-
گونه‌های مایکوپلاسما و یوریا پلاسما دای ورزوم هر دو متعلق به خانواده مایکوپلاسماتاسه بوده و ارگانیسم‌های چندشکلی بدون دیواره سلولی و کوچک (قطر 0/8 – 0/3 میکرون) هستند.
-
کرمینو (Creamino) دارای ۹۹٪ گوانیدینو استیک اسید است و پیش‌ساز طبیعی کراتین بوده و برای رفع کمبود کراتین به خوراک افزوده می‌شود. کراتین همچنین دارای اثر مثبت بر متابولیسم انرژی است.
-
در این نوشته شرح خواهیم داد که چگونه مایکوتوکسین‌ها می‌توانند وضعیت ورم پستان را وخیم‌تر کنند. همچنین ارتباط بین مایکوتوکسین‌ها و ورم پستان و اثرات آن بر روی کیفیت و میزان تولید شیر را شرح خواهیم داد.
-
برای جداسازی ارگانیسم‌های مایکوپلاسما یا یوریاپلاسما، سوآب‌های داکرون یا پلی استر برای جمع‌آوری نمونه از فرج و واژن نیاز است. سوآب باید بلافاصله در محیط انتقال بدون چارکول غوطه‌ور شده و منجمد شود.
-
گیرکردن تخم یا تخم ماندگی در پرندگان یک مشکل رایج تولیدمثلی است که باعث می‌شود تخم در دستگاه تناسلی پرنده باقی بماند و پرنده قادر نباشد که آن را به طور طبیعی خارج کند.
-
آگالاکسی یک بیماری واگیردار در گوسفند و بز است که ضایعات آن در پستان، چشم و مفاصل دام مبتلا ظاهر می‌شود. اگرچه حساسیت بز را بیشتر از گوسفند می‌دانند، اما در ایران میش‌ها بیشتر از بزها به بیماری مبتلا می‌شوند.
-
استفراغ سگ دلایل زیادی دارد. در واقع، استفراغ یکی از مکانیسم‌هایی است که بدن برای محافظت از خود در برابر مواد خطرناک استفاده می‌کند. برخی از محرک‌ها موقتی هستند، اما علل دیگر به مشکلات جدی سلامتی مربوط می‌شود.
-
مایکوپلاسما کاپری کولوم تحت گونه کاپری پنومونیه عامل پلوروپنومونی واگیر بزها، بیماری خاص بزها است که شدیداً واگیردار و کشنده است. گوسفندان ظاهراً نسبت به عفونت طبیعی با این جرم مقاوم هستند.
-
مراقبت سریع و مناسب طی دوره انتقال، در عمر تولیدی گاو می‌تواند تأثیر مهمی داشته باشد که بر اساس آن گاو می‌تواند دوره شیردهی سودآور و جایگزینی سالمی داشته باشد.
-
عامل بیماری لپتوسپیروز از جنس لپتوسپیرا و یک اسپیروکت هوازی کوچک است. برای رشد این اجرام وجود شرایطی چون آب‌های سطحی، خاک قلیایی و درجه حرارت 20-15درجه سانتی‌گراد لازم است.
-
مایکوپلاسما بوویس باعث عوارضی چون پنومونی، تورم مفاصل و ورم پستان در گاو می‌شود که این عوارض با التهاب قرنیه و ملتحمه چشم، التهاب گوش، التهاب مننژ (مننژیت) و سقط همراه است.
-
بر اساس تقسیم‌بندی سازمان دامپزشکی کشور، ایران ا لحاظ وقوع لپتوسپیروز به سه منطقه پر خطر، کم خطر و ظاهراً بی‌خطر تقسیم می‌شود.
-
بیشتر عفونت‌های لپتوسپیرایی در گاوهای غیر آبستن، تحت بالینی است و تعداد زیادی از دام‌ها بدون بروز نشانه‌های واضح بیماری، عامل بیماری را ازطریق ادرار دفع می‌کنند.
-
اولین گام در کنترل بیماری شناسایی منبع عفونت و جلوگیری از انتقال عفونت می‌باشد. منابع عفونت شامل دام‌های با علائم بالینی، جنین‌های سقط شده، جفت، حیوانات وحشی و ... و منابع محیطی مثل آب آلوده می‌باشد.
-
نمونه‌های مختلفی جهت آزمایش‌های باکتری‌شناسی، بافت‌شناسی، سرم‌شناسی و همچنین نمونه‌هایی از جنین سقط شده باید جمع‌آوری گردد.