-
کاهش استرس گرمایی در مرغ های تخمگذار و مرغ های گوشتی از مهم ترین اقداماتی است که باید در سالن های پرورش طیور انجام شود. اقدامات مدیریتی مناسب مثل اعمالی که در زیر به آنها اشاره شده می‌تواند اثر استرس گرمایی در طیور را کاهش دهد.
-
روش‌ها و راهکارهای مقابله با استرس گرمایی در طی ۲ مرحله قابل بررسی است: 1- راهکارها و پیش بینی‌های لازم قبل از شروع گرما 2- راهکارهای مقابله با استرس گرمایی در زمان اوج گرما
-
استرس گرمایی یکی از عواملی است که به دلیل ایجاد ضرر و زیان مالی ناشی از کاهش عملکرد طیور و افزایش تلفات، می‌تواند به عنوان یک مشکل جدی برای پرورش‌دهندگان طیور مورد توجه قرار بگیرد.
-
جوجه‌های گوشتی که در معرض دماهای بالا قرار می‌گیرند، تغییرات رفتاری زیادی بروز می‌دهند که به پرنده اجازه می‌دهد تا با محیط اطراف تعادل گرمایی برقرار کند. بیشتر پرندگان در این هنگام می‌نشینند، برخی از آنها ساکت و آرام در نقطه‌ای می‌ایستند و برخی دیگر در کنار دیوارها و آبخوری‌ها به حالت قوز کرده می‌ایستند.
-
ایجاد سایبان یکی از مهمترین و ارزان‌ترین روش‌ها برای تغییر دادن محیط گاو است، گاوهای دارای سایبان افزایش بالای 10% را در تولید شیر دارند.
-
آستانه استرس اندکس (دما-رطوبت) جدید ۶۸ است در این آستانه شمار تنفس گاو از ۶۰ بار در هر دقیقه بالاتر می‌رود و افت تولید آغاز می‌گردد. دمای رکتوم گاوها به 38/5 درجه سانتی‌گراد افزایش می‌یابد.
-
استرس گرمایی در طیور منجر به افزایش تعداد تنفس، افزایش pH خون، تولید لاشه‌های سبک‌تر و پرچرب‌تر، افزایش دفع الکترولیت‌های خون ازقبیل سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، فسفر، آهن و بی‌کربنات، رقیق شدن خون و کاهش هماتوکریت می‌شود.
-
با اینکه آزمایش‌های بسیار نشان داده‌اند که استرس گرمایی روی آسایش و تولید مرغ‌ها تأثیر منفی جدی می‌گذارد، اما هنوز به آزمایش‌های بیشتری نیاز داریم تا به درستی پی ببریم که این تأثیرات منفی چگونه پدید می‌آیند، و دخالت ما برای کنترل، و کاستن از اثر آنها باید چگونه باشد.
-
مرغ‌ها برای سر کردن با دمای بالاتر از سطح تحمل خود واکنش‌های رفتاری و متابولیکی نشان می‌دهند. پیامد استرس گرمایی، کاهش تولید و بیماری و گاهی تلفات گسترده است.
-
دو عامل دما و رطوبت در محیط مهمترین عوامل در تعیین توانایی حیوان در دفع حرارت از بدن می‌باشند. بنابراین امروزه در تعیین شدت تنش حرارتی هر دو عامل را در نظر گرفته و از شاخصی به نام شاخص دما-رطوبت (THI) استفاده می‌شود.
-
ایجاد بیش از حد فشار حرارتی بر گاو در اثر درجه حرارت و رطوبت بالای محیط، موجب استرس گرمایی در گاوها می‌شود. در طی استرس حرارتی، مصرف خوراک دام ۸ تا ۱۲% یا بیشتر کاهش می‌یابد. این کاهش مصرف خوراک، موجب کاهش تولید اسید چرب فرار در شکمبه شده و در نتیجه تولید کاهش می‌یابد.