سر وصدا است و می‌تواند دیده‌بان خوبی باشد. برای کودکان پیشنهاد نمی‌شود.
وزن و ارتفاع
وزن در نرها: (3-6) ک.گ ، وزن در ماده‌ها: (3-6) ک.گ
ارتفاع در نرها: (30-45) س.م ، ارتفاع در ماده‌ها: (30-45) س.م
مشکلات سلامتی
به نظرمی‌رسد که نسبت به سرماخوردگی ضعیف و حساس است. در زایمان مشکل دارد. مشکلات کشکک، برگشتگی پلک به سمت داخل، بیماری‌های قلبی و مشکلات تنفسی از جمله بیماری‌های شایع می‌باشد.
شرایط نگهداری نژاد پکینیز
برای زندگی درآپارتمان مناسب می‌باشد و اصولاً در داخل خانه آرام است و نیازی به حیاط برای زندگی ندارد.
فعالیت بدنی
اگرچه پیکینیزها نیاز به فعالیت بدنی چندانی ندارند اما با مقداری ورزش و فعالیت بدنی می‌توان آنها را سلامت‌تر نگه داشت. پیاده‌روی‌های کوتاه برای آنان مناسب است.
طول عمر
در حدود 10-15 سال.
آراستن
پوشش مضاعف آن نیاز به شانه کشیدن و برس زدن روزانه دارد. در ماده‌ها ریزش موی فصلی وجود دارد اما اصولاً ریزش مو در این نژاد متوسط می‌باشد. صورت و گوشه چشم‌ها باید هر روز تمیز شوند.
تاریخچه سگ پکینیز
منشأ پیکینیز کشور چین است. اما تاریخ آن مورد تردید می‌باشد. اولین گزارش حاکی از وجود این نژاد مربوط به قرن هجدهم میلادی است. معرفی این نژاد به غرب در سال 1860 و بدنبال غارت کاخ‌های سلطنتی Peking بدست انگلیسی‌ها صورت گرفت و در بازگشت به انگلستان پنج قلاده آن به ملکه ویکتوریا اهدا گردید. ثبت آن برای اولین بار در سال 1906 و در کشور آمریکا صورت گرفت.
گروه: سگ‌های عروسکی.
گردآوری و ترجمه: تانیا مهرآرا