به گزارش «سرویس حیوانات خانگی» «ماکی دام - پایگاه خبری صنعت دام، طیور و آبزیان»؛ شنیدههای بسیاری از اثر مثبت سگهای درمانی بر روی کودکان مبتلا به سرطان و خانوادههای آنها وجود دارد، اما تا بهحال شواهد علمی کمی درمورد آن بدست آمده است.
مطالعات حاضر نشان میدهند سگ درمانی میتواند اثر آرامبخش بر روی بیماران جوان مبتلا به سرطان داشته باشد.
یافتههای اولیه در اینمورد American Academy of Pediatrics National Conference & Exhibition در واشنگتن دی سی، ارائه شده است.
حدود 1 نفر از 285 کودک در ایالات متحده تا قبلا از 20 سالگی مبتلا به سرطان تشخیص داده میشوند. میزان زنده مانی برای کودکان مبتلا به سرطان بهطور چشمگیری در دهه گذشته بهبود یافته است. تعداد افرادی که ظرف مدت 5 سال از تشخیص فوت میشوند، بیش از 50درصد از 1975-1977 تا 2007-2010 کاهش یافته است. با این حال، این بهبود با شواهدی از آنچه میتوان برای بهبود کیفیت زندگی این بیماران جوان و خانوادههایشان انجام داد، همسان نیست.
سگ درمانی نمونهای از درمان به کمک حیوانات (AAT: Animal Assisted Therapy) است، که در آن حیوانات بخشی از درمان بیماران انسانی را تشکیل میدهند. هدف از این نوع درمان، بهبود عملکرد اجتماعی، عاطفی یا روانی بیمار و رفاه وی میباشد. بسیاری از بیمارستانها در ایلات متحده درحال حاضر از روش سگ درمانی برای بیماران و خانوادههای آنها استفاده میکنند.
مطالعهای به منظور بررسی اثرات AAT در کودک، خانواده و همچنین اثرات سگ درمانی در پروژه CCC) Canines and Childhood Cancer) انجام گرفته است. در این مطالعه فشار خون، ضربان قلب و سطح اضطراب یک هفته قبل و بعد از سگ درمانی اندازهگیری شده است. در طول این درمان، کودکان بیمار با حیوانات خانگی صحبت کرده، موهایشان را شانه زده، عکسهایشان را مشاهده کرده و درمورد نژادهای سگها اطلاعاتی را فراگرفتند.
نتایج اولیه نشان میدهد که فشار خون در گروه دریافتکننده مداخلات AAT در تمام جلسات پایدارتر از گروه کنترل که AAT دریافت نکرده بودند، باقیمانده است.
محققین همچنین درجات بالاتر از تغییرات ضربان قلب در بیماران گروه کنترل نسبت به بیمارانی که مداخلات AAT دریافت کرده بودند، یافتند. این یافتهها نشان میدهند که سگها ممکن است اثر آرامبخش بر روی کودک بیمار داشته باشد.
سگ درمانی اثر آرامبخشی بر والدین بیماران نیز دارد.
این مطالعه بر روی 68 کودک مبتلا به سرطان در سنین 3 تا 17 سال صورت گرفته است، که از این بین 39 کودک در گروه درمان و 29 کودک نیز در گروه شاهد قرار گرفتند.
والدین این کودکان، در گروه شاهد نوسان در میزان اضطراب همراه با فراز و فرودهای زیاد را گزارش کردند درحالی که والدین کودکان تحت درمان، اضطراب با ثباتتر و حتی کاهش اندکی در میزان اضطراب در طول دوره مطالعه را گزارش کردند.
این مطالعه نقطهعطفی در درک مزایای پیوند حیاتی مشترک بین مردم و حیوانات خواهد بود.
تهیه و تنظیم: زهرا جعفری گیو