به گزارش «سرویس دام، طیور و آبزیان» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ هیچ درمان ضد ویروسی خاصی برای بیماری وجود ندارد، اگر سیاست ریشه‌کنی علیه بیماری در منطقه‌ای مد نظر نباشد دام‌های بیمار بایستی تحت درمان حمایتی قرار گیرند که شامل پانسمان زخم و آنتی‌بیوتیک‌تراپی سیستمیک برای جلوگیری از عفونت‌های پوست و یا ذات‌الریه و..... است. آب و غذا بایستی به دلیل ناتوانی و ضعف دام به راحتی در دسترس دام قرار گیرد.
در مناطقی که بیماری بومی شده است در یک اپیدمی واکسیناسیون گسترده به جای کشتار دام‌های آلوده توصیه میشود. واکسیناسیون تا حد زیادی عوارض و خسارات اقتصادی ناشی از بیماری را کاهش می‌دهد اما به طور کامل جلوی گسترش بیماری را نمی‌گیرد.
چگونه می‌توان از ورود بیماری به گله خود جلوگیری کنید؟
تحت مراقبت قرار دادن حیوانات به طور متناوب با اطلاع از علائم بیماری بویژه ضایعات پوستی و یا لنگش، جداسازی و سعی فراوان در کنترل جمعیت و کاهش حشرات (مگس‌ها و پشه‌های خونخوار) با سمپاشی‌های مرتب
واکسیناسیون (بهترین روش پیشگیری)
علاوه بر واکسن زنده تخفیف حدت یافته نتلینگ، امروزه از واکسن آبله گوسفندی و یا آبله بزی با حجم cc5 برابر دوز در گاوها استفاده میشود که باعث ایجاد ایمنی وتولید آنتی‌بادی بر علیه ویروس لامپی اسکین می‌کند. آنتی‌بادی ایجاد شده هم‌پوشانی خوبی برای ویروس اصلی لامپی اسکین داشته و در صورت ورود ویروس از طریق گزش پشه‌ها، شیر و یا بزاق آلوده به بدن گاو با آنها مقابله و گاوها را ایمن می‌سازد.
تمام گاوها می‌بایست به صورت سالانه واکسینه شوند و بویژه قبل از باران‌های تابستانی تا ایمنی خوبی بدهد. دام‌هایی که به بیماری دچار شده و بهبود یافته‌اند مصون هستند و نیازی به واکسیناسیون ندارند.
گوساله‌هایی که زیر 6 ماه سن داشته و از شیر مادران واکسینه، تغذیه کرده‌اند نیازی به واکسیناسیون ندارند ولی به محض رسیدن به سن 6 ماه می‌بایست به طور سالانه واکسینه شوند.
لازم به ذکر است واکسیناسیون حداقل 2 سال ایمنی می‌دهد.
کنترل جمعیت پشه‌ها و گزش حشرات
کنترل کلیه پشه‌ها و حشرات در گله کاری غیرممکن و غیرعملی است ولی جلوگیری از گزیدن حیوانات توسط پشه‌ها کاری عملی و قابل اجرا است.
استفاده از سموم حشره‌کش بر روی بدن گاوها و غوطه‌ور کردن دام در مواد حشره‌کش می‌تواند کمک شایان توجهی داشته باشد .
استراتژی سازمان دامپزشکی در برخورد با بیماری لامپی اسکین
به دلیل اینکه این بیماری به عنوان یک بیماری اگزوتیک در ایران مطرح است سازمان دامپزشکی سیاست حذف و ریشه‌کنی بیماری را اتخاذ نموده است در راستای رسیدن به این هدف رعایت موارد ذیل توصیه می‌گردد:
واکسیناسیون در مناطق درگیر و کانون‌های بیماری در اسرع وقت و با شعاع 10 کیلومتر (در کانون‌های بیماری تعویض سر سوزن به ازای هر راس دام ضروری است) با استفاده از واکسن آبله گوسفندی و یا بزی با میزان دوز 10 برابر
تنظیم اسناد برای پرداخت غرامت به صاحبان دام‌های بیمار.
جلوگیری از واکسیناسیون دام‌های تب‌دار
واکسیناسیون 100درصد دام‌های واحد و ثبت اطلاعات در سیستمgis ضروری است.
سم‌پاشی در شعاع 5 تا 10 کیلومتری کانون بیماری با استفاده از سموم جایگاه و بدن دام (سم‌پاشی محیط و جایگاه با استفاده از سم سایپرمترین و پروپتامفوس توصیه گردیده و سم پورآن برای مبارزه ناقلین بیماری منتفی اعلام گردید.)
تاکید کامل بر ممنوعیت خروج دام از کانون‌ها کل استان‌های درگیر.
اعزام دام‌های بیمار و دارای علایم بالینی به کشتارگاه و معدوم‌سازی کامل آنها با رعایت ضوابط بهداشتی قرنطینه‌ای.