به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ برخی معتقدند بیماری نوزاد سنگی تنها بیماری زئونوز یا قابل انتقال بین انسان و زنبورعسل می‌باشد و می‌تواند در انسان عوارض تنفسی ایجاد کند. خوشیختانه این بیماری به ندرت دیده می‌شود و شیوع چندانی ندارد.
عامل بیماری، دو قارچ آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس فومیگاتوس هستند که در این بین آسپرژیلوس فلاووس در بروز بیماری از اهمیت و نقش بیشتری برخوردار است. هردو قارچ عامل بیماری می توانند هم نوزادان و هم بالغین را درگیر کنند.
همانند سایر بیماری‌های قارچی، شیوع بیماری در مناطق مرطوب بیشتر از سایر مناطق است. آلودگی لاروها به آسپرژیلوس بیشتر از بالغین؛ ولی تلفات در بالغین بیشتر می‌باشد.
علایم بیماری نوزاد سنگی
مشاهده شدن لارو مرده در حجره‌های باز و بسته، شکل لارو در اوایل شیوع بیماری سفید و پف کرده، بعد سبز تا قهوه‌ای روشن و در نهایت سفت و سخت می‌شود. از دیگر نشانه‌های بیماری این است که لارو مرده به راحتی و بدون چسبندگی از حجره‌ها جدا می شود.
همچنین در این بیماری، کلونی دچار ضعف، ناتوانی و بی‌قراری می‌شود.
انتقال بیماری از راه دستگاه گوارش و بلعیدن اسپورهای قارچ صورت می‌گیرد.
پیشگیری و درمان لارو سنگی
درمان خاصی وجود ندارد. برای جلوگیری از شیوع بیماری و به دلیل قابل انتقال بودن بین انسان و زنبور، پیشنهاد می‌شود به محض تشخیص بیماری، کندوهای مبتلا سوزانده شوند.
نوسنده: دکتر مرتضی طیبی