به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ ماهی پیکاک باس از جمله سیکلیدهای رودخانه ریونگرو در برزیل است. این ماهی با نامهای پیکاک، پیکاک پروانهای و نقطه چشمینیز شناخته میشود. پیکاک دارای بدنی بلند و کشیده و باله پشتی ضخیمی است. این ماهی دهانی بزرگ دارد که آرواره پایینی جلوتر از آرواره بالایی قرار دارد. پیکاک دارای یک نقطه بزرگ در وسط دم است. این نقطه به رنگ سیاه است که نواری طلائی در اطراف آن دیده میشود. بدن پیکاک به رنگ زیتونی است که سه نوار تیرهتر به طور عمودی بر روی آن قرار گرفتهاند.
پیکاک به آکواریومی با حداقل حجم ۷۰ گالن دارای تخته سنگهایی جهت پنهان شدن و تخته سنگهایی صاف برای تخمریزی نیاز دارد. چیدن گیاهان در دور تا دور آکواریوم این ماهی موجب کاهش استرس ماهی میشود. نگهداری از پیکاک تنها در زمان نوجوانی این ماهی امکانپذیر است. چرا که پیکاکهای مسن دارای اندازه بزرگی هستند. دمای ۲۳٫۵ تا ۲۷ درجه سانتیگراد برای پیکاک مناسب است. این ماهی نسبت به پیهاش آب سختگیر نیست.
پیکاکهای مسنتر نر دارای یک برآمدگی بر روی پشت میباشند. در سایر موارد تشخیص جنسیت تنها در زمان جفتگیری امکانپذیر است. تخمریزی موفق این ماهی در آکواریوم تا به حال گزارش نشده است. اما در طبیعت تخمریزی در دمای ۲۶ تا ۲۷٫۵ درجه سانتیگراد در قسمتهای کمعمق آب انجام میپذیرد. ماهی ماده تا ۱۰۰۰۰عدد تخم تولید میکند. والدین به مدت یک ماه از نوزادان مراقبت میکنند.
پیکاک از دسته ماهیان گوشتخوار است و باید آن را با ماهیهای زنده و کرم خاکی تغذیه نمود. غذاهای خشک مخصوص سیکلید نیز برای پیکاک مناسب است.
پیکاک با سیکلیدهای آمریکای جنوبی مانند اسکار و میداس سازگاری دارد.
منبع: سایت ماهیان زینتی