به گزارش «
سرویس اقتصاد داخلی» «
ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ مدیرعامل صندوق توسعه
آبزیان امروز در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا) با اعلام این خبر گفت: ایتالیا بهعنوان کشوری که علاقه زیادی به همکاری با ایران در بخش خصوصی و دولتی نشان داده است، نامزد مناسبی برای افزایش فعالیتهای علمی، تحقیقاتی و بهویژه انتقال تکنولوژی در حوزه
شیلات و آبزیان است.
بهروز کاکاوند افزود: طی مذاکرهای که شرکتهای بخش خصوصی و تشکلهای تخصصی در سفر به ایتالیا داشتهاند مقرر شد در حوزه پرورش ماهی در قفس و پرورش ماهیان خاویاری بهویژه با ورود تکنولوژیهای روز، همکاریهای گستردهای بین دو کشور آغاز شود.
وی خاطرنشان کرد: ایران دارای کمبود منابع آب شیرین است و با قاطعیت میتوان گفت با فرض ادامه خشکسالی در ایران، حداکثر تا چهار سال آینده میتوان ماهی قزلآلا به روش کنونی تولید کرد و به بازار دارد.
کاکاوند ادامه داد: با توجه به بیش از سههزار کیلومتر مرز ساحلی ایران در شمال و جنوب کشور، بهترین و اقتصادیترین راه ممکن برای تولید انواع ماهی، پرورش ماهی در قفس است که باید با تکنولوژی روز منطبق شود؛ لذا در مذاکراتی که با طرف ایتالیایی صورت گرفت، پروش ماهی در قفس بهعنوان یک پروژه مشترک کلید خورد.
خاویار به اندازه نیاز ایران در یک مزرعه ۲۰ هکتاری
مدیرعامل صندوق توسعه آبزیان تصریح کرد: استفاده از تکنولوژیهای روز و تکنیکهای کاربردی در صنعت شیلات در کشور ایتالیا تا بدانجا پیش رفته است که آنها توانستهاند در یک مزرعه ۲۰ هکتاری بیش از نیاز ایران اقدام به پرورش خاویار کنند.
وی یادآور شد: پرورش خاویار در مناطق زیادی از ایران بهصورت آزمایشی آغاز شده است، اما هنوز تا رسیدن به نتیجه و بهرهبرداری زمان زیادی دارد؛ لذا در مذاکراتی که با طرف ایتالیایی منعد شد، مقرر گردید در پروژههایی پیرامون پرورش گسترده خاویار در کشور با انتقال تکنولوژی و استفاده از دانش روز توسط کارشناسان ایتالیایی آغاز شود.
وقتی بانکها در اختیار دلالها قرار میگیرد
کاکاوند با اشاره به افزایش ۳۰ درصدی قیمت انواع ماهی در بازار تأکید کرد: نبود سیستم توزیع ضابطهمند باعث افزایش قیمت ماهی در آستانه شبهای پایانی سال شده است، در حالی که افزایشهای صورتگرفته متوجه تولیدکنندگان نیست و تنها سود آن در جیب دلالها و واسطهها میرود.
وی اظهار داشت: وقتی دلالها و واسطهها غذا و تخم چشمزده ماهی را پیش از شروع فصل صید در اختیار پرورشدهندگان قرار میدهند و به جای تسهیلاتی که بانکها باید در اختیار آنها بگذارند، به تولیدکنندگان خدمات و نقدینگی تزریق میکند، طبیعی است که اقدام به خرید محصولات آبزی پیش از شروع صید کرده و عملاً بازار را بهصورت تام در اختیار خود میگیرند.
کاکاوند همچنین گفت: وقتی بانکهای کشور حتی بانکهای تخصصی به جای آنکه در خدمت تولید باشند، در حال دلالی در بازار مسکن و سرمایهگذاری در حوزه بازار هستند، طبیعی است که دلالها و سلفخرها سکاندار اصلی بازار بوده و امکان مانور تولیدکننده و مصرفکننده را خواهند گرفت.
خبری از پرداخت خسارت لکهسفید میگو نیست
مدیرعامل صندوق توسعه آبزیان افزود: بیش از پنج ماه از بروز لکهسفید گذشته و هنوز خبری از پرداخت خسارت پرورشدهندگان میگو در استانهای آسیبدیده هرمزگان، سیستان و بلوچستان و بوشهر نیست.
وی خاطرنشان کرد: هرچند جلسات کارشناسی در صندوق بیمه و بخش خصوصی بهصورت مداوم تکرار میشود، اما هنوز کار به مرحله جبران خسارت نرسیده، این در حالی است که پرورشدهندگانی که برای شروع فعالیت تسهیلاتی از سیستم بانکی دریافت کرده بودند، اکنون در مرحله پرداخت دیون بانکی خود قرار گرفتند، بدون آنکه درآمدی از محل پرورش محصولات آبزی امسال خود داشته باشد.
اگر سازمان میادین نبود...
کاکاوند با اشاره به سیستم بازار در حوزه محصولات آبزی ادامه داد: با وجود آنکه میانگین مصرف محصولات آبزی در داخل کشور محدود است و باید افزایش نسبی پیدا کند، اما زیرساختهای افزایش عرضه و مصرف وجود ندارد.
وی تصریح کرد: سازمان میادین که میتوانست محملی برای عرضه مستقیم محصولات آبزی به مصرفکنندگان باشد، عملاً با به مزایده گذاشتن غرفههای خود و دادن آنها بهصورت سنواتی به دلالها، تشکلها و تعاونیهای تولید آبزی را از چرخه بازار حذف کرده است.
کاکاوند یادآور شد: اگر سازمان میادین نبود، بهنظر میرسد بازار شرایط بهتری داشت و حداقل بر اساس عرضه و تقاضا بدون دخالت و بستههای حمایتی سازمان میادین به مافیای داخلی میتوانست سازوکار درست خود را پیدا کند.
وی تأکید کرد: با وجود آنکه بخش کشاورزی و تولید بهعنوان یکی از حوزههای مؤثر در درآمدزایی کشور و سبد صادراتی میتواند محسوب شود، هیچگاه به تشکلها و بخش کشاورزی بهعنوان رکن اصلی اقتصاد دیده نشده است.
کاکاوند با انتقاد از بحران شدیدی که در حوزه نقدینگی در کشور وجود دارد، اظهار داشت: زمانی میتوان برای پس از برجام برنامهریزی کرد و به صادرات بهعنوان یک مقوله درآمدزا اندیشید که مقایسه کرد کشورهای توسعهیافته منطقه نظیر ترکیه و روسیه چقدر از بخش خصوصی خود حمایت میکنند تا بتوانند در بازارهای صادراتی جا پیدا کنند، اما بهعلت آنکه بخش کشاورزی ماهیت قدرتمندی در اقتصاد ایران به زعم آقایان ندارد، هیچگاه به حساب نیامده و گوش شنوایی برای مشکلات بخش کشاورزی وجود ندارد.