گوسفند شال

به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ گوسفند شال یکی از بهترین گوسفندان گوشتی ایران است که از استعدادهای سرعت رشد و افزایش وزن روزانه کافی برخوردار است. هدف اصلی از نگهداری گوسفند نژاد شال تولید گوشت با کیفیت عالی است.

نشانه‌های ظاهری گوسفند شال

وجود لکه سفید روی پیشانی که گاهی تا پشت سر ادامه می‌یابد، محدب بودن نیم‌رخ بینی و وجود منگوله در زیر گلو و گاهی بر روی گوش برخی از گوسفندان از علایم ‌ظاهری خاص این نژاد می‌باشد. همچنین وجود دنبۀ بزرگ که عمومأ تا بالای مفصل خرگوشی قرار دارد و گوش‌های بزرگ آویزان و بی‌مو بودن سر و پاها و محوطه زیر شکم از دیگر خصوصیات این نژاد می‌باشد.

سر حیوان کم‌و بیش طویل، حدقۀ چشم برجسته و پوزه‌ها کلفت بوده، چشم‌ها نسبتأ درشت، پیشانی صاف و کوتاه و نیز هر دو جنس فاقد شاخ می‌باشد.

نژاد گوسفند شال

گوشتی با گرایش تولید شیر مناسب.

رنگ 

در بدو تولید خاکستری سیاه و در بلوغ شکری متمایل به خاکستری.

 رنگ پشم در نژاد شال در دوران شیر خوراگی سیاه بوده و بتدریج به قهوه‌ای و طوسی تبدیل می‌شود.

قوچ و میش شال

پراکنش گوسفند شال

خاستگاه اصلی این نژاد منطقه‌ای به همین نام (شال یا به اصطلاح محلی چال) در شهرستان بوئین زهرا می‌باشد. ولی به طور عمده می‌توان این نژاد را در سایر نقاط استان از قبیل شهرستان قزوین – آبیک – تاکستان – بخش آوج (خرقان غربی) و شهرستان بوئین زهرا نیز یافت.

ضمن اینکه استفاده از این نژاد و پرورش آن به استان قزوین نبوده و در استان‌های دیگر کشور از قبیل کرمان – سمنان – گلستان – یزد – فارس و سایر استان‌های به عنوان پایه پدری، اغلب در آمیخته‌گری‌های تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نژاد به هیچ‌عنوان با مناطق کوهستانی سازگاری ندارد.

جمعیت نژاد شال

حدود 140‌هزار راس در استان قزوین است.

خصوصیات تولیدی گوسفند شال

میانگین وزن تولد بره‌ها             3 / 5 کیلوگرم

میانگین بلوغ                         65 کیلوگرم

میانگین وزن پشم                    1 کیلوگرم

دوقلوزائی                             35%


تحقیق و تدوین: مهندس آرش ساعدی - کارشناس کشاورزی و مشاور علوفه هیدروپونیک