به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ از مهمترین انگل های خونی زنبورعسل مایت واروا می‌باشد که در صورت عدم مبارزه با آن آسیب جدی به کلنی وارد شده و منجر به از بین رفتن آن می‌شود. مبارزه با این انگل باید در اوایل بهار و اوایل پاییز قبل از شروع زمستان گذرانی زنبوران انجام بگیرد. یکی از راه های مبارزه با این انگل مبارزه شیمیایی می‌باشد.
بهترین زمان مبارزه با مواد شیمیایی در هنگام غروب یا صبح زود می‌باشد یعنی زمانی که تمام زنبورها در داخل کندو هستند. مبارزه با وایت واروا باید در زمان حداقل بودن پرورش لارو در کندو انجام شود.
مواد شیمیایی مورد مصرف بر علیه این کنه عبارتند از:
نوار فولبکس
نوار فولبکس: این دارو برای پیشگیری و کنترل مایت واروا مصرف می‌شود. برای پیشگیری مصرف یک عدد نوار فولبکس و تکرار آن پس از چهار روز برای کنترل آن تعداد چهار نوار و هر نوار به تنهایی و با فاصله چهار روز توصیه می‌شود. مصرف این دارو برای پیشگیری از آلودگی به مایت‌های واروا در ابتدا و یا آخر دوره پرورش لاروهای داخل کندو (اوایل بهار و یا پاییز) توصیه می‌شود. در ضمن نوار فولبکس را باید آتش زد تا شروع به دود دادن کند و شعله‌ای نداشته باشد و در تمام موارد درمان این نوع بیماری در زیر کف کندو باید یک کاغذ روزنامه یا سفید گذاشت تا کنه‌های مرده یا نیمه‌جان را جمع‌آوری و از‌بین برد.
پریزین
پریزین: دارویی سیستمیک است که به صورت امولسیون عرضه شده است. این محلول را به نسبت یک به پنجاه در آب حل نموده و 50 سانتی‌متر مکعب از محلول رقیق شده برای یک کندو مورد استفاده قرار می‌گیرد. مصرف این دارو نیز می‌تواند در ابتدا و یا آخر دوره پرورش لاروهای داخل کندو (اوایل بهار و یا پاییز) باشد. این دارو بعد از برداشت عسل قبل از شروع زمستان‌گذرانی در دو نوبت به فاصله چهار روز در توده زنبورعسل در داخل کندو پاشیده می‌شود.
اپیتول
اپیتول: اپیتول داروی سیستمیک دیگری است که به صورت پودر در بازار وجود دارد. پودر اپیتول در آب حل شده و سپس مانند پریزین مصرف می‌شود.
نوار اپیستان
نوار اپیستان: این نوار از یک قاب در کندو آویزان می‌شود و از جمله داروهایی است که امروزه در مبارزه با این انگل رواج پیدا کرده است. به‌طور کلی در مصرف کلیه این داروها دقیقا باید طبق دستور‌العمل بروشور کارخانه سازنده عمل نمود.
منبع: کشاورزی نوین عارف