به گزارش «سرویس دام،طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ معمولاً در طی پرورش جوجه‌های شترمرغ مشکلات متعدد تغذیه‌ای از قبیل مصرف کم خوراک، کاهش میزان رشد، ناهنجاری پاها، رشد ضعیف پرها و مصونیت کم در مقابل بیماری‌ها اتفاق می‌افتد.دلایل احتمالی چنین مسائلی می‌تواند ناشی از جیره غذائی نامتعادل، تغذیه نادرست، کمبود مواد‌معدنی و ویتامین‌ها در مواد‌غذائی و کاهش ارزش غذائی خوراک‌های کامل به علت افزدن مواد خام مانند ذرت یا یونجه باشد. تغذیه نامناسب و متعادل اساس پرورش موفق جوجه های شترمرغ است.
نیازهای غذائی
نیازهای غذایی شترمرغ متغیر می‌باشد، لذا جیره غذائی باید با تضمین‌کننده رشد و مصرف اقتصادی خوراک منطبق گردد. جیره غذایی باید محتوی آمینو‌اسید یا ساختار پروتئینی، ویتامین و انرژی کافی باشد چرا که فقدان هر یک از این عناصر غذایی باعث وقفه رشد و موجب بروز مشکلات فوق‌الذکر می‌گردد.
برنامه عادی تغذیه شترمرغ
برنامه غذایی شترمرغ شامل پنج سیستم ذیل می‌باشد:
جیره پیش آغازین
این جیره غذایی باید برای تغذیه جوجه از یک‌روزگی تا سن هشت هفتگی (زمانی که هر جوجه تقریبا به 12 کیلوگرم رسیده باشد) در نظر گرفته‌شود.جیره حاوی میزان بالای انرژی و 23 درصد پروتئین متعادل می‌باشد که از مشخصات بارز این جیره غذائی است. منابع پروتئینی را باید در جهت افزایش ارزش غذایی خوراک شترمرغ ترکیب نمود به گونه‌ای که این عمل باعث رشد سریع و کاهش مرگ و میر پرنده‌ها می‌گردد. جوجه‌ها در این سن به طور موثر نمی‌توانند از فیبرهای موجود در خوراک استفاده کنند لذا این مواد در جیره غذایی پیش از آغازین گنجانده نشده است.
جیره آغازین
زمانی که جوجه‌ها به وزن 12 کیلوگرمی رسیدند می‌توان یک جیره غذائی آغازین را تا وزن 35 کیلوگرمی در تغذیه پرنده به کار بست (یعنی تقریب در سن 8 تا 16 هفتگی)، این جیره محتوی انرژی بالا و 2 درصد پروتئین (50درصد غلات) می‌باشد. اگر جوجه‌ها در این دوره به خوراک بیشتری نیاز پیدا کنند مقدار اضافی تا 20 درصد یونجه یا سبوس در جیره غذایی آنها گنجانده می‌شود.
جیره رشد
زمانی که جوجه‌ها در دوره چهارماهگی تقریباً به 35 کیلوگرمی‌رسیدند باید از جیره غذایی رشد برای تغذیه آنها استفاده نمود. این جیره غذایی تا زمانی که جوجه‌ها به 58 کیلویی در شش ماهگی برسند اعمل می‌گردد. جیره رشد محتوی انرژی متوسط 40 درصد غلات و 16 درصد پروتئین برخوردار است. جوجه‌ها با این جیره به خوبی رشد خواهند کرد و وقتی که پرهای آنها چیده می‌شود از وضعیت مطلوبی برخوردار خواهند بود.
جیره پایانی (نهائی)
جیره پایانی در مورد جوجه‌هایی با وزن 58 کیلوگرم استفاده می‌شود تا وزن نهائی آنها به 90 کیلوگرم در 10 ماهگی برسد بعد از چیدن پر، شترمرغ‌ها به غذای بیشتری نیاز دارند که البته این جیره غذائی نیازهای غذایی آنها را تأمین می‌کند. این جیره از سطح انرژی متوسطی برخوردار است (25درصد غلات) که با 14 درصد پروتئین و حدود 70 درصد علوفه خشک تکمیل شده است.
جیره کشتار
زمانی که پرنده‌ها به وزن 90 کیلوگرمی رسیدند رشد آنها روند نزولی داشته و به عناصر مغذی کمتری نیاز دارد. جهت اطمینان از بازدهی مناسب عناصر مغذی را باید به طور دلخواه و بر اساس میزان کسری آنها در بدن شترمرغ تغییر داد. جیره غذائی کشتار عمدتا متشکل از 90 درصد علف از قبیل یونجه بوده و با استفاده از منابع غذایی پروتئین جهت تأمین 12 درصد پروتئین تکمیل گردیده است. در این دوره پرنده‌ها از مقدار کمی غلات تغذیه می‌شوند. جیره غذائی کشتار زمانی که پرنده‌ها به 110 کیلوگرمی در سن 14 ماهگی برسند به کار بسته می‌شود.